Μόλις την περασμένη εβδομάδα, έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα στο Όσλο, διαπίστωνε ότι την τελευταία εικοσαετία, τα ευρωπαϊκά δάση έχουν εξαπλωθεί και πυκνώσει και, συνεπώς, απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα. Οι συντάκτες της έκθεσης υπολόγισαν ότι κάθε χρόνο, την περίοδο 2005-2010, τα ευρωπαϊκά δάση απορρόφησαν ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που ισοδυναμεί με το 10% των εκπομπών, οι οποίες παρήχθησαν στην ήπειρο το 2008.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα στο Όσλο, διαπίστωνε ότι την τελευταία εικοσαετία, τα ευρωπαϊκά δάση έχουν εξαπλωθεί και πυκνώσει και, συνεπώς, απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα. Οι συντάκτες της έκθεσης υπολόγισαν ότι κάθε χρόνο, την περίοδο 2005-2010, τα ευρωπαϊκά δάση απορρόφησαν ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που ισοδυναμεί με το 10% των εκπομπών, οι οποίες παρήχθησαν στην ήπειρο το 2008.
Παρά τα ενθαρρυντικά νέα, μία νέα έκθεση, η οποία δημοσιοποιήθηκε την Κυριακή, υποστηρίζει ότι τα προγράμματα δάσωσης, δηλαδή μετατροπής π.χ. αγροτικών εκτάσεων σε δάση, αποφέρει αμελητέα οφέλη. Υπενθυμίζεται ότι το Πρωτόκολλο του Κιότο ενθαρρύνει τη δάσωση, βάσει της θεωρίας ότι τα δάση «ρουφούν» διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα μέσω της φωτοσύνθεσης.
Οι ερευνητές από δύο καναδικά πανεπιστήμια ωστόσο, λένε ότι ακόμη και η μαζική μετατροπή διαφόρων εκτάσεων σε δασικές, θα βοηθούσε ελάχιστα στην αντιμετώπιση του προβλήματος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αφού τα δάση χρειάζονται δεκαετίες για να «ωριμάσουν», ενώ το μόριο CO2 είναι τόσο ανθεκτικό που μπορεί να παραμείνει για αιώνες στην ατμόσφαιρα. Επιπλέον, κατά τους ίδιους, παρά το γεγονός ότι τα δάση απορροφούν αέρια του θερμοκηπίου, είναι πιο σκοτεινά π.χ. από τις αγροτικές εκτάσεις, συνεπώς απορροφούν και περισσότερη ηλιακή θερμότητα. Αυτό, ισχυρίζονται, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να οδηγήσει στην παραγωγή επιπλέον θερμότητας, όταν κάποιοι «ποντάρουν» στα δάση για την ανάσχεση της υπερθέρμανσης.
Συγκεκριμένα, με την εφαρμογή πέντε σεναρίων σε ένα καναδικό υπολογιστικό μοντέλο, υπολόγισαν ότι ακόμη και εάν όλες οι αγροτικές εκτάσεις του κόσμου μετατρέπονταν σε δάση, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα έπεφτε κατά μόλις 0,45 βαθμούς Κελσίου την περίοδο 2081-2100. Η δάσωση σε ποσοστό 50% θα οδηγούσε σε μείωση της θερμοκρασίας κατά 0,25 βαθμούς, αναφέρουν στην έκθεσή τους, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Geoscience. Κανένα από τα δύο σενάρια άλλωστε δεν είναι ρεαλιστικό, λόγω της ανάγκης παραγωγής τροφίμων.
«Δεν υπάρχει τίποτε το αρνητικό σε ό,τι αφορά τη δάσωση, πρόκειται για κάτι θετικό», σπεύδει να εξηγήσει ο Aλβαρο Μοντενέγκρο, ο ένας εκ των δύο ερευνητών. «Τα ευρήματά μας όμως καταδεικνύουν ότι δεν αποτελεί τη λύση στον έλεγχο της θερμοκρασίας, εάν συνεχίσουμε να παράγουμε εκπομπές κατά τον ίδιο τρόπο».