Ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Σάαντ αλ-Χαρίρι ήταν στην Ουάσινγκτον και συνομιλούσε με τον Μπαράκ Ομπάμα, όταν έγινε γνωστή η είδηση της αποχώρησης της Χεζμπολάχ και των συμμάχων της από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Όπως σημειώνει ο Ίαν Μπλακ στην «Guardian», ο Χαρίρι επιστρέφει στον Λίβανο ως υπηρεσιακός ηγέτης μιας χώρας που αντιμετωπίζει θεμελιώδη ζητήματα για το μέλλον της, ενώ πολλαπλασιάζονται οι φόβοι για μια νέα έκρηξη βίας. Η μόνη έκπληξη ήταν η στιγμή που ξέσπασε η κρίση, πριν ακόμη δοθούν στη δημοσιότητα τα πορίσματα του ειδικού δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών που εξετάζει τη δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι, πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, το 2005.
Το σιιτικό κίνημα αρνείται από την αρχή οποιαδήποτε συμμετοχή. Το ίδιο και η Συρία. Το δικαστήριο αναμένεται, όμως, να κρίνει ότι πίσω από τη δολοφονία του Χαρίρι βρίσκονται μέλη της Χεζμπολάχ.
Η Βηρυτός γνωρίζει αναταραχή εδώ και πολλές εβδομάδες, αν και στις αρχές του χρόνου γεννήθηκαν κάποιες ελπίδες για εκτόνωση της κατάστασης, μετά την πληροφορία ότι η Συρία και η Σαουδική Αραβία, που βρίσκονται πίσω από τα δύο βασικά πολιτικά στρατόπεδα του Λιβάνου, προσπαθούσαν να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Την περασμένη Τρίτη, όμως, ανακοινώθηκε ότι ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ της Συρίας και ο βασιλιάς Αμπντάλα της Σαουδικής Αραβίας δεν μπόρεσαν να φτάσουν σε συμφωνία. Ο Χαρίρι έμαθε τα νέα από τον σαουδάραβα μονάρχη, που αναρρώνει στη Νέα Υόρκη, και από τον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, παραδοσιακό φίλο των Σουνιτών Μουσουλμάνων και των Μαρονιτών Χριστιανών του Λιβάνου.
«Αποκαλύφθηκε ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός - με την έννοια ότι η συρο-σαουδαραβική πρωτοβουλία δεν θα οδηγήσει εκεί που η αντιπολίτευση του Λιβάνου ήθελε να οδηγήσει», είπε ο Ναντίμ Σεχαντί από το ίδρυμα Chatham House του Λονδίνου. «Η κρίση αυτή φτάνει μέχρι τα θεμέλια του λιβανικού συστήματος. Πρόκειται για ένα άλμα στο κενό».
Η Χεζμπολάχ πίεζε τον Χαρίρι να αποσύρει την κρατική χρηματοδότηση προς το δικαστήριο, να απαιτήσει από τους λιβανέζους δικαστές να παραιτηθούν και να κηρύξει άκυρη τη συμφωνία με τα Ηνωμένα Έθνη βάσει της οποίας ιδρύθηκε το δικαστήριο. Η κυβέρνηση της Βηρυτού έκρινε όμως ότι η πτώση της ήταν μια καλύτερη λύση.
«Είναι ευτυχές ότι ο Χαρίρι δεν δέχθηκε να εξευτελιστεί και να αυτοκτονήσει πολιτικά», δηλώνει ένας υποστηρικτής της κυβέρνησης. «Είναι επίσης ευτυχές ότι ο Ασαντ δεν μπόρεσε να κάνει αυτά που ήθελε. Όλα αυτά όμως δεν αναιρούν το γεγονός ότι ο Λίβανος βυθίστηκε σε μεγάλη κρίση».
Η Χεζμπολάχ ανέβασε τους τόνους κατηγορώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι «σαμποτάρισαν» μια ενδεχόμενη συμφωνία. Το ίδιο μήνυμα έστειλε και ο Ναμπίχ Μπέρι, ο σιίτης πρόεδρος του κοινοβουλίου. «Το παιχνίδι που παίζουν οι υπερδυνάμεις είναι μεγαλύτερο από τη βούληση του Αμπντάλα και του Ασαντ», δήλωσε.
Σε κάθε περίπτωση, οι Λιβανέζοι συνειδητοποίησαν για άλλη μια φορά ότι τον σημαντικότερο ρόλο στη χώρα τους τον παίζουν οι ξένοι.
Πηγή: Guardian, AΠΕ-ΜΠΕ