Ο σχεδιασμός του θυμίζει διαστημικό καταδιωκτικό ιστορίας επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο το Lynx της XCOR Aerospace σκοπεύει να ξεφύγει από τη σφαίρα της φαντασίας, ξεκινώντας πτήσεις από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι εντός των επομένων ετών.
Ο σχεδιασμός του θυμίζει διαστημικό καταδιωκτικό ιστορίας επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο το Lynx της XCOR Aerospace σκοπεύει να ξεφύγει από τη σφαίρα της φαντασίας, ξεκινώντας πτήσεις από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι εντός των επομένων ετών.
Η XCOR είναι ένας από τους «παίκτες» που επιθυμούν να εκμεταλλευθούν το «άνοιγμα» των ιδιωτικών εταιρειών προς το Διάστημα, το οποίο λαμβάνει χώρα με την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων (ήδη αρκετές εταιρείες έχουν κάνει δοκιμές των δικών τους σκαφών, που θα μπορούσαν να αναλάβουν αποστολές ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού) και την άνοδο του διαστημικού τουρισμού. Η εταιρεία συνεργάζεται με τη NASA μέσω του Space Florida, ενός πρακτορείου με στόχο την οικονομική ανάπτυξη το οποίο χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση, με σκοπό την υπογραφή μίας συμφωνίας που θα επιτρέψει στην XCOR να κατασκευάσει εγκαταστάσεις και να ξεκινήσει κάποια στιγμή πτήσεις από το Διαστημικό Κέντρο. Κένεντι. Η εταιρεία θα λειτουργεί το Lynx, το οποίο, όπως τα διαστημοπλάνα της Virgin Galactic του Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον, θα μεταφέρει τουρίστες, ερευνητές και φορτία σε υποτροχιακές πτήσεις σε ύψη περίπου 100 χιλιομέτρων.
Οι δοκιμές του διθέσιου διαστημοπλάνου Lynx Mark 1 αναμένεται να ξεκινήσουν κατά τις αρχές του 2013, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Space News, με δοκιμαστικές πτήσεις από τη Φλόριντα να ακολουθούν περίπου ένα χρόνο μετά, με το εξελιγμένο μοντέλο, Lynx Mark 2. Στα σχέδια της εταιρείας συμπεριλαμβάνεται και η κατασκευή μίας δεύτερης βάσης στο νέο διαστημοδρόμιο στο Σεσίλ Φιλντ του Τζάκσονβιλ. Οι εκτιμήσεις της XCOR είναι αρκετά αισιόδοξες, καθώς εκτιμάται πως το Lynx θα «υπηρετούν» 150 τεχνικοί και μηχανικοί σε όλη τη Φλόριντα, ενώ, σύμφωνα με την εταιρεία, έχουν γίνει κρατήσεις για τουλάχιστον 200 πτήσεις, κόστους 95.000 δολαρίων η καθεμία- φτηνότερα από το SpaceShip Two της Virgin Galactic του Μπράνσον, το οποίο χρεώνει 200.000 δολάρια ανά θέση και έχει πάνω από 535 κρατήσεις.
Το διαστημοπλάνο απογειώνεται και προσγειώνεται σε «κανονικό», οριζόντιο αεροδιάδρομο – δεν απαιτείται κάθετη εκτόξευση όπως στα διαστημικά λεωφορεία ή μεταφορά του σε ύψος από κάποιο «μητρικό σκάφος» για να ξεκινήσει τη δική του πτήση από ψηλά- και είναι εξοπλισμένο με ένα επαναχρησιμοποιούμενο πυραυλοκινητήρα. Έχει τη δυνατότητα τεσσάρων πτήσεων την ημέρα και είναι ιδιαίτερα ελαφρύ και ανθεκτικό, χάρη στα συνθετικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή του. Έχει μήκος περίπου 9 μέτρων και άνοιγμα φτερών επτά μέτρων.