Ομάδα Γάλλων αστρονόμων ανακάλυψε πλανήτη σε απόσταση 100 ετών φωτός από τη Γη, ο οποίος δεν βρίσκεται σε τροχιά γύρω από κάποιον αστέρα «Ήλιο». Η ανακάλυψη αυτή υποδεικνύει ότι το φαινόμενο αυτό μπορεί να είναι αρκετά συχνό στο σύμπαν.
Ομάδα γάλλων αστρονόμων ανακάλυψε πλανήτη σε απόσταση 100 ετών φωτός από τη Γη, ο οποίος δεν βρίσκεται σε τροχιά γύρω από κάποιον αστέρα «Ήλιο». Η ανακάλυψη αυτή υποδεικνύει ότι το φαινόμενο αυτό μπορεί να είναι αρκετά συχνό στο σύμπαν.
Ο «περιπλανώμενος» πλανήτης φέρει την προσωρινή ονομασία CFBDSIR2149 και ανήκει στην κατηγορία πλανητών «αέριοι γίγαντες», με μέγεθος περίπου τέσσερις με επτά φορές μεγαλύτερο του Δία. Ο καθηγητής Φιλίπ Ντελόρμ και η ομάδα του στο Ινστιτούτο Πλανητολογίας και Αστροφυσικής στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας, εντόπισαν το υπέρυθρο ίχνος του CFBDSIR2149 αξιοποιώντας δεδομένα από το τηλεσκόπιο Καναδά - Γαλλίας -Χαβάης. Στη συνέχεια μελέτησαν τις ιδιότητες του πλανήτη χρησιμοποιώντας το μεγάλο τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου στη Χιλή.
Ο CFBDSIR2149 φαίνεται να αποτελεί μέλος της κινούμενης ομάδας νεών αστέρων με την ονομασία AB Doradus, τα οποία σχηματίστηκαν 50 με 120 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η θερμοκρασία πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη υπολογίζεται περίπου στους 430 βαθμούς Κελσίου.
Οι επιστήμονες δίνουν ακόμα 10% πιθανότητες ο CFBDSIR2149 να είναι «καφέ νάνος», και θα χρειαστούν επιπλέον δεδομένα για να επαληθεύσουν την αρχική τους εκτίμηση. Οι «καφέ νάνοι» είναι αντικείμενα μεγαλύτερα από το μέσο πλανήτη αλλά μικρότερα από το όσο χρειάζεται ώστε να δημιουργήσουν εσωτερικές αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης και να εξελιχθούν σε κανονικούς αστέρες. Η μάζα τους όμως είναι συνήθως ακόμα μεγαλύτερη, φτάνοντας ακόμα και 75 ή 80 φορές το μέγεθος του Δία.
Ο νεοανακαλυφθείς CFBDSIR2149 είναι ο πιο κοντινός στη Γη «ορφανός» πλανήτης που έχει ανακαλυφθεί, και σε συνδυασμό με τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό παρόμοιων πλανητών που έχουν εντοπιστεί στο γαλαξία μας, έχει οδηγήσει στη διατύπωση θεωριών ότι ίσως και το 50% των πλανητών να μην είναι σε τροχιά γύρω από κάποιον κεντρικό αστέρα.
Στην πλειοψηφία τους ο τύπος αυτών των πλανητών έχει μάζα παρόμοια με τη Γη ή τον Ποσειδώνα και όχι τόσο μεγάλη όσο ο CFBDSIR2149, καθώς όσο μικρότερη η μάζα, τόσο πιο εύκολο να ξεφύγει ο πλανήτης από το ηλιακό του σύστημα.
Η απουσία αστέρων «Ήλιων» θα βοηθήσει τα μελλοντικά τηλεσκόπια νέας γενιάς να εξετάσουν καλύτερα αυτούς τους πλανήτες, λόγω της απουσίας παρεμβολών από τη φωτεινότητα των αστέρων.