Σκότωσαν τουλάχιστον 12 ανθρώπους, εκτόπισαν χιλιάδες, κατέστρεψαν ασύλληπτα μεγάλες εκτάσεις γης και τώρα... απειλούν και έναν ανεκτίμητο θαλάσσιο θησαυρό: το Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, που εκτείνεται σε απόσταση 2.300 χιλιομέτρων κατά μήκος των ακτών της βορειοανατολικής Αυστραλίας.
Σκότωσαν τουλάχιστον 12 ανθρώπους, εκτόπισαν χιλιάδες, κατέστρεψαν ασύλληπτα μεγάλες εκτάσεις γης και τώρα... απειλούν και έναν ανεκτίμητο θαλάσσιο θησαυρό: το Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, που εκτείνεται σε απόσταση 2.300 χιλιομέτρων κατά μήκος των ακτών της βορειοανατολικής Αυστραλίας.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Τζέιμς Κουκ που μελετούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα το Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, λένε ότι ο κίνδυνος περιβαλλοντικής καταστροφής είναι μεγάλος, καθώς λασπώδη νερά από τις πλημμύρες έχουν διεισδύσει στη θαλάσσια περιοχή και απειλούν το οικοσύστημα προκαλώντας το θάνατο μεγάλου αριθμού ψαριών και κοραλλιών.
«Πρόκεται για πολύ ασυνήθιστα γεγονότα», λέει ο επικεφαλής των ερευνητών Τζον Μπρόντι. «Ολόκληρη η λιμνοθάλασσα (του Υφάλου) έχει γεμίσει νερό από τα ποτάμια». Λέει ότι οι κατεξοχήν απειλούμενοι ύφαλοι είναι αυτοί που βρίσκονται πιο κοντά στους ποταμούς, οι οποίοι υπερχείλισαν. «Εάν μπορούσαμε να καταδυθούμε στο σημείο όπου τα νερά της πλημμύρας συναντώνται με το νερό της θάλασσας και να κοιτάξουμε από τη μία πλευρά, το νερό της θάλασσας θα είναι καθαρό –με ορατότητα στα 50 μέτρα- ενώ από την άλλη πλευρά, το νερό θα είναι βρώμικο και καφετί, με την ορατότητα να μην ξεπερνά το ένα μέτρο.»
Φάρμακα από τις καλλιέργειες, μέταλλα από τα ορυχεία
Η μεγαλύτερη απειλή για το Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο - ο οποίος συγκαταλέγεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς- είναι οι θρεπτικές ουσίες και τα παρασιτοκτόνα από τις καλλιέργειες που αφανίστηκαν εξαιτίας των πλημμυρών, αλλά και τα ίχνη μετάλλων από τα πλημμυρισμένα ορυχεία της Αυστραλίας. Οι ερευνητές φοβούνται ότι οι επιπτώσεις τους για τα κοράλλια θα είναι καταστροφικές, καθώς η αλμυρότητα στη θαλάσσια περιοχή θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά και να παραμείνει στα ίδια επίπεδα για εβδομάδες. Όπως εξηγεί ο Μπρόντι «τίποτε δεν μπορεί να επιβιώσει υπό τέτοιες συνθήκες».
Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, με δυνητικά καταστροφικές επιπτώσεις για το οικοσύστημα. Οι ερευνητές λένε ότι τα κοράλλια είναι σε θέση να «ανακάμψουν», όμως η διαδικασία είναι εξαιρετικά αργή.
Έργο της Λα Νίνια οι πλημμύρες
Οι περισσότεροι επιστήμονες που έχουν τοποθετηθεί επί του θέματος αποδίδουν τον «κατακλυσμό» στο Κουίνσλαντ στο φαινόμενο Λα Νίνια, δηλαδή την πτώση της θερμοκρασίας των υδάτων στον κεντρικό και ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, που συνήθως έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των βροχοπτώσεων στην ανατολική Αυστραλία.
Ο περασμένος Δεκέμβριος ήταν, σύμφωνα με τη Μετεωρολογική Υπηρεσία της Αυστραλίας, ο πλέον υγρός που έχει καταγραφεί ποτέ. Η υπηρεσία εξάλλου είχε προβλέψει τον Ιούνιο ότι η Λα Νίνια θα έκανε αισθητή την παρουσία της στη χώρα έως τα τέλη του 2010.