Ένα «σμήνος» από 20 μικρά ρομπότ- το καθένα μεγέθους μπάλας του πινγκ πονγκ- τα οποία μπορούν να συνδυαστούν και να πάρουν διάφορα σχήματα κατασκεύασε ομάδα του πανεπιστημίου του Κολοράντο Μπούλντερ, υπό τον βοηθό καθηγητή Νικολάους Κορέλ.
Ένα «σμήνος» από 20 μικρά ρομπότ- το καθένα μεγέθους μπάλας του πινγκ πονγκ- τα οποία μπορούν να συνδυαστούν και να πάρουν διάφορα σχήματα κατασκεύασε ομάδα του πανεπιστημίου του Κολοράντο Μπούλντερ, υπό τον βοηθό καθηγητή Νικολάους Κορέλ.
Ο κ.Κορέλ είναι της άποψης ότι, εάν ένα ρομπότ μπορεί να κάνει μία συγκεκριμένη δουλειά, τότε εκατοντάδες θα μπορούσαν να επιτύχουν εντυπωσιακά πράγματα. Δουλεύοντας με την ομάδα του, ανέπτυξε ένα «βασικό» ρομποτικό «κατασκευαστικό μπλοκ», το οποίο ελπίζει να αναπαράγει σε μεγάλες ποσότητες, με σκοπό την ανάπτυξη όλο και πιο σύνθετων συστημάτων, με όλο και περισσότερες δυνατότητες.
Η ομάδα κατασκεύασε το εν λόγω «σμήνος», τα οποία αποκαλεί «σταγονίδια». Όταν τα «σταγονίδια» μαζεύονται και λειτουργούν μαζί, τότε σχηματίζουν αυτό που ο Κορέλ αποκαλεί «υγρό που σκέπτεται». Η ομάδα του πανεπιστημίου του Κολοράντο Μπούλντερ δεν έμεινε εκεί, αλλά δημιούργησε και ένα εργαστήριο στο οποίο οι φοιτητές μπορούν να εξερευνήσουν και να αναπτύξουν νέες εφαρμογές της ρομποτικής, χρησιμοποιώντας απλά, βασικά εργαλεία και μέσα, με σκοπό την επιτάχυνση των ρυθμών της καινοτομίας.
Η βασική ιδέα παραπέμπει στις «νανομορφές» της επιστημονικής φαντασίας- τα «μπλοκ» των άπειρων μικροσκοπικών νανορομπότ που συνδυάζονται και παίρνουν διάφορες μορφές, θυμίζοντας στο μάτι μία μορφή «υγρού», και παράλληλα «έξυπνου» μετάλλου (όπως βλέπει κανείς στον «Εξολοθρευτή»). Οι εφαρμογές τέτοιων σμηνών νανορομπότ είναι πρακτικά άπειρες, καθώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ποικίλους σκοπούς, όπως η γρήγορη δημιουργία συσκευών και εγκαταστάσεων σε «δύσκολα» περιβάλλοντα (όπως το Διάστημα), η αντιμετώπιση πετρελαιοκηλίδων κ.α.
Προς το παρόν, το «υγρό που σκέπτεται» του Κορέλ και της ομάδας του θα χρησιμοποιηθούν για την επίδειξη δυνατοτήτων αυτοσυναρμολόγησης και «έξυπνης συμπεριφοράς», όπως αναγνώριση μοτίβων, κίνηση βάσει ενδείξεων από αισθητήρες και αλλαγή σχήματος. Οι δυνατότητες αυτές θα μπορούν στη συνέχεια να μεταφερθούν σε μεγαλύτερα «σμήνη».
Ο Νικολάους Κορέλ έχει τιμηθεί με το βραβείο CAREER (Early Career Development, του National Science Foundation - NSF), ενώ έχει λάβει και χρηματοδότηση από το NSF, καθώς και τη NASA και την αμερικανική πολεμική αεροπορία. Επίσης, εργάζεται και πάνω σε εφαρμογές ρομποτικής τεχνολογίας για κήπους, με σκοπό την ανάπτυξη ρομπότ που θα μπορούν να αναλαμβάνουν τέτοιου είδους εργασίες. Ο ίδιος θεωρεί πως δεν υπάρχει όριο στο τι μπορεί να δημιουργηθεί μέσω συστημάτων «διαμοιρασμένης νοημοσύνης»: «Κάθε ζωντανός οργανισμός αποτελείται από ένα σμήνος συνεργαζόμενων κυττάρων. Ίσως μία ημέρα τα δικά μας σμήνη να αποικίσουν το Διάστημα, όπου θα συναρμολογήσουν εγκαταστάσεις και κήπους για τους διαστημικούς εξερευνητές του μέλλοντος».