Μετά από τρεις εβδομάδες αγωνιστικής ανάπαυλας οι ομάδες επιστρέφουν επιτέλους στην Ευρώπη για τον πρώτο αγώνα στην Γηραιά Ηπειρο ο οποίος θα διεξαχθεί στην πίστα της Καταλούνια, στην Βαρκελώνη.
Πρόκειται για την πρώτη παρουσία της Formula 1 στην Ευρώπη έπειτα από τέσσερις αγώνες στην Ασία. Από όσα έχουν οι φίλοι του αθλήματος παρακολουθήσει μέχρι στιγμής ένα είναι το σίγουρο, πως πρόκειται για ένα από τα πιο συναρπαστικά πρωταθλήματα των τελευταίων ετών. Οι τέσσερις άλλωστε διαφορετικοί νικητές και ομάδες σε αντίστοιχους αγώνες το αποδεικνύουν έμπρακτα. Πριν από την έναρξη κάθε GP δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να πει με σιγουριά το νικητή ή τουλάχιστον να κάνει κάποιες προβλέψεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία φορά που παρατηρήθηκε αυτό το φαινόμενο ήταν το 1983. Τότε οι Νέλσον Πικέ (Brabham, Τζον Γουάτσον (McLaren), Αλέν Προστ (Renault) και Πάτρικ Ταμπέι (Ferrari) ήταν οι τέσσερις πιλότοι που είχαν επικρατήσει στα ισάριθμα GP. Στη συνέχεια προστέθηκε κι ένας νέος πέμπτος νικητής αφού τον αντίστοιχο αγώνα είχε κερδίσει ο Κέκε Ρόζμπεργκ με τη Williams. Μόλις ένα GP μετά κάποιος από αυτούς τους πέντε κατάφερε να… ζευγαρώσει τις νίκες του.
Οι ομάδες έρχονται στην Ισπανία μετά τις τριήμερες δοκιμές στην πίστα του Μουτζέλο όπου αρκετές δοκίμασαν αρκετές αναβαθμίσεις. Κάποιες από αυτές αναμένεται να τις δούμε στο Ισπανικό GP. Η πίστα άλλωστε δεν τους είναι άγνωστη αφού εδώ είχαν διεξαχθεί τα δύο από τα τρία χειμερινά τεστ πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος.
Η Καταλούνια φέτος γιορτάζει την 22η επέτειο από τότε που φιλοξένησε αγώνα Formula 1. H πρώτη φορά ήταν το 1991 και έκτοτε βρίσκεται ανελλιπώς στο καλεντάρι του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Αν και έχει επικρατήσει να αναφέρει ως «Circuit of Barcelona», δεν βρίσκεται κοντά στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, αλλά 25 χιλιόμετρα βόρεια από αυτήν και ανήκει γεωγραφικά στην επαρχία του Μοντμελό.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πίστας είναι οι μεγάλες ευθείες και ο συνδυασμός γρήγορων και αργών στροφών. Συνολικά περιλαμβάνει 16 στροφές εκ των οποίων εννέα είναι δεξιόστροφες και οι επτά αριστερόστροφες. Η πίστα θεωρείται από τις πιο γρήγορες του πρωταθλήματος και οι ταχύτητες που αναπτύσσονται αγγίζουν τα 311 χ.α.ω. στις ευθείες, όπως εκείνη της εκκίνησης/τερματισμού. Η μέση ωριαία ταχύτητα φτάνει στα 210 χ.α.ω. ενώ στις στροφές τα 144 χ.α.ω. Τα επίπεδα κάθετης δύναμης (g-force) είναι αρκετά υψηλά αφού μόνο στην στροφή 3 της πίστας (Seat) ανέρχονται στα 3,9g για παρατεταμένη περίοδο. Η απόσταση που θα καλύψουν τα μονοθέσια είναι 307,104 χλμ μέσα σε 66 γύρους με το μήκος της πίστας να είναι 4.655 χλμ.
Παρά τις μεγάλες ευθείες, θεωρείται αρκετά δύσκολη η προσπέραση και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μόνο μία φορά σε αυτά τα 21 χρόνια έχει κερδίσει πιλότος που ξεκίνησε τον αγώνα σε άλλη θέση πέραν των δύο πρώτων. Ηταν το 1996 όταν ο Μίκαελ Σουμάχερ ξεκινώντας από την τρίτη θέση και εν μέσω βροχής, κατάφερε να αναρριχηθεί στην πρώτη και να κατακτήσει την πρώτη καρό σημαία για την Ferrari. Συνολικά τέσσερις φορές έχουν κερδίσει πιλότοι που ξεκίνησαν δεύτεροι τον αγώνα ενώ 16 φορές όσοι κατέκτησαν την πολ-ποζίσιον, έκοψαν πρώτοι το νήμα.
Τις περισσότερες νίκες στην Ισπανική πίστα κατέχει ο Μίκαελ Σουμάχερ με έξι στο ενεργητικό του εκ των οποίων οι τέσσερις είναι συνεχόμενες. Το ίδιο ισχύει και για τις πολ-ποζίσιον καθώς ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής όσες φορές επικράτησε στον αγώνα είχε αναδειχθεί και poleman στις κατατακτήριες.
Στις ομάδες κυριαρχεί η Ferrari με επτά νίκες και ακολουθούν οι Williams με πέντε, η McLaren με τέσσερις, η Red Bull και Benetton/Renault με δύο (έκαστη) και η Brawn με μία. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τα τελευταία δύο χρόνια κυριαρχεί η Red Bull σε νίκες και πολ-ποζίσιον. Ο Μαρκ Γουέμπερ φαίνεται ότι έχει βρει το… μυστικό στις κατατακτήριες δοκιμές καθώς έχει καταφέρει να σημειώσει τον ταχύτερο χρόνο, αλλά μόλις μία φορά έχει κόψει πρώτος το νήμα του τερματισμού (2010). Την επόμενη χρονιά (και περυσινή) κυριάρχησε ο Σεμπάστιαν Φέτελ.
Ο Φέτελ ο οποίος έρχεται στην Ισπανία με τον… αέρα της κορυφής στην γενική κατάταξη έχοντας 53 βαθμούς. Το ίδιο ισχύει και για την Red Bull που βρίσκεται στην πρώτη θέση στους κατασκευαστές με 101 βαθμούς. Ο Γερμανός παγκόσμιος πρωταθλητής θα επιδιώξει να επαναλάβει τον περυσινό του θρίαμβο και να καταφέρει έτσι να διπλασιάσει τις νίκες του για φέτος, ξεφεύγοντας κι άλλο στη βαθμολογία. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στην πίστα της Καταλούνια, ο οδηγός που φέρει στο μονοθέσιο του το Νούμερο 1 έχει επικρατήσει σε 11 από τους 21 αγώνες που έχουν διεξαχθεί.
Τρεις παράγοντες αναμένεται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα. Ο πρώτος είναι τα ελαστικά, ο δεύτερος ο άνεμος και ο τρίτος για μία ακόμη φορά ο καιρός. Για τα ελαστικά είναι το γνωστό θέμα που απασχολεί εδώ και καιρό τον κόσμο της Formula 1. Το ποσοστό φθοράς τους ή καλύτερα η σωστή διαχείρισή τους αποτελεί σημαντικός παράγοντας στην χάραξη της στρατηγικής των ομάδων. Για αυτόν τον αγώνα η Pirelli έχει επιλέξει τη σκληρή και τη μαλακή γόμα. Είναι η πρώτη φορά φέτος που υπάρχει μεγάλη απόκλιση στην επιλογή των γομών. Παράλληλα, μετά από πέντε GP δεν θα χρησιμοποιείται η μεσαία γόμα που τόσο έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.
Ένα ακόμη σημείο που ταλανίζει τις ομάδες στην Ισπανία είναι η κατεύθυνση και η ταχύτητα του ανέμου. Και τα δύο αλλάζουν δραματικά μέσα στην ημέρα επηρεάζοντας πολύ την αεροδυναμική του μονοθέσιου που μπορεί να εμφανίζει φαινόμενα υποστροφής σε ένα σημείο της πίστας το πρωΐ και υπερστροφής το απόγευμα (στο ίδιο πάντα σημείο).
Για τον καιρό δεν χρειάζεται να κάνουμε λόγο καθώς μέσα σε αυτούς τους τέσσερις αγώνες που έχουν διεξαχθεί, έχει αποδειχθεί μακράν η επίδρασή του στην εξέλιξη του αγώνα. Προς το παρόν οι προβλέψεις κάνουν λόγο για 26 βαθμούς Κελσίου χωρίς ωστόσο να αποκλείουν και την προοπτική της βροχής ιδίως την Κυριακή, ημέρα του αγώνα.
Σε ό,τι αφορά στις ομάδες, εκείνη που περιμένει με ανυπομονησία το GP είναι σίγουρα η Ferrari καθώς έχει ετοιμάσει ένα σημαντικό πακέτο αναβαθμίσεων που θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στην Βαρκελώνη. Στόχος της είναι να καλύψει όσο είναι δυνατόν την απόσταση από τις McLaren, Red Bull και Mercedes ώστε να είναι σε θέση να τις κοιτάξει κατάματα.
Παράλληλα, η McLaren θα αγωνιστεί με το νέο ρύγχος που δοκίμασε στην Ιταλία. Η συγκεκριμένη σχεδιαστική επιλογή της ομάδας του Γουόκινγκ είναι πιο ψηλή εμπρός σε σχέση με την προηγούμενο. Το νέο ρύγχος μπορεί να μην φέρει το χαρακτηριστικό σκαλοπάτι των υπολοίπων ομάδων αλλά σίγουρα σχεδιαστικά τουλάχιστον προσεγγίζει τη φιλοσοφία αυτή.
Ο αγώνας ξεκινά στις 15:00 το μεσημέρι.
Οι νικητές του Ισπανικού GP
2011 Σεμπάστιαν Φέτελ, Red Bull-Renault
2010 Mαρκ Γουέμπερ, Red Bull-Renault
2009 Τζένσον Μπάτον, Brawn-Mercedes
2008 Kίμι Ραικόνεν, Ferrari
2007 Φελίπε Μάσα, Ferrari
2006 Φερνάντο Αλόνσο, Renault
2005 Kίμι Ραικόνεν, McLaren
2004 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2003 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2002 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2001 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2000 Mίκα Χάκινεν, McLaren-Mercedes
1999 Mίκα Χάκινεν, McLaren-Mercedes
1998 Mίκα Χάκινεν, McLaren-Mercedes
1997 Ζακ Βιλνέβ, Williams-Renault
1996 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
1995 Mίκαελ Σουμάχερ, Benetton-Renault
1994 Ντέιμον Χιλ, Williams-Renault
1993 Aλέν Προστ, Williams-Renault
1992 Nάιτζελ Μάνσελ, Williams-Renault
1991 Nάιτζελ Μάνσελ, Williams-Renault
Οι κάτοχοι πολ-ποζίσιον
2011 Mαρκ Γουέμπερ, Red Bull-Renault
2010 Mαρκ Γουέμπερ, Red Bull-Renault
2009 Τζένσον Μπάτονn, Brawn-Mercedes
2008 Kίμι Ραικόνεν, Ferrari
2007 Φελίπε Μάσα, Ferrari
2006 Φερνάντο Αλόνσο, Renault
2005 Kίμι Ραικόνεν, McLaren
2004 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2003 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2002 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2001 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
2000 Mίκαελ Σουμάχερ, Ferrari
1999 Mίκα Χάκινεν, McLaren-Mercedes
1998 Mίκα Χάκινεν, McLaren-Mercedes
1997 Ζακ Βιλνέβ, Williams-Renault
1996 Ντέιμον Χιλ, Williams-Renault
1995 Mίκαελ Σουμάχερ, Benetton-Renault
1994 Mίκαελ Σουμάχερ, Benetton-Ford
1993 Aλέν Προστ, Williams-Renault
1992 Nάιτζελ Μάνσελ, Williams-Renault
1991 Γκέρχαρντ Μπέργκερ, McLaren-Honda
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΦΟΥΣΙΑΝΗ - [email protected]