Οι επιστήμονες γνώριζαν καιρό τώρα ότι κάποια είδη πτηνών και ορισμένα θηλαστικά, όπως οι φάλαινες και τα δελφίνια, έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν να «τραγουδούν» διαφορετικές μελωδίες με βάση τους ήχους που ακούν. Δεν περίμεναν όμως ότι το κοινό ποντίκι είναι το νέο... αστέρι του πενταγράμμου στο ζωικό βασίλειο.
Οι επιστήμονες γνώριζαν καιρό τώρα ότι κάποια είδη πτηνών και ορισμένα θηλαστικά, όπως οι φάλαινες και τα δελφίνια, έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν να «τραγουδούν» διαφορετικές μελωδίες με βάση τους ήχους που ακούν. Δεν περίμεναν όμως ότι το κοινό ποντίκι είναι το νέο... αστέρι του πενταγράμμου στο ζωικό βασίλειο.
Τα συμπεράσματα των ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Ντιουκ θέτουν υπό αμφισβήτηση την πεποίθηση που επικρατούσε τα τελευταία 60 χρόνια, ότι τα ποντίκια δεν διαθέτουν ικανότητες φωνητικής εκμάθησης. Κάποιοι συνάδελφοί τους ωστόσο διατυπώνουν επιφυλάξεις.
«Υποστηρίζουμε ότι τα ποντίκια έχουν στον εγκέφαλο και στη συμπεριφορά τους περιορισμένα χαρακτηριστικά φωνητικής εκμάθησης», λέει ο καθηγητής νευροβιολογίας Έρικ Τζάρβις, εξηγώντας ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τα χαρακτηριστικά αυτά για να μαθαίνει να μιλά και τα πτηνά για να μαθαίνουν να τραγουδούν. «Εάν δεν κάνουμε λάθος, τα ευρήματά μας θα βοηθήσουν τους επιστήμονες που μελετούν τον αυτισμό ή την αγχώδη διαταραχή».
Παλαιότερες έρευνες είχαν καταδείξει ότι τα αρσενικά ποντίκια μπορούν να ερμηνεύσουν περίπλοκες μελωδίες για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Οι μελωδίες αυτές δεν γίνονται αντιληπτές από τον άνθρωπο καθώς είναι υπερηχητικές, με συχνότητες που κυμαίνονται μεταξύ 50 και 100KHz. Μέχρι σήμερα ωστόσο, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα ποντίκια δεν μπορούν να μεταβάλουν την ακολουθία ή την ένταση αυτών των ήχων, μια ικανότητα που σπανίζει στο ζωικό βασίλειο.
Οι ερευνητές έβαλαν στον ίδιο χώρο δύο ποντίκια και παρατήρησαν ότι σταδιακά, σε διάστημα οκτώ εβδομάδων, το ένα άρχισε να προσαρμόζει την ένταση του τραγουδιού του σε αυτήν του άλλου ποντικού, μια βασική μορφή φωνητικής εκμάθησης. Όταν κατέστρεψαν εγκεφαλικά κύτταρα στον κινητικό φλοιό, τα οποία ελέγχουν το τραγούδι, τότε τα ποντίκια έχασαν την ικανότητα να διατηρούν την ίδια ένταση ή να επαναλαμβάνουν την ίδια μελωδία.
Μιλώντας στο BBC, ο Δρ. Κουρτ Χάμερσμιντ, ειδικός σε θέματα φωνητικής επικοινωνίας από το Κέντρο Πρωτευόντων Θηλαστικών του Γκέτινγκεν, στη Γερμανία, εξέφρασε τις αμφιβολίες του. «Η θεωρία της σύγκλισης στην ένταση [του τραγουδιού των ποντικών] δεν είναι ιδιαίτερα πειστική», είπε.
Ο Τζάρβις χαρακτήρισε «αβάσιμες» τις επιφυλάξεις του Χάμερσμιντ. «Το παράπονό του είναι ότι δεν είχαμε αρκετά ζώα, όμως κάναμε την ίδια διαπίστωση σε 12 ζεύγη ποντικών... για εμάς, αυτό είναι αρκετά αξιόπιστο και στατιστικά σημαντικό», υποστήριξε ο επιστήμονας, που παρουσιάζει τα συμπεράσματά του στην επιθεώρηση PLOS One.