Τα μεγάλα ουράνια σώματα του σύμπαντος, οι πλανήτες όπως η γη, τα άστρα, οι γαλαξίες κ.ά. καμπυλώνουν το χώρο και τον χρόνο γύρω τους με τη δύναμη της βαρύτητάς τους, ακριβώς όπως έχει προβλέψει η διάσημη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Τα μεγάλα ουράνια σώματα του σύμπαντος, οι πλανήτες όπως η γη, τα άστρα, οι γαλαξίες κ.ά. καμπυλώνουν το χώρο και τον χρόνο γύρω τους με τη δύναμη της βαρύτητάς τους, ακριβώς όπως έχει προβλέψει η διάσημη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Aλμπερτ Αϊνστάιν.
Η επιβεβαίωση έγινε από τις μετρήσεις του διαστημικού σκάφους Gravity Probe B (GP-B) της NASA, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες.
«Ο Αϊνστάιν ζει», δήλωσε ο φυσικός στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ, Φράνσις Έβεριτ, επικεφαλής ερευνητής τής αποστολής GP-B, μιας πραγματικής «Οδύσσειας», η οποία προετοιμαζόταν από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία επί περίπου τέσσερις δεκαετίες και τελικά εκτοξεύτηκε το 2004.
Όπως είπε ο Αμερικανός φυσικός, επιβεβαιώνεται πλέον ότι «στο σύμπαν ο χώρος και ο χρόνος καμπυλώνονται από τη βαρύτητα. Η Γη παραμορφώνει πολύ ελαφρά το χώρο γύρω της, λόγω της βαρύτητάς της, και τον "παρασέρνει" μαζί της καθώς περιστρέφεται. Φανταστείτε τη Γη σαν να ήταν βυθισμένη σε μέλι. Καθώς ο πλανήτης μας περιστρέφεται, το μέλι ολόγυρα περιδινείται, όπως συμβαίνει με τον χώρο και τον χρόνο».
Αυτό ακριβώς είχε προβλέψει πριν από σχεδόν 100 χρόνια ο Αϊνστάιν, σε μια εποχή που δεν ήταν όμως δυνατό να υπάρξει πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας του, λόγω έλλειψης της κατάλληλης τεχνολογίας. «Η αποστολή GP-B επιβεβαίωσε δύο από τις πιο θεμελιώδεις προβλέψεις του σύμπαντος του Αϊνστάιν, πράγμα που έχει καθοριστικές επιπτώσεις για την αστροφυσική έρευνα», τόνισε ο Έβεριτ.
Ο δορυφόρος μετέφερε τέσσερα εξελιγμένα γυροσκόπια (περιστρεφόμενες σφαίρες), που μπορούσαν να μετρήσουν τόσο τις γεωδαιτικές επιπτώσεις στη Γη, λόγω επίδρασης της βαρύτητας στον χωροχρόνο, όσο και το κατά πόσο ο πλανήτης μας, καθώς περιστρέφεται, «τραβάει» μαζί του το χώρο και το χρόνο.
Αν η θεωρία του Αϊνστάιν ήταν λάθος, τα γυροσκόπια θα έδειχναν πάντα στην ίδια κατεύθυνση, όμως -σύμφωνα με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας- τα γυροσκόπια κατέγραψαν μικροσκοπικές, αλλά μετρήσιμες, μεταβολές στη διεύθυνση της περιστροφής τους, υπό την επίδραση της γήινης βαρύτητας.
Οι ανεπαίσθητες κινήσεις των γυροσκοπίων μετριούνταν σε σχέση με τη θέση του άστρου ΙΜ του Πήγασου, ενώ τα γυροσκόπια βρίσκονταν σε θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν (μείον 273 βαθμοί Κελσίου), για να εξασφαλιστεί η ακρίβεια των μετρήσεων.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ