Έως τα τέλη του αιώνα η οξίνιση των ωκεανών ενδέχεται να έχει αλλάξει τις ακουστικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού, με αποτέλεσμα οι ωκεανοί να «ακούγονται» όπως την εποχή των δεινοσαύρων, καταδεικνύουν τα συμπεράσματα μιας νέας ανάλυσης, η οποία ρίχνει φως σε ακόμη μια πιθανή επίπτωση του φαινομένου.
Έως τα τέλη του αιώνα η οξίνιση των ωκεανών ενδέχεται να έχει αλλάξει τις ακουστικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού, με αποτέλεσμα οι ωκεανοί να «ακούγονται» όπως την εποχή των δεινοσαύρων, καταδεικνύουν τα συμπεράσματα μιας νέας ανάλυσης, η οποία ρίχνει φως σε ακόμη μια πιθανή επίπτωση του φαινομένου.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ρόουντ Αϊλαντ μελέτησαν την οξίνιση των ωκεανών σε ένα διάστημα 300 εκατομμυρίων ετών. Υπολόγισαν ότι η αύξησή της λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην απορρόφηση ήχων χαμηλής συχνότητας. Προέβλεψαν ότι έως το 2100, ήχοι που παράγονται κοντά στην επιφάνεια των ωκεανών, όπως είναι το κάλεσμα των φαλαινών ή οι ήχοι των πλοίων, θα ταξιδεύουν έως και δύο φορές ταχύτερα σε σχέση με σήμερα.
«Το αποκαλούμε Κρητιδικό ακουστικό φαινόμενο γιατί η οξίνιση των ωκεανών που προκαλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη φαίνεται πως μας οδηγεί πίσω, σε παρόμοιες συνθήκες ακουστικής του ωκεανού με αυτές που επικρατούσαν πριν από 110 εκατομμύρια χρόνια, κατά την εποχή των δεινοσαύρων», εξηγεί σε ανακοίνωση ο Ντέιβιντ Μπράουνινγκ, ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη.
Μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται - σε όλο και μεγαλύτερα επίπεδα- στην ατμόσφαιρα, καταλήγει στον ωκεανό. Εκεί διαλύεται πυροδοτώντας χημικές αντιδράσεις που κάνουν τα θαλάσσια ύδατα πιο όξινα. Ο βαθμός απορρόφησης των ήχων χαμηλής συχνότητας εξαρτάται εν μέρει από τα επίπεδα pH (όσο χαμηλότερο είναι το pH τόσο πιο όξινο είναι το νερό), κάτι που σημαίνει ότι γεωλογικά δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπολογιστεί η μεταφορά ήχων στον ωκεανό. Όσο χαμηλότερο είναι το pH τόσο μικρότερη είναι η απορρόφηση, άρα και η μεταφορά του ήχου καθίσταται ευκολότερη.
Αυτές οι γνώσεις «έχουν αντίκτυπο στις προβλέψεις που αφορούν στο σχεδιασμό και στην απόδοση συστημάτων σόναρ. Επηρεάζουν τους υπολογισμούς για τα επίπεδα θορύβων χαμηλής συχνότητας στον ωκεανό», συνεχίζει ο ερευνητής. «Είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε υπόψη για να κατανοήσουμε καλύτερα το ηχητικό περιβάλλον των θαλάσσιων θηλαστικών και τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας σε αυτό το περιβάλλον».