Καθώς η ζωή στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ επιστρέφει στους κανονικούς ρυθμούς της μετά το καταστροφικό πέρασμα της «Σάντι», αναζητούνται τρόποι έγκαιρου εντοπισμού τυφώνων και καταιγίδων, προκειμένου να υπάρχει περισσότερος χρόνος προετοιμασίας εν όψει της έλευσής τους.
Καθώς η ζωή στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ επιστρέφει στους κανονικούς ρυθμούς της μετά το καταστροφικό πέρασμα της «Σάντι», αναζητούνται τρόποι έγκαιρου εντοπισμού τυφώνων και καταιγίδων, προκειμένου να υπάρχει περισσότερος χρόνος προετοιμασίας εν όψει της έλευσής τους.
Για το σκοπό αυτό εξετάζεται και η χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών από πλευράς της NASA, σύμφωνα με δημοσίευμα του Wired. Θα πρόκειται για μία «ειρηνική» χρήση των UAV, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρύτατα για στρατιωτικούς σκοπούς από τις ΗΠΑ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», αλλά και από πολλές άλλες χώρες.
Ο κυρίαρχος υποψήφιος είναι το Global Hawk της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας: ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος υψηλών επιδόσεων, που χρησιμοποιείται στο Αφγανιστάν, αλλά θεωρείται πως θα τα καταφέρει πολύ καλά στον ρόλο του «κυνηγού τυφώνων», καθώς μπορεί να παραμείνει για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα στον αέρα (περίπου 30 ώρες), καθώς και να πετάξει σε πολύ μεγάλα ύψη. Η NASA είχε δοκιμάσει το Global Hawk σε τέτοιο ρόλο το Σεπτέμβριο, με τον τυφώνα «Ναντίν».
Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ελπίζει ότι η είσοδος των UAV στο «παιχνίδι» θα αλλάξει τα δεδομένα, καθώς θα επιτρέπει λεπτομερέστερη παρακολούθηση των τυφώνων. Αλλά στην περίπτωση της «Σάντι», ο σκοπός δεν επετεύχθη, επειδή τα δύο σκάφη που δοκιμάζονταν στο πλαίσιο του προγράμματος Hurrican and Severe Storm Sentinel δεν ήταν σε θέση να παρέχουν υπηρεσίες, καθώς το ένα μεταφερόταν στην Καλιφόρνια για νέο γύρο δοκιμών, ενώ το άλλο είχε τεχνικά προβλήματα.
Τα δύο αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με διαφορετικούς αισθητήρες: το ένα έχει αισθητήρες για λήψη δειγμάτων σε καιρικές συνθήκες γύρω από τυφώνες, ενώ το άλλο είναι προσαρμοσμένο σε πτήση πάνω από αυτούς, για να συλλέγει πληροφορίες για τον ίδιο το «στόχο». Η συνδυασμένη χρήση τους μπορεί να παρέχει πολλά χρήσιμα δεδομένα σχετικά με το πώς και πότε ισχυροποιείται ένας τυφώνας.
Παρόλα αυτά, τα UAV έχουν ένα μειονέκτημα: απαιτείται περισσότερος χρόνος για να απογειωθούν ξανά μετά την προσγείωσή τους, οπότε και θεωρείται ότι στο μέλλον τα καθήκοντα των «ιπτάμενων κυνηγών τυφώνων» θα αναλάβουν μεικτά σμήνη από επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.