Ισπανοί ερευνητές ανακάλυψαν μία νέα μέθοδο να «πρασινίσουν» ένα από τα πλέον κοινά υλικά δόμησης, το τούβλο. Αξιοποιώντας απόβλητα χαρτοποιίας κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα τούβλο, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που απαιτεί λιγότερη ενέργεια, ενώ παράλληλα περιορίζει την ποσότητα αποβλήτων που καταλήγει στους ΧΥΤΑ.
Ισπανοί ερευνητές ανακάλυψαν μία νέα μέθοδο να «πρασινίσουν» ένα από τα πλέον κοινά υλικά δόμησης, το τούβλο. Αξιοποιώντας απόβλητα χαρτοποιίας κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα τούβλο, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που απαιτεί λιγότερη ενέργεια, ενώ παράλληλα περιορίζει την ποσότητα αποβλήτων που καταλήγει στους ΧΥΤΑ.
Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Χαέν άντλησαν κυτταρίνη από τα απόβλητα χαρτιού καθώς και τη «λάσπη» που έμεινε από τη διαδικασία καθαρισμού των λυμάτων της χαρτοποιίας. Οι ουσίες αυτές αναμίχθηκαν με πηλό, συμπιέστηκαν και εξωθήθηκαν από μια ειδική συσκευή σε μορφή «λουκάνικου». Έπειτα, οι ερευνητές τεμάχισαν το μίγμα και το τοποθέτησαν σε καμίνι προκειμένου να μετατραπεί σε τούβλο.
«Η προσθήκη αποβλήτων σημαίνει ότι το τελικό προϊόν έχει χαμηλή θερμική αγωγιμότητα, συνεπώς είναι καλός μονωτής», εξηγεί η Κάρμεν Μαρτίνεθ, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα αποτελέσματά της στην επιθεώρηση Fuel Processing Technology. Αυτό σημαίνει ότι η χρήση τέτοιων τούβλων για την ανέγερση ενός σπιτιού ή μιας επιχείρησης θα συνέβαλλε στην εξοικονόμηση ενέργειας και χρημάτων.
«Πρόκειται για ένα επιπλέον όφελος από τη χρήση αυτών των τούβλων αντί για τα συμβατικά τούβλα που κατασκευάζονται από παραδοσιακές πρώτες ύλες», προσθέτει η Μαρτίνεθ. Το μίγμα δεν μένει στο καμίνι για πολλή ώρα, κάτι που επίσης εξοικονομεί ενέργεια και χρήματα.
Πάντως τα νέα «χάρτινα» τούβλα που κατασκευάστηκαν δοκιμαστικά είναι αρκετά μικρότερα από τα συνηθισμένα (6 εκ. μήκος, 3 εκ. πλάτος, 1 εκ. ύψος), όμως οι ερευνητές λένε ότι είναι σε θέση να κατασκευάσουν μεγαλύτερα.
Παραδέχονται ότι η κατασκευή τους δεν είναι το ίδιο ανθεκτική, αν και η μηχανική αντοχή τους είναι μεγαλύτερη από το νόμιμο ελάχιστο όριο. Η επόμενη φάση των πειραμάτων θα επικεντρωθεί στην περαιτέρω ενίσχυση του υλικού, ενδεχομένως με τη χρήση υλικών από άλλες μονάδες διαχείρισης αποβλήτων.