Οι Λίβυοι αντάρτες ετοιμάζονται να εγκαινιάσουν ένα τηλεοπτικό κανάλι που θα μεταδίδει από το Κατάρ. Το κανάλι θα λέγεται απλώς «Λιβύη» και χαρακτηρίζεται «το νέο κανάλι για όλους τους ελεύθερους Λίβυους». Στο συγκρότημα της Ντόχα όπου θα στεγάζεται, επικρατεί πυρετός και στους ξένους δημοσιογράφους απαγορεύεται να πλησιάσουν.
Το προσωπικό στρατολογήθηκε τις τελευταίες εβδομάδες μέσω του Facebook. Σύμφωνα με τον διευθυντή του καναλιού Μοχάμεντ αλ-Ακάρι, θα έχει στούντιο στη Βεγγάζη και το Λονδίνο.
«Είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία που ο αραβικός κόσμος είναι διατεθειμένος να ακούσει τη Δύση», λέει στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ο Μαχμούντ Σάμαμ, ένας εξόριστος που ζει στην Ουάσινγκτον. «Είναι μια καλή ευκαιρία για τη Δύση να επανασυνδεθεί με την Ανατολή. Μέχρι τώρα, η Δύση υποστήριζε όλους τους άραβες δικτάτορες».
Το περιοδικό Foreign Policy γράφει ότι το Κατάρ δεν προσφέρθηκε μόνο να φιλοξενήσει το νέο κανάλι, αλλά παραχώρησε και τις εγκαταστάσεις και το τεχνικό προσωπικό ενός τοπικού καναλιού που ειδικεύεται σε πολιτιστικά θέματα.
Το πλούσιο αυτό κρατίδιο του Κόλπου, που έχει πληθυσμό 1,4 εκατομμύριο κατοίκους, υποστήριξε από την αρχή τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Δύσης στη Λιβύη, στέλνοντας μάλιστα και δικά του αεροσκάφη. Αλλά και το Αλ Τζαζίρα, που εδρεύει στην Ντόχα, έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στις διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών.
«Είμαστε ευτυχείς που συμμετέχουμε στην εκστρατεία για την απομάκρυνση του λίβυου δικτάτορα», τονίζει ο Αμπντάλα μπιν Χαμάντ αλ-Άτμπαχ, ένας έγκριτος αρθρογράφος που εργάζεται στην Ντόχα. «Η Λιβύη δεν μοιάζει με το Ιράκ...».
Το Κατάρ είναι η μόνη αραβική χώρα που έχει αναγνωρίσει το Εθνικό Συμβούλιο της Βεγγάζης. Και σύντομα θα βοηθήσει να αρχίσει να πωλείται πετρέλαιο από την ανατολική Λιβύη.
«Ορισμένες χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος, δεν έχουν αναλάβει ηγετικό ρόλο τα τρία τελευταία χρόνια», λέει στο Ασοσιέιτεντ Πρες ο στρατηγός Μουμπάρακ αλ-Χαγιανίν, αρχηγός της αεροπορίας του Κατάρ. «Αποφασίσαμε έτσι να βγούμε εμείς μπροστά, να εκφράσουμε ανοιχτά τη θέση μας, και να δούμε αν θα μας ακολουθήσουν κι άλλοι».
Όπως επισημαίνει ο Ντέιβιντ Ρόμπερτς, υποδιευθυντής του Royal United Services Institute στο Κατάρ, «η χώρα αυτή ενσαρκώνει την αραβική υποστήριξη που επιζητούσαν απελπισμένα οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Κατάρ αναλαμβάνει ένα ρίσκο. Αν η στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη δεν πάει καλά, και στη χώρα ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος, η Ντόχα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την οργή των Αράβων. Έχει όμως πάντα το Αλ Τζαζίρα. Και ο εμίρης του Κατάρ δεν χρειάζεται να φοβάται ούτε το κοινοβούλιο (που δεν υπάρχει) ούτε την αντιπολίτευση (ουσιαστικά ανύπαρκτη κι αυτή). Κανείς δεν περιμένει μια επανάσταση στη χώρα αυτή.
Πηγές: The Guardian, Financial Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ