«Το κατάλαβα κάπου ανάμεσα στο πρώτο βήμα του Νικ Ουαλέντα πάνω από τους καταρράκτες του Νιαγάρα και το βήμα πίσω από τον γκρεμό που έκανε η Ελλάδα την περασμένη Κυριακή: το να περπατάμε στην άκρη του γκρεμού δεν ήταν η ιστορία του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε, αλλά η ιστορία των ημερών που ζούμε, η ιστορία της σύγχρονης εποχής».
Αυτό γράφει ο Φρανκ Μπρούνι στους «Νιου Γιορκ Τάιμς». Ζούμε, στη μια κόψη μετά την άλλη, άλλοτε επειδή το έχουμε επιλέξει εμείς, άλλοτε επειδή δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να το αποφύγουμε, καθώς δεν διαθέτουμε την αναγκαία ωριμότητα, πειθαρχία και βούληση.
Είμαστε οι σύγχρονοι σχοινοβάτες, άνθρωποι που δεν κάνουμε τίποτα μέχρι την τελευταία στιγμή και συμπεριφερόμαστε άτολμα και φοβισμένα.
Την περασμένη Κυριακή, γράφει ο Μπρούνι, όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στην Ελλάδα. Οι Ελληνες ψήφισαν, και υπήρχε σοβαρή πιθανότητα μιας κατάρρευσης που θα είχε επιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη. Τι έκαναν όλοι οι υπόλοιποι; Αυτό που έχουν συνηθίσει: κρατούσαν την ανάσα τους. Όμως τα προβλήματα της Ελλάδας αντανακλούν την αδυναμία της Ευρώπης να αποφασίσει μια για πάντα τι θέλει να επενδύσει στο μέλλον του ευρώ. Οι ηγέτες της Ευρώπης κάνουν μικροπροσαρμογές αντί να λάβουν μια γενναία απόφαση. Η αγωνία κάθε τόσο μετατοπίζεται -χθες ήταν η Ελλάδα, αύριο θα είναι η Ισπανία ή η Ιταλία- δεν τελειώνει.
Αλλά, και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το αμερικανικό Κονγκρέσο αντιμετωπίζει έναν άλλου τύπου Αρμαγεδδώνα. Αν δεν αναληφθεί δράση, οι «προσωρινές» φορολογικές περικοπές που αποφάσισε ο πρόεδρος Μπους και επεξέτεινε ο πρόεδρος Ομπάμα λαμβάνουν τέλος, και αρχίζουν να ισχύουν οι αυτόματες περικοπές των δαπανών που αποφασίστηκαν στο τέλος της προηγούμενης κρίσης. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει το 2013 σε ένα πλήγμα 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην οικονομία, η οποία θα οδηγηθεί σε ύφεση.
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΤΙΜΕ περιγράφει αυτό το σενάριο της Αποκάλυψης, σημειώνοντας ότι οδήγησε εκεί η ανικανότητα των βουλευτών. Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» εξηγούν ότι αν οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικανοί δεν φτάσουν σε μια συμφωνία, η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να σημειώσει κάμψη κατά 3,6 εκατοστιαίες μονάδες.
Το πιθανότερο είναι ότι η συμφωνία θα επιτευχθεί, αλλά την τελευταία στιγμή. Δεν υπάρχει κανείς λόγος βιασύνης! Θα επαναληφθεί το σενάριο της προηγούμενης φοράς, όταν μια αδιάλλακτη ομάδα των πιο συντηρητικών Ρεπουμπλικανών βουλευτών καθυστέρησε μέχρι την τελευταία στιγμή να συμφωνήσει με την αύξηση της οροφής του χρέους. Το αποτέλεσμα ήταν η αξιοπιστία της αμερικανικής οικονομίας να δεχθεί ένα αποφασιστικό πλήγμα.
Ακόμη και οι ψηφοφορίες για τον προϋπολογισμό, που κάποτε ήταν ρουτίνα, έχουν γίνει θρίλερ. Τρεις φορές τον περασμένο χρόνο η αμερικανική κυβέρνηση κινδύνευσε να παραλύσει. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας χρειάστηκε μάλιστα μια φορά να αναστείλει ορισμένες πτήσεις, επειδή τσακώνονταν οι βουλευτές. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν 400 εκατομμύρια δολάρια σε φόρους.
Εν μέσω των μεγάλων Αρμαγεδδώνων, υπάρχουν και μικρότεροι. Την 1η Ιουλίου, για παράδειγμα, το επιτόκιο για τα επιδοτούμενα φοιτητικά δάνεια προβλέπεται να αυξηθεί από 3,4% σε 6,8%. Η αντιπαράθεση για το θέμα αυτό ξεκίνησε πριν από αρκετούς μήνες και συνεχίζεται. Το πιθανότερο είναι ότι θα δοθεί μια παράταση, ώστε η αντιπαράθεση να ξαναρχίσει του χρόνου.
Αυτές τις ημέρες καίγεται το Κολοράντο. Πάνω από 220.000 στρέμματα δάσους και περισσότερα από 180 σπίτια έχουν γίνει στάχτη από τις χειρότερες πυρκαγιές στην ιστορία της πολιτείας. Πέρυσι σημειώθηκαν επίσης έξι από τις χειρότερες πυρκαγιές στην ιστορία του Τέξας, καθώς η πολιτεία υπέφερε από τη μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων εξήντα ετών. Ορισμένοι επιστήμονες συνδέουν όλα αυτά τα φαινόμενα με την κλιματική αλλαγή. Και τι γίνεται; Τίποτα. Πολλοί από εμάς φοβόμαστε το χειρότερο, αλλά έμπειροι σχοινοβάτες καθώς είμαστε εξακολουθούμε να βαδίζουμε στο χείλος του γκρεμού. Και να το απολαμβάνουμε.
Την περασμένη Παρασκευή, το κανάλι ABC «έσπασε τα κοντέρ» καθώς περισσότεροι από 13 εκατομμύρια τηλεθεατές παρακολούθησαν με κομμένη την ανάσα την προσπάθεια του Ουαλέντα να διασχίσει τους καταρράκτες του Νιαγάρα. Ηταν ένας άνθρωπος στο έλεος των ανέμων, όπως όλοι μας.
Πηγή: The New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ