Ο Αμίτ Τζέτουα ήθελε να σταματήσει την κατασκευή του παράνομου λατομείου κοντά στο Εθνικό Πάρκο Γκιρ, ένα πάρκο που καταλαμβάνει 1.425 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Θεωρητικά, οι μεταλλευτικές δραστηριότητες απαγορεύονται τόσο στο δάσος όσο και σε όλη την περιοχή που βρίσκεται σε ακτίνα πέντε χιλιομέτρων. Τα λατομεία, όμως, φυτρώνουν στην περιοχή σαν μανιτάρια. Και αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις όχι μόνο για το δάσος, αλλά και για το νερό.
Ο Αμίτ έψαξε να βρει ποιοι βρίσκονταν πίσω από το σχέδιο, αξιοποιώντας το Νόμο για το Δικαίωμα στην Ενημέρωση, με βάση τον οποίο οι πολίτες μπορούν να ζητήσουν από την κυβέρνηση σχεδόν οποιαδήποτε πληροφορία.
Οι Ινδοί χρησιμοποιούν αυτόν το νόμο σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τη διαφθορά και να λύσουν βασικά τους προβλήματα, όπως η είσπραξη σύνταξης χωρίς «μίζα». Οι ακτιβιστές που προσπαθούν να κάνουν ,όμως, ένα βήμα παραπάνω, όπως να καταγγείλουν οργανωμένα συμφέροντα, πληρώνουν βαρύ τίμημα. Πάνω από δέκα έχουν σκοτωθεί από το 2005, οπότε τέθηκε σε εφαρμογή ο νόμος, ενώ πολλοί άλλοι έχουν κακοποιηθεί ή δεχθεί απειλές.
Σε πολλές από τις περιπτώσεις αυτές, οι πληροφορίες που ζητήθηκαν αφορούσαν σκοτεινούς δεσμούς μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών. «Τώρα που οι άνθρωποι της εξουσίας συνειδητοποιούν τη δύναμη του δικαιώματος στην ενημέρωση, η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη», λέει ο Αμιτάμπ Τακούρ, που γράφει ένα βιβλίο με αυτό το θέμα. «Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι».
Ο κίνδυνος για τον Αμίτ είχε το όνομα Ντινουμπάι Σολάνκι, ενός πανίσχυρου βουλευτή από το κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα που διοικεί το κρατίδιο Γκουτζαράτ.
Οταν ο Αμίτ έπεσε πάνω σ' αυτό το όνομα, ξεκίνησαν και οι επιθέσεις εναντίον του. Τον Φεβρουάριο του 2008, μια συμμορία μοτοσυκλετιστών τον χτύπησε τόσο άσχημα που κατέληξε στο νοσοκομείο. Εγραψε τότε ένα γράμμα στον πρωθυπουργό του Γκουτζαράτ, όπου έλεγε ότι αν πάθει κάτι, υπεύθυνος θα είναι ο Ντινουμπάι Σολάνκι.
Ο πατέρας του τον ικέτευσε να σταματήσει. Αλλά, εκείνος του απάντησε: «Ξέχνα ότι έχεις τρεις γιους και πες ότι έχεις δύο. Ασε με να κάνω τη δουλειά μου. Η θρησκεία μου είναι το κράτος του νόμου».
Στις 20 Ιουλίου του 2010, ο Αμίτ έβγαινε από το γραφείο του δικηγόρου του, όταν δέχθηκε την επίθεση. Οι δολοφόνοι τον πυροβόλησαν εξ επαφής. Ο Αμίτ πέθανε επιτόπου. Η υπόθεσή του έλαβε μεγάλη προβολή. Ιδιωτικοί αστυνομικοί χρησιμοποίησαν αρχεία κινητής τηλεφωνίας για να συνδέσουν το φόνο με τον Σίβα Σολάνκι, ανιψιό του βουλευτή. Ηδη απαγγέλθηκε εναντίον του κατηγορία για συνωμοσία και φόνο. Λίγοι είναι αυτοί που πιστεύουν όμως ότι έδρασε μόνος του, ή ότι θα καταλήξει στη φυλακή.
Πηγή: New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ