Τους βαλτότοπους της νότιας Φλόριντα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στιγματίζουν μικρά καταπράσινα νησάκια, γεμάτα άγρια είδη ζώων και πτηνών.
Τους βαλτότοπους της νότιας Φλόριντα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στιγματίζουν μικρά καταπράσινα νησάκια, γεμάτα άγρια είδη ζώων και πτηνών. Η τεράστια αυτή έκταση είναι γνωστή ως «Έβεργκλεϊντς» και συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Τώρα, επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα νησάκια αυτά, με υψόμετρο μικρότερο του ενός μέτρου, είναι στην πραγματικότητα... αρχαίοι σωροί σκουπιδιών.
Σύμφωνα με καθηγήτρια Παλαιο-οικολογίας του καναδικού Πανεπιστημίου Μαγκίλ, οι σωροί αυτοί, που σήμερα αποτελούν καταφύγιο για αλιγάτορες, σπάνια πτηνά, ακόμη και πάνθηρες, σχηματίστηκαν από τους πρώτους εποίκους των Έβεργκλεϊντς, πριν από περίπου 5.000 χρόνια. «Συνήθως υποθέτουμε ότι η ανθρώπινη παρουσία έχει αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον, ενώ πολλές φορές, τα ίδια τα στοιχεία που εκτιμούμε σε ένα τοπίο, δημιουργήθηκαν από την ανθρώπινη παρέμβαση», λέει η καθηγήτρια Γκέιλ Τσμούρα.
Όπως εξηγεί, εκείνη την εποχή, η στάθμη των υδάτων ήταν πολύ χαμηλότερη απ' ό,τι σήμερα και τα σκουπίδια συσσωρεύονταν δίπλα από τους οικισμούς. Μέχρι σήμερα, επικρατούσε η πεποίθηση ότι τα Έβεργκλεϊντς είναι φυσικοί γεωλογικοί σχηματισμοί, όμως φαίνεται τελικά ότι δημιουργήθηκαν από... κόκαλα, αποφάγια, κάρβουνο και βέβαια αντικείμενα όπως σκεύη και εργαλεία, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι των βαλτότοπων.
«Εκ πρώτης όψεως μοιάζει με βραχώδες υπόστρωμα», λέει η Τσμούρα. «Σκάβοντας βαθύτερα όμως, διαπιστώνει κανείς ότι υπάρχουν αντικείμενα και πλούσια οργανική ύλη». Με την αποσύνθεσή τους μάλιστα, τα οργανικά απόβλητα βοήθησαν στην ανάπτυξη της βλάστησης, παράγοντας θρεπτικά στοιχεία. Οι εποικισμοί ωστόσο δεν γνώρισαν την ίδια άνθηση αφού, κατά την καθηγήτρια και την ομάδα της, αφανίστηκαν από επιδημίες, με την έλευση των Ευρωπαίων που κατέκτησαν το Νέο Κόσμο.