Την εποχή της γενοκτονίας των Τούτσι από τους Χούτου, στη Ρουάντα, ο Κόφι Αναν ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του ΟΗΕ. Ηταν το 1994 και 800.000 άμαχοι δολοφονήθηκαν μέσα σε τρεις μήνες. Ο Αναν αρνήθηκε να στείλει στον στρατηγό Νταλέρ 5.000 κυανόκρανους για να σταματήσει το μακελειό. Στη συνέχεια εξέφρασε τη λύπη του. Ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του, έγινε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ (1997-2006). Και δεν είπε λέξη όταν ο Βλαντίμιρ Πούτιν βάλθηκε να εξοντώσει έναν στους πέντε Τσετσένους. Μα ποιος μπορούσε να πιστέψει ότι ο μικρός αυτός λαός του ενός εκατομμυρίου περιλάμβανε 200.000 τρομοκράτες;
Ανάλογη σιωπή τήρησε ο Αναν μπροστά στον τελευταίο πολιτικό λιμό του 20ού αιώνα (1998-2000). Στην κομμουνιστική Βόρεια Κορέα, ένα ως δύο εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν θύματα της οργανωμένης πείνας, χωρίς να λείψουν σκηνές ανθρωποφαγίας. Ο Κόφι Αναν, υποστηριζόμενος από δημοκρατικές και μη δημοκρατικές χώρες, οχυρώθηκε πίσω από τον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας. Εδειξε να εξοργίζεται μόνο με την κυβέρνηση του Σουδάν, λέγοντας ότι «το Νταρφούρ είναι κόλαση». Αλλά φυσικά δεν άλλαξε τίποτα. Η παραίτησή του, στις 2 Αυγούστου από τη θέση του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία, ήταν μια δοξολογία των δεσμεύσεων που δεν ανέλαβε σε όλη του τη ζωή.
Σύμφωνα με ένα φαινόμενο συγκοινωνούντων δοχείων, γράφει ο γάλλος φιλόσοφος Αντρέ Γκλικσμάν στην εφημερίδα «Μοντ», η πτώση της κατά Αναν «παγκόσμιας συνείδησης» αντιστοιχεί στην άνοδο της πουτινικής ισχύος. Οσο περισσότερο αποτυγχάνει ο ΟΗΕ να προστατεύσει τους αμάχους, τόσο περισσότερο εκτείνεται η γκρίζα ζώνη όπου οι άμαχοι παραδίδονται στην αγριότητα των αεροπλάνων και των τανκς. Ο Πούτιν έχει γίνει το έσχατο καταφύγιο των δεσποτών, που μπορεί να αποτελούν μειοψηφία αλλά είναι υπέρμετρα οπλισμένοι. Ο ρώσος πρόεδρος τους προστατεύει από τις εξωτερικές επεμβάσεις με το βέτο του στο Συμβούλιο Ασφαλείας και μετατρέπεται στο νονό των νονών.
Ο λόγος που ο Πούτιν προστατεύει τον Ασαντ είναι ότι μια ενδεχόμενη νίκη του Ασαντ προστατεύει τον Πούτιν. Η συντριβή της συριακής εξέγερσης θα χρησιμεύσει ως παράδειγμα και προειδοποίηση για τον ρωσικό λαό και τους γείτονές του. Η αποτυχία του Κόφι Αναν είναι και αποτυχία της διεθνούς κοινότητας, που έχει εγκαταλείψει την τύχη της στα χέρια του Αγίου Βλαδίμηρου, αφεντικού των μυστικών υπηρεσιών.
Πηγή: Le Monde, ΑΠΕ