Πρώτα ήταν οι φοιτητές, που ξεχύθηκαν στους δρόμους στα τέλη του περασμένου χρόνου για να διαμαρτυρηθούν για την αύξηση των πανεπιστημιακών διδάκτρων.
Τον περασμένο Μάρτιο, η χώρα γνώρισε μια πρωτοφανή κινητοποίηση του δημόσιου τομέα, με μισό εκατομμύριο ανθρώπους στο δρόμο.
Την περασμένη εβδομάδα εξέφρασαν την οργή τους οι στρατιωτικοί, γιατί θεωρούν ότι οι περικοπές τούς πλήττουν σε μια στιγμή που έχουν δύο μέτωπα ανοιχτά: το Αφγανιστάν και τη Λιβύη.
Στις 30 Ιουνίου είναι η σειρά των δημοσίων υπαλλήλων: περισσότεροι από 750.000 αναμένεται να απεργήσουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μεταρρύθμιση των συντάξεων. Η απεργία θα πλήξει κυρίως τα σχολεία, αλλά και τους ελέγχους στα μεγάλα αγγλικά αεροδρόμια, καθώς το 70% των υπαλλήλων ανήκουν στο συνδικάτο PCS που συνδιοργανώνει την απεργία.
Τα συνδικάτα πιστεύουν ότι η μεταρρύθμιση στην οποία προχώρησε το 2007 η κυβέρνηση των Εργατικών εγγυάται τη βιωσιμότητα του δημοσίου συστήματος συντάξεων. Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, όμως, δήλωσε ότι η μεταρρύθμιση είναι απαραίτητη, γιατί οι συνταξιούχοι είναι σήμερα περισσότεροι και ζουν περισσότερο. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να μετατοπιστεί η ηλικία συνταξιοδότησης και να αυξηθούν οι εισφορές. «Απευθύνομαι σ' αυτούς που θέλουν να απεργήσουν, ενώ συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις και τους λέω ότι η απεργία είναι λάθος, γι' αυτούς, για τον κόσμο που υπερασπίζονται, και για τη χώρα», δήλωσε στο Μπέρμιγχαμ. «Οι αλλαγές που προτείνουμε συνιστούν μια καλή συμφωνία. Μια δίκαιη συμφωνία για όσους κερδίζουν λιγότερα».
Ο ηγέτης της Εργατικής αντιπολίτευσης Εντ Μίλιμπαντ επισήμανε την ανάγκη να γίνει μεταρρύθμιση των συντάξεων και επέκρινε την απεργία, λέγοντας ότι θα έχει επιπτώσεις στους πολίτες. «Οι απεργίες αποτελούν ένδειξη αποτυχίας και των δύο πλευρών και η κινητοποίηση είναι λάθος», είπε στην εβδομαδιαία συνεδρίαση της σκιώδους κυβέρνησής του. «Καταλαβαίνω γιατί οι δάσκαλοι είναι τόσο οργισμένοι με την κυβέρνηση. Τους καλώ να αναρωτηθούν όμως κατά πόσον η αναταραχή στις αίθουσες διδασκαλίας θα κάνει πιο πειστικά τα επιχειρήματά τους. Δεν κερδίζεις την υποστήριξη της κοινής γνώμης για τις συντάξεις προκαλώντας αναταραχή, ιδιαίτερα την ώρα που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις».
Η Εθνική Ενωση Δασκάλων υπολογίζει ότι το 85% των σχολείων είτε θα παραμείνουν κλειστά, είτε θα υπολειτουργήσουν. Από την απεργία θα πληγούν επίσης τα πανεπιστήμια και τα κολέγια.
Η κοινή γνώμη δεν φαίνεται να είναι με το μέρος των απεργών: δημοσκόπηση για λογαριασμό της «Ιντιπέντεντ» έδειξε ότι το 50% ζητά από την κυβέρνηση να απαγορεύσει τις απεργίες του δημόσιου τομέα αν δεν τις προσυπογράφει τουλάχιστον το 50% των υπαλλήλων. Το 32% έχει αντίθετη άποψη.
Τα συνδικάτα όμως δεν πτοούνται. Και ελπίζουν η απεργία να είναι το πρώτο βήμα προς μια γενική απεργία το φθινόπωρο, που θα είναι η μεγαλύτερη από το 1926. Η απεργία εκείνη είχε οργανωθεί από τους ανθρακωρύχους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μείωση των εισοδημάτων τους και είχε κρατήσει εννιά ημέρες. Η συντηρητική κυβέρνηση δεν υποχώρησε και οι ανθρακωρύχοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη δράση. Οι τελευταίες μεγάλες απεργίες στη Βρετανία έγιναν το 1984-85, με πρωτοβουλία πάλι των ανθρακωρύχων. Και ηττήθηκαν ξανά. «Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά», βεβαιώνει ο Ντέιβ Πρέντις, γενικός γραμματέας του Unison, ενός από τα συνδικάτα που συμμετέχουν στην απεργία.
Η μεταρρύθμιση των συντάξεων εντάσσεται σε ένα ευρύ πρόγραμμα λιτότητας που αποφάσισε η κυβέρνηση Κάμερον μόλις ανέλαβε την εξουσία. Ο στόχος είναι να μειωθεί δραστικά το δημοσιονομικό έλλειμμα μέχρι το 2014, κυρίως μέσα από την κατάργηση 330.000 θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα.
Πηγές: AΠΕ-ΜΠΕ, El Pais, Liberation, The Independent