Τα τελευταία χρόνια σήμαναν μεγάλες αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης των διαστημικών αποστολών, καθώς η απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων, οι εξελίξεις στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, η δυναμική είσοδος της Κίνας στο χώρο (ετοιμάζει τον δικό της διαστημικό σταθμό) και φυσικά η είσοδος των ιδιωτικών εταιρειών στην «αρένα» αλλάζουν τα δεδομένα. Με δισεκατομμύρια να διακυβεύονται στο χώρο πλέον, επιχειρηματίες και επενδυτές ανά τον κόσμο αναζητούν νέους τρόπους οικονομικού κέρδους από την εκμετάλλευση του Διαστήματος.
Τα τελευταία χρόνια σήμαναν μεγάλες αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης των διαστημικών αποστολών, καθώς η απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων, οι εξελίξεις στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, η δυναμική είσοδος της Κίνας στο χώρο (ετοιμάζει τον δικό της διαστημικό σταθμό) και φυσικά η είσοδος των ιδιωτικών εταιρειών στην «αρένα» αλλάζουν τα δεδομένα. Με δισεκατομμύρια να διακυβεύονται στο χώρο πλέον, επιχειρηματίες και επενδυτές ανά τον κόσμο αναζητούν νέους τρόπους οικονομικού κέρδους από την εκμετάλλευση του Διαστήματος.
Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις εταιρειών που αρκούνται σε πολύ μικρά μεγέθη, με ελαφρώς πιο «ιδεαλιστικούς» στόχους και πιο νεαρά κοινά: μία τέτοια περίπτωση είναι αυτή της JP Aerospace και του προγράμματος PongSat: συνοπτικά, πρόκειται για μικροσκοπικά εργαστήρια (μεγέθους μίας μπάλας του πινγκ πονγκ ή του τένις) τα οποία ανυψώνονται στα όρια μεταξύ ατμόσφαιρας και Διαστήματος με μετεωρολογικά μπαλόνια ή μικρές ρουκέτες και εκεί διεξάγουν κατά παραγγελία πειράματα και πάσης φύσεως δοκιμές για λογαριασμό μαθητών και φοιτητών, που ειδικεύονται σε αντικείμενα επιστημονικής ή τεχνολογικής φύσης.
Τα πειράματα μπορεί να είναι κάθε είδους: από τις διαφορές στη «συμπεριφορά» μίας μπάλας πριν και μετά την έκθεσή της στο κενό του Διαστήματος, μέχρι την επίδραση κοσμικής ακτινοβολίας σε σπόρους φυτών. Κάποιοι PongSats μεταφέρουν μικροσκοπικούς υπολογιστές ή άλλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και το κόστος για το ενδιαφερόμενο σχολείο/ σχολή και τον φοιτητή/ μαθητή είναι μηδενικό. Η χρηματοδότηση (έτσι ώστε να καλύπτονται τα έξοδα των 14 δολαρίων ανά δορυφόρο) γίνεται πλέον μέσω της ιστοσελίδας συλλογής χρηματικών ποσών/ εράνων, Kickstarter- παλαιότερα γινόταν μέσω διαφημίσεων (μέσω προσφορών όπως φωτογράφηση ενός εταιρικού logo με φόντο το Διάστημα) αλλά η οικονομική κρίση άλλαξε τα δεδομένα. Πλέον, οι χρηματοδότες ανταμείβονται με υπηρεσίες παρεμφερείς σε αυτές που «πουλούσαν» πριν οι PongSats.
Η όλη ιδέα αποτελεί καρπό της σκέψης και της επιθυμίας του Τζων Πάουελ να βοηθήσει έτσι στην πραγματοποίηση των επιθυμιών πολλών φοιτητών, μαθητών, καλλιτεχνών κλπ που θα ήθελαν να «κάνουν κάτι» στο Διάστημα, αλλά σαφώς και δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες ενός εκατομμυριούχου για να πραγματοποιήσουν εκδρομές «διαστημικού τουρισμού» με κάποια εταιρεία όπως τη διάσημη πλέον Virgin Galactic του Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον.
Το πρόγραμμα βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2002 και το ενδιαφέρον αυξάνεται συνεχώς, ειδικά μετά την «είσοδό» του στο Kickstarter, καθώς οι πρόθυμοι χρηματοδότες είναι πάρα πολλοί (ενδεικτικά μπορείτε να δείτε τη σελίδα του PongSat εδώ http://www.kickstarter.com/projects/1569698176/1000-student-projects-to-the-edge-of-space/posts ). Κάθε «αποστολή» περιλαμβάνει δεκάδες μικρούς PongSats, οι οποίοι και στη συνέχεια επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες τους. Από το 2002 μέχρι σήμερα έχουν σταλεί στο Διάστημα πάνω από 6.000 PongSats.