Η βρετανική εφημερίδα Guardian αποκάλυψε ότι Αμερικανός επιχειρηματίας ηγήθηκε, το περασμένο καλοκαίρι, του μεγαλύτερου πειράματος γεωμηχανικής που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στον κόσμο, κατά παράβαση δύο διεθνών συνθηκών, όπως καταγγέλλουν οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.
Η βρετανική εφημερίδα Guardian αποκάλυψε ότι Αμερικανός επιχειρηματίας ηγήθηκε, το περασμένο καλοκαίρι, του μεγαλύτερου πειράματος γεωμηχανικής που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στον κόσμο, κατά παράβαση δύο διεθνών συνθηκών, όπως καταγγέλλουν οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.
Στο πλαίσιο του πειράματος, περίπου 100 τόνοι θειικού σιδήρου απορρίφθηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό από αλιευτικό σκάφος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα «δάσος» φυτοπλαγκτού!
Η εφημερίδα γράφει ότι το πείραμα έλαβε χώρα τον Ιούλιο, ανοιχτά των ακτών του δυτικού Καναδά, και επιβεβαιώνεται από δορυφορικές φωτογραφίες. Περιβαλλοντικές οργανώσεις και δικηγόροι κάνουν λόγο για «κατάφωρη παραβίαση» της συνθήκης του ΟΗΕ για τη βιολογική ποικιλότητα και της συνθήκης του Λονδίνου για την απόρριψη αποβλήτων στη θάλασσα.
Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι η έκταση που καλύπτει το υποθαλάσσιο «δάσος» φθάνει τα 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το πείραμα φαίνεται πως πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ελεγχόμενης «γονιμοποίησης» των ωκεανών. Αυτή η τεχνική γεωμηχανικής βασίζεται στη θεωρία ότι το πλαγκτόν θα απορροφήσει διοξείδιο του άνθρακα και στη συνέχεια θα βυθιστεί στον πυθμένα.
Επιστήμονες δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν ακόμη εάν μια τέτοια μέθοδος, με τη χρήση θειικού σιδήρου, θα μπορούσε να εγκλωβίσει μακροπρόθεσμα το διοξείδιο του άνθρακα στα βάθη των ωκεανών. Ορισμένοι διατυπώνουν την ανησυχία ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να βλάψει τα θαλάσσια οικοσυστήματα, παράγοντας π.χ. τοξικές «κόκκινες παλίρροιες» και επιτείνοντας τελικά το πρόβλημα της οξίνισης των ωκεανών και την παγκόσμια υπερθέρμανση.
«Είναι δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να ανιχνεύσουμε και να περιγράψουμε τις σημαντικές επιπτώσεις που ξέρουμε ότι ενδέχεται να υπάρξουν σε μερικούς μήνες ή χρόνια», λέει στον Guardian ο ωκεανολόγος Τζον Κάλεν από το καναδικό Πανεπιστήμιο Νταλουζί.
«Κάποιες πιθανές επιπτώσεις, όπως η ελάττωση του οξυγόνου σε μεγάλα βάθη και η μεταβολή τροφικών δικτύων, θα έπρεπε να λειτουργούν αποτρεπτικά για τη χειραγώγηση των ωκεανών. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα που έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα.»
Το πρόγραμμα χρηματοδότησε ο αμφιλεγόμενος Ρας Τζορτζ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Planktos Inc, που στο παρελθόν είχε επιχειρήσει - χωρίς επιτυχία- να πραγματοποιήσει αντίστοιχα πειράματα κοντά στα Κανάρια και στα Γκαλαπάγκος.
Οι κυβερνήσεις της Ισπανίας και του Ισημερινού τον είχαν τότε εμποδίσει, ενώ και η αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος τον είχε προειδοποιήσει για ενδεχόμενη παραβίαση της αμερικανικής νομοθεσίας.
Ο ίδιος ο Τζορτζ ισχυρίστηκε ότι ομάδα ερευνητών, οι οποίοι δεν κατονομάζονται, παρακολουθεί τα αποτελέσματα του μεγαλύτερου πειράματος γεωμηχανικής με εξοπλισμό, τον οποίο δανείστηκε από αμερικανικές υπηρεσίες όπως η NASA και η NOAA. Μιλώντας στον Guardian, είπε πως βλέπει την ενέργειά του ως «το ουσιαστικότερο πρόγραμμα αποκατάστασης του ωκεανού στα χρονικά».
«Συλλέξαμε δεδομένα γύρω από όλους τους φόβους που έχουν διατυπωθεί - και τα νέα είναι καλά για τον πλανήτη», υποστήριξε. Ο Τζορτζ εκτίμησε παράλληλα ότι τα διεθνή μορατόριουμ δεν ισχύουν για το πείραμά του...