Κόσμος
Τρίτη, 07 Ιουνίου 2011 20:15

Οι κατά Τσόμσκι επιλογές της Ελλάδας

Ο Νόαμ Τσόμσκι δεν είναι οικονομολόγος. Ανήκει στις εξέχουσες προσωπικότητες του πνεύματος και τοποθετείται, χωρίς περιστροφές, στα μεγάλα σύγχρονα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα.

Ο 83χρονος καθηγητής του MIT (φωτογραφία αρχείου) βρίσκεται στην Κολωνία, όπου δίνει μια σειρά διαλέξεων ως επίτιμος καθηγητής στην έδρα Albertus Magnus.

Με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα άρχισε το μεσημέρι της Δευτέρας η συνέντευξη Τύπου.

«Υπάρχουν λίγες μόνο επιλογές. Η μια επιλογή είναι πλούσια κράτη όπως η Γερμανία να αναλάβουν τα χρέη και να τα πληρώσουν. Η άλλη επιλογή είναι η Ελλάδα να αρνηθεί να πληρώσει τα χρέη της. Υπάρχουν κράτη που το έχουν κάνει. Πριν από περίπου δέκα χρόνια η Αργεντινή, η "αγαπημένη" του ΔΝΤ. Απειλούσαν πως θα επερχόταν η καταστροφή, αλλά λειτούργησε πολύ καλά. Αυτή είναι μια πιθανότητα. Φυσικά είναι σκληρό για τις τράπεζες και τους επενδυτές, γιατί θα χάσουν τα χρήματά τους αλλά πρέπει κανείς να επιλέξει. Και η τρίτη επιλογή θα ήταν η Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη, ώστε να έχει την ευκαιρία να κάνει τη δική της οικονομική πολιτική, να υποτιμήσει το νόμισμα και να βγει από την κρίση. Υπάρχουν μόνο αυτές οι τρεις επιλογές και καμία από αυτές δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική».

Ο θεμελιωτής της λεγόμενης «γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής» σχολίασε και τις κινητοποιήσεις και τον τρόπο κάλυψής τους από τα ΜΜΕ. «Πριν από περίπου δύο εβδομάδες υπήρξε μια πολύ μεγάλη διαδήλωση, άνθρωποι που ήταν στους δρόμους και απεργούσαν. Όμως τα μίντια δεν μιλούν πολύ για αυτό. Το ενδιαφέρον τους δεν είναι μεγάλο για τις απεργίες. Η εφημερίδα "Γκάρντιαν" του Λονδίνου, η οποία θεωρείται μια προοδευτική εφημερίδα, είχε την επόμενη μέρα μια φωτογραφία μπροστά από το Κοινοβούλιο, μπροστά από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Η φωτογραφία ήταν όμως έτσι τραβηγμένη, ώστε να μην φαίνεται το πλήθος».

Ο πολιτικός στοχαστής έστρεψε τα βέλη του και στις τράπεζες, που εξαπατούν την κοινή γνώμη, επιστρατεύοντας ως όπλο τα οικονομικά μαθηματικά και σπουδαίους μαθηματικούς, οι οποίοι "παίζουν" με τα στοιχεία. Στόχος η αύξηση της παραγωγικότητας, μέσα όμως από εξουθενωτικά ωράρια, ενώ ο πλούτος συσσωρεύεται ολοένα και σε λιγότερους.

DEUTSCHE WELLE