Αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν τους αρχαιότερους γνωστούς πλανήτες, οι οποίοι γεννήθηκαν κατά την «αυγή» του σύμπαντος.
Αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν τους αρχαιότερους γνωστούς πλανήτες, οι οποίοι γεννήθηκαν κατά την «αυγή» του σύμπαντος.
Το ηλιακό μας σύστημα πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 12,8 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγες... εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά από τη Μεγάλη Έκρηξη. Οι δύο εξωπλανήτες βρίσκονται στα όρια του Γαλαξία, σε απόσταση 375 ετών φωτός από τη Γη, όμως το άστρο τους γεννήθηκε όταν ο γαλαξίας μας βρισκόταν ακόμη στο στάδιο της δημιουργίας.
Υπάρχει πιθανότητα οι πλανήτες να είναι νεώτεροι, εάν σχηματίστηκαν πολύ αργότερα από το άστρο τους, όμως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ, στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας. «Συνήθως οι πλανήτες δημιουργούνται σχεδόν αμέσως μετά το σχηματισμό του άστρου», εξηγεί ο επικεφαλής της Τζόνι Σετιαβάν. «Οι πλανήτες δεύτερης γενιάς θα μπορούσαν να σχηματιστούν και μετά το θάνατο του άστρου, όμως κάτι τέτοιο παραμένει υπό συζήτηση».
Με τη βοήθεια ενός γιγαντιαίου τηλεσκοπίου στη Χιλή, οι επιστήμονες εντόπισαν τους δύο πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το άστρο HIP 11952, στον αστερισμό του Κήτους. Ο ένας από τους δύο πλανήτες -ο HIP 11952c- είναι στο μέγεθος του Δία και ο άλλος - ο HIP 11952b- έχει περίπου το τριπλάσιο μέγεθος. Ολοκληρώνουν μια τροχιά γύρω από τον ήλιο τους κάθε 7 ημέρες και 9,5 μήνες, αντίστοιχα.
Νέα δεδομένα;
Η ανακάλυψη καταδεικνύει, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι ο σχηματισμός πλανητών στις απαρχές του Σύμπαντος ήταν εφικτός παρά το γεγονός ότι τα άστρα ήταν τότε φτωχά σε μεταλλικά στοιχεία, δηλαδή δεν περιείχαν στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Στην περίπτωση του HIP 11952, «η περιεκτικότητά του σε σίδηρο ανέρχεται μόλις στο 1% αυτής του δικού μας ήλιου», λέει ο Σετιαβάν.
Η ιδέα του σχηματισμού πλανητών κατ' αυτόν τον τρόπο έρχεται σε αντιδιαστολή με την ευρέως αποδεκτή θεωρία της επαύξησης, κατά την οποία η δημιουργία πλανητών, συμπεριλαμβανομένων γιγάντων αερίων όπως ο Κρόνος και ο Δίας- προϋποθέτει την ύπαρξη βαρέων στοιχείων. Όπως ωστόσο εκτιμά ο ερευνητής, το μοντέλο της επαύξησης ενδέχεται να έχει επικρατήσει επειδή οι κυνηγοί πλανητών αναζητούν ως επί το πλείστον νεώτερα άστρα που μοιάζουν με τον Ήλιο.
Ημερομηνία λήξης
Παρότι οι δύο πλανήτες κατόρθωσαν να ζήσουν σχεδόν 13 δισεκατομμύρια χρόνια, ο Σετιαβάν και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα έρθει και γι' αυτούς το πλήρωμα του χρόνου. Το άστρο τους θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα - όπως συμβαίνει στα άστρα που μοιάζουν με τον Ήλιο- στάδιο κατά το οποίο θα γίνει πολύ μεγαλύτερο και πιθανότατα θα «καταπιεί» όσους πλανήτες βρίσκονται κοντά του.