Κρατώντας τα ηνία σε ένα τρίγωνο σιωπηλής απόγνωσης, η Κατερίνα Ευαγγελάτου σκηνοθετεί το έργο του Τένεσι Ουΐλλιαμς, «Ο γυάλινος κόσμος», που - μετά την περσινή του επιτυχία- παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Δημήτρης Χορν.
Κρατώντας τα ηνία σε ένα τρίγωνο σιωπηλής απόγνωσης, η Κατερίνα Ευαγγελάτου σκηνοθετεί το έργο του Τένεσι Ουΐλλιαμς, «Ο γυάλινος κόσμος», που - μετά την περσινή του επιτυχία- παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Δημήτρης Χορν.
Η παράσταση εντάσσει στο πρωτότυπο κείμενο μικρά αποσπάσματα από παλαιότερα σχεδιάσματα του συγγραφέα για το έργο, καθώς και από το διήγημα «Πορτρέτο κοριτσιού σε γυαλί», που γράφτηκε το 1943, και αποτελεί, επίσης, προσχέδιο για τον «Γυάλινο κόσμο».
Μια προσωπική ιστορία
Ανήκοντας στα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας, ο «Γυάλινος κόσμος» γράφτηκε το 1944 και καθιέρωσε τον Τένεσι Ουΐλλιαμς ως έναν από τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς του εικοστού αιώνα.
Πρόκειται για το πιο προσωπικό του έργο, αφού είναι καθαρά αυτοβιογραφικό και αναφέρεται σε ένα πολύ έντονο και, ίσως, το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής του, τη βαθειά και ταραγμένη σχέση με τη μητέρα του, την αγάπη και τις ενοχές απέναντι στην αδελφή του και τα γεγονότα που χαράχτηκαν στη μνήμη του και τον οδήγησαν στην εγκατάλειψη του σπιτιού του.
Με τη Ναταλία Τσαλίκη στον ρόλο της αυταρχικής μητέρας, τρεις εγκλωβισμένοι άνθρωποι καταφεύγουν στη φαντασία ή την ψευδαίσθηση, για να ξεφύγουν από την πραγματικότητα. Όνειρα που συνθλίβονται από τον χρόνο, ματαιωμένες προσδοκίες, χιούμορ και σαρκασμός, ανάγκη για αλλαγή, και, βέβαια, «...αυτό το κάτι που προσμένουμε αιώνια, μα πάντα αργεί να έρθει, αυτό το κάτι για το οποίο συνεχίζουμε να ζούμε...».
Αποκηρύσσοντας σθεναρά τον ρεαλισμό
«Το έργο είναι μια ανάμνηση και, αφού είναι ανάμνηση, είναι φωτισμένο αχνά, πηγάζει από το συναίσθημα, δεν είναι ρεαλιστικό...». Όπως γράφει ο Ουΐλλιαμς στον πρόλογο του «Γυάλινου κόσμου»: «Το κοινό ρεαλιστικό έργο, με το αληθινό ψυγείο και τα αυθεντικά παγάκια, με τους χαρακτήρες που μιλούν, όπως ακριβώς μιλούν οι θεατές, ανήκει στο ακαδημαϊκό πεδίο και διαθέτει την αξία μιας στεγνής φωτογραφικής απεικόνισης. Στην εποχή μας, θα έπρεπε όλοι να γνωρίζουν την ασημαντότητα της φωτογραφικής απεικόνισης στην τέχνη. Η αλήθεια, η ζωή, η πραγματικότητα είναι κάτι οργανικό, κάτι το οποίο η ποιητική φαντασία μπορεί να αποδώσει σε βάθος ή να υποδηλώσει μόνο μεταμορφώνοντάς το, μεταλλάσσοντάς το σε άλλες φόρμες και όχι απλώς αντιγράφοντας την καθημερινή όψη του.
Η μνήμη κάνει ευρεία χρήση ποιητικής αδείας. Παραλείπει κάποιες λεπτομέρειες, διογκώνει άλλες, ανάλογα με τη συναισθηματική αξία των θεμάτων που αγγίζει, διότι η μνήμη εδρεύει, κυρίως, στην καρδιά».
Ταυτότητα παράστασης: μετάφραση - δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου, σκηνικό - κοστούμια: Γιώργος Πάτσας, μουσική: Σταύρος Γασπαράτος, βίντεο: Μιχάλης Κλουκίνας, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Παίζουν: Αμάντα: Ναταλία Τσαλίκη, Τομ: Αντίνοος Αλμπάνης, Τζιμ: Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Λώρα: Αμαλία Νίνου.
Πληροφορίες
Θέατρο Δημήτρης Χορν, Αμερικής 10 – Αθήνα, τηλ.: 210 3612500. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Σάββατο: 18:30, Παρασκευή και Κυριακή: 21:15. Τιμές εισιτηρίων: 20 (πλατεία), 15 (φοιτητικό), 10 (ανέργων με απαραίτητη την προσκόμιση ταυτότητας και δελτίου ανεργίας) ευρώ. Προπώληση: ταμείο θεάτρου, με πιστωτική κάρτα: 210 8938100, ηλεκτρονικά: www.ellthea.gr