Ο άνθρωπος ρύπαινε την ατμόσφαιρα με αέρια του θερμοκηπίου χιλιάδες χρόνια πριν κάποιος μιλήσει για υπερθέρμανση του πλανήτη. Τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας θέτουν υπό αμφισβήτηση την άποψη ότι η κλιματική αλλαγή άρχισε με τη Βιομηχανική Επανάσταση, αποκαλύπτοντας ότι μια περίοδος 200 ετών - που καλύπτει την ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Δυναστείας των Χαν– χαρακτηρίστηκε από μεγάλη αύξηση της παραγωγής ρυπογόνων αερίων.
Ο άνθρωπος ρύπαινε την ατμόσφαιρα με αέρια του θερμοκηπίου χιλιάδες χρόνια πριν κάποιος μιλήσει για υπερθέρμανση του πλανήτη. Τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας θέτουν υπό αμφισβήτηση την άποψη ότι η κλιματική αλλαγή άρχισε με τη Βιομηχανική Επανάσταση, αποκαλύπτοντας ότι μια περίοδος 200 ετών - που καλύπτει την ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Δυναστείας των Χαν– χαρακτηρίστηκε από μεγάλη αύξηση της παραγωγής ρυπογόνων αερίων.
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες «πίστευαν ότι οι εκπομπές άρχισαν προς το 1850. Εμείς δείξαμε ότι ο άνθρωπος άρχισε να επιδρά πολύ νωρίτερα στη συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου», λέει η Σέλια Σάπαρτ από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, εκ των συντακτών της έκθεσης που δημοσιεύεται σήμερα στην επιθεώρηση Nature.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η καύση ξύλων, φυτών ή κάρβουνου με το μαγείρεμα, τον καθαρισμό των αγροτικών εκτάσεων ή την επεξεργασία μετάλλων για να κατασκευαστούν όπλα, είχε ως αποτέλεσμα εκατομμύρια τόνοι μεθανίου να απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, σε αρκετές περιόδους της προβιομηχανικής ιστορίας. Παρότι οι ποσότητες δεν είναι συγκρίσιμες με τις σημερινές εκπομπές, που είναι 70 φορές μεγαλύτερες, τα συμπεράσματα της μελέτης καταδεικνύουν ότι το ανθρώπινο «αποτύπωμα» στο περιβάλλον δεν είναι αμελητέο.
«Κατά κεφαλήν, παρήγαν πολλές εκπομπές επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Δυναστείας των Χαν», λέει η Σάπαρτ μιλώντας στο Reuters. Όπως εξηγεί, αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι στη Γη κατοικούσαν τότε περίπου 300 εκατομμύρια άνθρωποι, όταν σήμερα ο πληθυσμός του πλανήτη ξεπερνά τα 7 δισεκατομμύρια. Κατά τους ερευνητές, οι εκπομπές που παρήχθησαν μέχρι το 1800 αναλογούν περίπου στο 10% επί του συνόλου των εκπομπών των τελευταίων 2.000 χρόνων. Το υπόλοιπο 90% έχει παραχθεί από τη Βιομηχανική Επανάσταση μέχρι σήμερα.
Η μελέτη βασίστηκε στην ανάλυση πυρήνων πάγου από τη Γροιλανδία, ηλικίας 2.000 ετών. Οι πυρήνες περιέχουν μικροσκοπικές φυσαλίδες που ανάγονται σε διάφορες ιστορικές περιόδους δίνοντας στους επιστήμονες μια εικόνα των αλλαγών στην ατμοσφαιρική χημεία. Η πρώτη περίοδος παραγωγής μεθανίου, όπως αποτυπώνεται στον πάγο, χρονολογείται από το 1 μ.Χ. ως το 300 μ.Χ. Η δεύτερη περίοδος οριοθετείται μεταξύ 800 και 1200 - και μάλιστα συμπίπτει με τη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο – ενώ η τρίτη εντοπίζεται στη Μικρή Εποχή των Πάγων, μεταξύ 1300 και 1600.
Οι ρυθμοί αποψίλωσης «φαίνεται πως πέφτουν γύρω στο 200 μ.Χ., κάτι που συνδέεται με τη δραστική μείωση του πληθυσμού στην Κίνα με την πτώση της δυναστείας των Χαν, όπως και στην Ευρώπη, με την παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», γράφουν οι ερευνητές από πανεπιστήμια της Ολλανδίας, της Ελβετίας, της Δανίας, των ΗΠΑ και της Γαλλίας.