Η Μάριαμ Τία ήταν έγκυος όταν σουδανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό της, στα ελεγχόμενα από τους αντάρτες Ορη Νούμπα, και σκότωσαν τον άντρα της. Εξοργισμένη, άρπαξε ένα πολυβόλο και άρχισε να καταδιώκει τους στρατιώτες που έκαιγαν τις καλύβες του χωριού. Δεν είναι σίγουρη αν σκότωσε κάποιον, άλλωστε πολύ γρήγορα χρειάστηκε να το βάλει στα πόδια για να σωθεί. Κατέφυγε σε μια σπηλιά, όπου αισθανόταν ασφαλής. Και πριν από δύο μήνες γέννησε μόνη της μέσα σ' εκείνη τη σπηλιά το μωρό της. Το ονόμασε Φακάο, που σημαίνει «πέφτουν βόμβες». Οταν οι Αφρικανοί ακούνε τον ήχο των αεροπλάνων που ετοιμάζονται να τους βομβαρδίσουν, φωνάζουν «Φακάο! Φακάο!», κι όλοι τρέχουν να σωθούν.
Ο δημοσιογράφος των «Νιου Γιορκ Τάιμς», Νίκολας Κριστόφ, συνάντησε πριν από λίγο καιρό τη Μάριαμ και σκέφτηκε να τη γνωρίσει μέσα από ένα άρθρο του και στον πρόεδρο Ομπάμα.
Στο Σουδάν, γράφει, υπάρχουν και πάλι παιδιά που πεινάνε, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, βιασμοί και άλλες ακρότητες. Αλλά η Αμερική, μαζί με την υπόλοιπη ανθρωπότητα, παρακολουθούν παθητικά.
«Οταν το παιδί αυτό ήταν στην κοιλιά μου, έτρεχα να γλυτώσω από τους βομβαρδισμούς», λέει η Μάριαμ στον αμερικανικό δημοσιογράφο, θηλάζοντας το κοριτσάκι της στη σπηλιά. «Το ονόμασα έτσι για να θυμάμαι τον αγώνα που δώσαμε όλοι για να έρθει στη ζωή. Αν όμως ξαναδώ τον εχθρό, θα δέσω αυτό το μωρό στην πλάτη μου, θα αρπάξω ένα όπλο και θα τους πολεμήσω».
Οι δυνάμεις του προέδρου Ομάρ Χασάν αλ-Μπασίρ βομβαρδίζουν εδώ κι ένα χρόνο καθημερινά τα Ορη Νούμπα και την περιοχή του Γαλάζιου Νείλου. Εμποδίζουν τη μεταφορά τροφίμων στους κατοίκους, διώχνουν τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και φιμώνουν τους μάρτυρες. Ο Κριστόφ μπήκε παράνομα στην περιοχή και διαπίστωσε ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν να φάνε και επιβιώνουν τρώγοντας φύλλα, ρίζες και έντομα. Την ίδια ώρα, σουδανικά MIG ή Antonov τους βομβαρδίζουν συνεχώς.
Μια γυναίκα, η Χάσια αλ-Αχμάρ, είπε στον δημοσιογράφο ότι η μητέρα της πέθανε από την πείνα και την ίδια μέρα μια βόμβα έπεσε στην καλύβα της, όπου βρισκόταν η αδελφή της. «Μπορέσαμε μόνο να μαζέψουμε μερικά κομματάκια και να τα βάλουμε σε μια πλαστική σακούλα», είπε. «Υστερα θάψαμε τη σακούλα».
Το χάσμα ανάμεσα σε βόμβες του 21ου αιώνα και μια γυναίκα σε μια παραδοσιακή φτωχική καλύβα απεικονίζει με τον καλύτερο τρόπο τη φρίκη που εκτυλίσσεται αυτόν τον καιρό στα Ορη Νούμπα. Τα ίδια γίνονται και στη γειτονική περιοχή του Γαλάζιου Νείλου, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι να καταφεύγουν στο Νότιο Σουδάν.
Μια άλλη χαρακτηριστική αντίθεση είναι ανάμεσα στην απάθεια των ηγετών του πλανήτη και το θάρρος των κατοίκων στα Ορη Νούμπα. Πάρτε τον Χαμάτ Ντορμπέτ, έναν Πρεσβυτεριανό πάστορα 39 ετών.
Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, στο πλαίσιο μιας αντιχριστιανικής εκστρατείας, οι αρχές συλλάμβαναν τον Χαμάτ κάθε Κυριακή επειδή κτυπούσε τις καμπάνες και έκανε κήρυγμα στους κατοίκους. Τον έδερναν, τον βασάνιζαν, κι ύστερα τον άφηναν. Την επόμενη Κυριακή, ο Χαμάτ κτυπούσε ξανά τις καμπάνες. Μια φορά οι στρατιώτες τον πυροβόλησαν. Εκανε να συνέλθει ένα μήνα. Κι όταν μπόρεσε να κινηθεί ξανά, σύρθηκε μια Κυριακή το πρωί στην εκκλησία και κτύπησε ξανά τις καμπάνες.
Αυτό που του έσωσε τη ζωή ήταν η επίτευξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας. Σήμερα, ο Χαμάτ προσπαθεί και πάλι να κρατηθεί στη ζωή, τρώγοντας ρίζες και έντομα. Αλλά δεν θα αντέξει πολύ. Δεν ζητά βοήθεια ούτε μετανιώνει για όσα έκανε. Ο αμερικανός δημοσιογράφος θα ήθελε να μπορέσει να του εξηγήσει γιατί ο κόσμος αφήνει αυτό το έγκλημα ατιμώρητο, αλλά δεν ξέρει τι να του πει. Μήπως έχει καμιά ιδέα ο πρόεδρος Ομπάμα;
Πηγή: The New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ