Δικαιώθηκαν από το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου δύο συμβασιούχοι του ΟΠΑΠ, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε δεκτή σχετική εισήγηση του κ. Σπ. Ζιάκα, αναιρώντας έτσι εφετειακή απόφαση η οποία έκανε δεκτές τις θέσεις του Οργανισμού.
Δικαιώθηκαν από το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου δύο συμβασιούχοι του ΟΠΑΠ, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε δεκτή σχετική εισήγηση του κ. Σπ. Ζιάκα, αναιρώντας έτσι εφετειακή απόφαση η οποία έκανε δεκτές τις θέσεις του Οργανισμού.
Οι δύο συμβασιούχοι εργάστηκαν την τετραετία 1994 – 1998 και τη διετία 1996 – 1998 αντίστοιχα. Συγκεκριμένα ο πρώτος εργάστηκε με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο δέκα ωρών ημερησίως και εν συνεχεία με τριήμερη εβδομαδιαία εργασία και με το ίδιο ημερήσιο ωράριο. Ο δεύτερος εργάστηκε με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο 9,5 ωρών ημερησίως και στη συνέχεια με τριήμερη εβδομαδιαία απασχόληση και το ίδιο ωράριο.
Οι δύο συμβασιούχοι ζήτησαν να τους αναγνωριστεί σύμφωνα με το «Διάταγμα Παυλόπουλου» (Π.Δ. 164/2004) ότι οι συμβάσεις τους είχαν το χαρακτήρα συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης, αίτημα όμως που απορρίφθηκε από τον ΟΠΑΠ.
Αντίθετα, οι αρεοπαγίτες έκριναν ότι σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ οι δύο συμβασιούχοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού. Ακόμη, σημειώνουν ότι οι συμβάσεις αυτές καταχρηστικά και με σκοπό τη καταστρατήγηση των διατάξεων που ρυθμίζουν τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, συνάπτονται από τον ΟΠΑΠ ως συμβάσεις εργασίας μιας ημέρας, δηλαδή ορισμένου χρόνου, ενώ έχουν το χαρακτήρα των συμβάσεων αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω οι αγωγές των δύο συμβασιούχων κρίθηκαν νόμιμες, καθώς στηρίζονται στα ΠΔ 81/2003 και 164/2003. Παράλληλα, όπως υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση ότι συντρέχουν και οι διατάξεις εκείνες για το χαρακτηρισμό των επίμαχων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ