Τις ρομποτικές τους προτάσεις για τον καθαρισμό του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα παρουσιάζουν ιαπωνικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων και τεράστια ονόματα, όπως η Mitsubishi, η Hitachi και η Toshiba.
Τις ρομποτικές τους προτάσεις για τον καθαρισμό του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα παρουσιάζουν ιαπωνικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων και τεράστια ονόματα, όπως η Mitsubishi, η Hitachi και η Toshiba.
Εντός του σταθμού που βρέθηκε στο επίκεντρο της «πυρηνικής» τραγωδίας που ακολούθησε το σεισμό και το τσουνάμι του 2011 βρίσκονται ήδη ρομπότ, αλλά κανένα δεν είναι επιφορτισμένο με καθήκοντα καθαρισμού - για την ακρίβεια, τα περισσότερα είχαν αναπτυχθεί για άλλες δουλειές, όπως τα ρομπότ της Qinetiq, που έσπευσαν στην περιοχή αμέσως μετά την καταστροφή, τα οποία έχουν κατασκευαστεί για ναρκαλιευτικούς σκοπούς. Το MEISTeR της Mitsubishi χαρακτηρίζεται ως «tankbot», καθώς είναι ειδικά σχεδιασμένο για να είναι ανθεκτικό στη ραδιενέργεια. Έχει ύψος 1,3 μέτρα, δύο χέρια και μπορεί να σηκώσει φορτία μέχρι 15 κιλών, ενώ διαθέτει ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό και εργαλεία για να αναλάβει τέτοιου είδους καθήκοντα.
Ο καθαρισμός πυρηνικών σταθμών από ρομπότ είναι ένα από τα καθήκοντα υψηλού κινδύνου που θεωρείται δεδομένο πως θα αναλάβουν στο κοντινό μέλλον ρομπότ, ωστόσο εκ των πραγμάτων αποτελεί μεγάλη πρόκληση, λόγω της μεγάλης δυσκολίας της συγκεκριμένης εργασίας, που αποτελεί «ανθρώπινες» δεξιότητες.
Η Toshiba, από πλευράς της, αναπτύσσει ένα ρομπότ που ελέγχεται μέσω ασυρμάτου δικτύου, το οποίο αναζητά καλύτερο σήμα όταν αυτό παρεμποδίζεται λόγω της υψηλής παρουσίας ραδιενέργειας.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ρομπότ τα οποία προορίζονται για τέτοιου είδους αποστολές είναι η συντήρηση, καθώς, εάν υπάρξει κάποιο πρόβλημα είναι δύσκολο να πάει κάποιος για επισκευές. Όσον αφορά την παροχή ενέργειας, τα περισσότερα σέρνουν πίσω τους ένα καλώδιο - «ομφάλιο λώρο» για αυτό το σκοπό, οπότε δεν απαιτούνται μπαταρίες ή καύσιμα.
Σε διαφορετικό πλαίσιο, ερευνητές του πανεπιστημίου του Τόκιο παρουσίασαν το τελευταίο επίτευγμά τους στο χώρο των ρομπότ που βασίζονται σε βιολογικούς οργανισμούς, με τον Kenshiro, ένα «μυοσκελετικό» ανδροειδές ρομπότ. Αποτελεί εξέλιξη του Kojiro, του 2010, και διαθέτει μυοσκελετικό σύστημα βασισμένο στο αντίστοιχο ανθρώπινο- για την ακρίβεια, «μιμείται» το σώμα ενός 12χρονου, με ύψος 158 εκατοστά και βάρος 50 κιλά. Διαθέτει σχεδόν όλους τους μεγάλους μυς ενός ανθρωπίνου σώματος (160 στο σύνολο), κάτι που τον καθιστά το πιο... «μυώδες» ρομπότ που υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Ο σχεδιασμός του έγινε τηρουμένων των αναλογιών του ανθρωπίνου σώματος όσον αφορά το βάρος. Οι «τροχαλιοειδείς» του μυς του τροφοδοτούνται από κινητήρες ισχυρότερους και βαρύτερους αυτών του προκατόχου του, ενώ τα «κόκαλά» του είναι φτιαγμένα από αλουμίνιο.