Μετά τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και ο Δημήτρης Ιτούδης αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Το όνομα του στενού συνεργάτη και κουμπάρου του Σέρβου τεχνικού βρισκόταν τα τελευταία 24ωρα μέσα στη λίστα των υποψηφίων για τον πράσινο πάγκο. Από σήμερα αυτό δεν υφίσταται. Με επιστολή του που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της ΚΑΕ, ο Δημήτρης Ιτούδης αποχαιρετά το «τριφύλλι» μετά από 13 χρόνια συνεργασίας, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι η απόφασή του ήταν πάρα πολύ δύσκολη.
Παραμένει άγνωστο εάν θα ακολουθήσει τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην επόμενη ομάδα που θα συνεργαστεί ή θα αναλάβει κάποια άλλη ομάδα.
Η επιστολή του Δημήτρη Ιτούδη αναφέρει: «Τον Ιούνιο του 1999 η πρόσκληση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς για να συνεργαστούμε στον Παναθηναϊκό με τίμησε και με τιμά ακόμη και τώρα. Μου έδωσε την ευκαιρία να βελτιωθώ ως προπονητής, αλλά και ως άνθρωπος. Το επιστέγασμα αυτής της συνεργασίας είναι η ειλικρινής σχέση μας ως συνεργάτες, αλλά και ως άνθρωποι. Το ευχαριστώ είναι φτωχό για να περιγράψει το τι νιώθω γι’ αυτόν.
Με την επιστολή μου αυτή θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη, αλλά και τις ευχαριστίες μου προς όλη την οικογένεια Γιαννακόπουλου για τη συνεργασία μας αυτά τα 13 χρόνια. Τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που έδειξαν έμπρακτα προς το πρόσωπό μου.
Αναμφίβολα ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους τους παίκτες με τους οποίους συνεργάστηκα αυτά τα 13 χρόνια, όπως επίσης σε όλα τα μέλη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, αλλά και το υπόλοιπο προπονητικό τιμ.
Νιώθω πολύ υπερήφανος που υπήρξα ενεργό μέλος αυτής της οικογένειας στην ένδοξη πορεία της στο μπασκετικο στερέωμα τα τελευταία 13 χρόνια. Η σημερινή μου απόφαση για το τέλος της συνεργασίας μας αυτής είναι πολύ δύσκολη. Ευχαριστώ επίσης όλους τους εκπροσώπους του γραπτού, τηλεοπτικού, ραδιοφωνικού και ηλεκτρονικού Τύπου για την ειλικρινή συνεργασία μας.
Τέλος, θα ήθελα να χαιρετήσω αλλά και να ευχαριστήσω όλους τους φίλους του Παναθηναϊκού, απανταχού και να τους πω πως με τιμά ιδιαίτερα η πίστη τους στο πρόσωπο μου. Πιστεύω πως θα ξαναβρεθούμε.
Άλλωστε η αναφορά στην ιστορία δεν είναι απλά η μνήμη του παρελθόντος, αλλά ερμηνεύει το παρόν και στοχεύει το μέλλον.»