Κόσμος
Τρίτη, 24 Μαΐου 2011 00:18

Απειλούμενοι λεμούριοι στο νησί του Ρίτσαρντ Μπράνσον

Τα σχέδια του “Mr Virgin” Ρίτσαρντ Μπράνσον να μετατρέψει το ιδιόκτητο παρθένο νησί του στην Καραϊβική σε καταφύγιο για λεμούριους - συμπαθέστατα, αλλά και απειλούμενα πρωτεύοντα θηλαστικά, ενδημικά της Μαδαγασκάρης- είχαν συναντήσει έντονες αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις και ειδικούς.

Τα σχέδια του «Mr Virgin» Ρίτσαρντ Μπράνσον να μετατρέψει το ιδιόκτητο παρθένο νησί του στην Καραϊβική σε καταφύγιο για λεμούριους - συμπαθέστατα, αλλά και απειλούμενα πρωτεύοντα θηλαστικά, ενδημικά της Μαδαγασκάρης- είχαν συναντήσει έντονες αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις και ειδικούς. Υποστήριζαν ότι, αντί να βοηθήσει το λεμούριο, η κίνηση του Μπράνσον θα θέσει σε κίνδυνο τη χλωρίδα και την πανίδα της νήσου Μοσκίτο.

Οι πιέσεις έφεραν αποτέλεσμα. Ο μεγιστάνας, που κατέβαλε περισσότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει το νησί, συμφώνησε να κρατήσει τους λεμούριους σε μεγάλους περιφραγμένους χώρους έως ότου εκπονηθούν περαιτέρω μελέτες για τις πιθανές επιπτώσεις της συμβίωσής τους με τα αυτόχθονα είδη. Παρότι δήλωσε απογοητευμένος από την τροπή της υπόθεσης, πρόσθεσε ότι «η συζήτηση γύρω από τα δεινά των λεμουρίων, τι πρέπει να γίνει γι' αυτούς και εάν τελικά η ιδέα μου ήταν καλή ή κακή, οπωσδήποτε μου άνοιξε τα μάτια».

Ο Σερ Μπράνσον δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Ήρθε ο ίδιος σε επικοινωνία με κάποιους από τους ειδικούς που είχαν διατυπώσει ενστάσεις, ζητώντας τη συμβουλή τους. Με τη βοήθειά τους, τα σχέδια του Βρετανού δισεκατομμυριούχου τροποποιήθηκαν ελαφρώς, όμως υλοποιήθηκαν: κάποιοι λεμούριοι ήδη έφθασαν στο νησί, όπου και θα συνεχίσουν να κατοικούν σε περιφραγμένους χώρους αντί να περιφέρονται στο δάσος.

Επιπλέον, ο Μπράνσον συμφώνησε -πάντοτε σε συνεννόηση με τους ειδικούς- να επιλέξει κάποια απειλούμενα και κρισίμως απειλούμενα είδη λεμουρίων για αναπαραγωγή σε συνθήκες αιχμαλωσίας «προκειμένου να δημιουργηθούν αποικίες “ασφαλείας” εάν τα είδη αυτά αφανιστούν ή περιοριστούν σημαντικά στη Φύση». Ένα τέτοιο είδος είναι ο ασπρόμαυρος λεμούριος, που πιστεύεται ότι πλέον αριθμεί λίγες εκατοντάδες μέλη και ο κόκκινος λεμούριος, ο οποίος συγκαταλέγεται στη διεθνώς αναγνωρισμένη Κόκκινη Λίστα των Απειλούμενων Ειδών.

Αναλυτές σχολιάζουν ότι, έστω και άθελά του αυτή τη φορά, ο Μπράνσον πρωτοπορεί και πάλι: το θέμα έλαβε τόση δημοσιότητα που θα μπορούσε να παρακινήσει και άλλους πολυεκατομμυριούχους να ενώσουν τις δυνάμεις τους με επιστήμονες και να επενδύσουν σε κάτι εντελώς διαφορετικό: σε απειλούμενα είδη που, όπως ο λεμούριος, έχουν λίγες πιθανότητες να διασωθούν χωρίς έξωθεν βοήθεια.