Καρέ καρέ περιγράφει ο επικεφαλής ειδικής υπηρεσίας της γαλλικής αστυνομίας Αμορί ντ Οτκλόκ την επιχείρηση των Αρχών που κατέληξε στο θάνατο από αστυνομικά πυρά του υπόπτου για τη δολοφονία επτά ανθρώπων Μοχάμεντ Μεράχ.
Καρέ καρέ περιγράφει ο επικεφαλής ειδικής υπηρεσίας της γαλλικής αστυνομίας Αμορί ντ Οτκλόκ την επιχείρηση των Αρχών που κατέληξε στο θάνατο από αστυνομικά πυρά του υπόπτου για τη δολοφονία επτά ανθρώπων Μοχάμεντ Μεράχ.
Η Raid (σ.σ. που ειδικεύεται σε ριψοκίνδυνες αποστολές) «έδωσε ως το τέλος ευκαιρίες επιβίωσης» στον Μοχάμεντ Μέραχ, «όμως εκείνος επέδειξε πρωτόγνωρη συμπεριφορά» λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Αμορί ντ Οτκλόκ, που επιμένει ότι «αν κάποιος επιτέθηκε πρώτος, αυτός είναι ο Μέραχ».
«Μάς είπε: Είμαι μουτζαχεντίν, θέλω να πεθάνω με το όπλο στο χέρι, θα με σκοτώσετε, είμαι πολύ περήφανος και νοιώθω τιμή μου να πολεμώ την Raid, θέλω να σκοτώσω όσο το δυνατόν περισσότερους από εσάς. Μας διευκρίνιζε ότι ούτε μια στιγμή, όσο διήρκεσε η διαπραγμάτευση με τους αστυνομικούς, πανέτοιμους να κάνουν έφοδο στο διαμέρισμά του, δεν διανοήθηκε ότι υπήρχε περίπτωση να παραδοθεί».
Εκτιμώ, σημειώνει ο ντ Οτκλόκ, ότι ο Μέραχ «παρέτεινε σκόπιμα τη διαπραγμάτευση, αφού έμενε για ώρα σε ανάπαυση, προετοιμάζοντας έτσι καλύτερα την τελική αναμέτρηση μαζί μας». Και συνεχίζει: «Φθάνοντας στις τρείς το ξημέρωμα Τετάρτης στο διαμέρισμα του Μέραχ, δεχθήκαμε με κλειστή την εξώπορτα πυρά από το εσωτερικό του. 'Αφησα διαπραγματευτή στην εξώπορτα να του μιλά έως την αυγή. 'Ομως διέταξα να ρίχνονται χειροβομβίδες κρότου, περιοδικά, ώστε να μη μπορεί να κοιμηθεί ο Μέραχ. Στις 22.30 της Πέμπτης έγινε, τελικά, η έφοδος από τους ενόπλους μας. Μέσα στο διαμέρισμα, η διάταξη των επίπλων καθυστέρησε πολύ την προέλασή μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι αντιληφθήκαμε τον Μέραχ μόλις μια ολόκληρη ώρα αργότερα, χωρίς να έχουμε τη βεβαιότητα ότι η τοποθεσία δεν είχε παγιδευτεί με εκρηκτικά. Καταρτίσαμε, τότε, το σχέδιο εγκλωβισμού του στο μικρό αποχωρητήριο-λουτρό και καθώς εμείς είχαμε φορέσει αντιασφυξιογόνες μάσκες, θελήσαμε να τον εξουδετερώσουμε μέσω των πολλών δακρυγόνων, όμως εκείνος γιά ώρα αντεπεξερχόταν». «Αντιασφυξιογόνες μάσκες, πυροβόλα όπλα, σιδηρογροθιές, χρήση σφαιρών καουτσούκ», έτσι περιγράφει τον ατομικό εξοπλισμό των καταδρομέων ο ντ Οτκλόκ.
«'Οταν περάσαμε στο λουτρό-αποχωρητήριο, ενώ μάς πυροβόλησε, διέταξα να ρίξουμε χειροβομβίδα αμυντικού χαρακτήρα, ώστε να εκφοβιστεί, να είναι δυνατόν να συλληφθεί ζωντανός» προσθέτει. «Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν ανταποδώσαμε αρχικά τα συνεχιζόμενα πυρά του, αν και μέλη της Raid βρέθηκαν αντιμέτωπα με βλήματα προς την κατεύθυνσή τους, τραυματίστηκαν από θραύσματα. Όμως -κάτι τέτοιο δεν το 'χω ξαναδεί- ο Μέραχ αρχίζει να πυροβολεί: αριστερά, δεξιά, μπροστά του, πίσω του, επιχειρεί να φθάσει στο μπαλκόνι του, ένας καταδρομέας τραυματίζεται στο λαιμό, πέφτει πίσω, προσγειώνεται στο γκαζόν».
«Τότε, λοιπόν, έλαβαν θέσεις στο στηθαίο του μπαλκονιού μερικοί αστυνομικοί 'ελεύθεροι σκοπευτές', από τις ενισχύσεις... Ο Μέραχ θέλοντας να κάνει επίθεση, περνά ένα χέρι του πάνω από το στηθαίο, οπότε οι αστυνομικοί τον εξουδετερώνουν (...) Τον ωθούν να πέσει στο έδαφος... πριν ο Μέραχ να πέσει κάτω, ενδέχεται να είχε σκοτωθεί. 'Επεσε μπροστά μου ακριβώς».
«Εκτιμώ τελικά ότι την επιχείρηση αυτήν ούτε επιτυχία, μα ούτε αποτυχία μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε. Θεωρώ ότι 'κάναμε τη δουλειά μας', όσο πιο θαραλλέα, όσο πιο ευσυνείδητα μπορούσαμε, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές μας» καταλήγει ο ντ Οτκλόκ.