Στους κόλπους των οικολόγων, η ερώτηση του τίτλου είναι μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο αφανίζονται περίπου 27.000 είδη. Κάποιοι πιστεύουν πως δεν υπάρχει ελπίδα για όλα όσα απειλούνται, συνεπώς οι προσπάθειες θα πρέπει να επικεντρωθούν σε ορισμένα, που έχουν σοβαρές πιθανότητες διάσωσης.
Στους κόλπους των οικολόγων, η ερώτηση του τίτλου είναι μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο αφανίζονται περίπου 27.000 είδη. Κάποιοι πιστεύουν πως δεν υπάρχει ελπίδα για όλα όσα απειλούνται, συνεπώς οι προσπάθειες θα πρέπει να επικεντρωθούν σε ορισμένα, που έχουν σοβαρές πιθανότητες διάσωσης.
Αλλοι θεωρούν ηττοπαθή και μοιρολατρική την άποψη αυτή και προκαλούν όσους την υποστηρίζουν να... διατυπώσουν απτές προτάσεις: λοιπόν, σε ποια απειλούμενα ζώα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα; Ποια κινδυνεύουν πιο άμεσα;
Ερευνητές από το Περιβαλλοντικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας, στην Αυστραλία, ανέπτυξαν μία νέα μέθοδο, χάρη στην οποία υποστηρίζουν ότι μπορούν να προβλέψουν με σχετική ακρίβεια πόσο κοντά βρίσκεται ένα ζώο στον αφανισμό.
Ευελπιστούν ότι το εργαλείο τους θα βοηθήσει τους συναδέλφους τους και τις οικολογικές οργανώσεις να εστιάσουν τις προσπάθειες διάσωσης στα πλέον ευάλωτα είδη.
Ονόμασαν τη μέθοδό τους SAFE από τα αρχικά της φράσης «Δυνατότητα να Αποτραπεί ο Αφανισμός Ειδών» στα αγγλικά. «Η ιδέα είναι αρκετά απλή: αφορά το πόσο απέχει ένας πληθυσμός από τον ελάχιστο αριθμό που θεωρείται βιώσιμος», εξηγεί ο καθηγητής Κόρεϊ Μπράντσο. «Δείξαμε ότι το SAFE αποτελεί την ακριβέστερη από τις υπάρχουσες μεθόδους εκτίμησης τρωτότητας των θηλαστικών.»
Οι Αυστραλοί επιστήμονες έλαβαν υπόψη τη θεωρία, βάσει της οποίας για να επιβιώσει ένα είδος, θα πρέπει να αριθμεί τουλάχιστον 5.000 ζώα. Όσο μικρότερος είναι ο αριθμός αυτός, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες αφανισμού. «Εάν υπάρχουν αρκετά μέλη [ενός είδους], μπορεί κανείς να διαχειριστεί τυχαία γεγονότα, όπως τις πυρκαγιές» που απειλούν τα ζώα, λέει ο Μπράντσο.
Η ομάδα του μελέτησε 95 είδη θηλαστικών από ολόκληρο τον κόσμο και διαπίστωσε ότι ένα στα πέντε απειλείται με εξαφάνιση. Από αυτά, περισσότερα από τα μισά αριθμούν τόσο λίγα μέλη που πλέον συγκαταλέγονται στα κρισίμως κινδυνεύοντα.
«Εάν ένα ζώο είναι εξαιρετικά σπάνιο και για τη διάσωσή του απαιτούνται πολλά χρήματα και πόροι για να αποκατασταθεί ο ήδη αφανισμένος οικότοπός του –κάτι που συμβαίνει π.χ. με τους ρινόκερους της Ιάβας- τότε ίσως να μην αξίζει τον κόπο να το σώσουμε», λέει ο Μπράντσο παραδεχόμενος ότι δεν ασπάζονται οι πάντες τη θεωρία αυτή.
Οι ερευνητές ξεκαθάρισαν ότι με την πρότασή τους, δεν φιλοδοξούν να καταργήσουν την επίσημη Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών, αλλά να την ενισχύσουν.