Πρώτα ήταν οι τρομεροί Σύροι. Αφού ο πρώην πρωθυπουργός του Λιβάνου Ραφίκ Χαρίρι ήθελε τους στρατιώτες της Συρίας -γύρω στους 20.000 άνδρες, αν και άλλες πληροφορίες μιλούν για 44.000- έξω από τον Λίβανο, δεν μπορεί παρά να το έκαναν αυτοί. Οι «φίλοι» της Συρίας στο Λίβανο -άνδρες της ασφάλειας, που αν ήθελαν θα μπορούσαν να προστατεύσουν τον Χαρίρι- συνελήφθησαν. Τέσσερις απ' αυτούς κλείστηκαν για χρόνια στις διαβόητες φυλακές Ρουμίε.
Αλλά τώρα, τα Ηνωμένα Εθνη λένε ότι δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις ότι οι Σύροι ήταν ένοχοι για τη δολοφονία του Χαρίρι. Μάλλον ήταν οι Ιρανοί ή -ακόμα καλύτερα- η Χεζμπολάχ. Ο Σέιμουρ Χερς, ένας από τους πιο σοβαρούς δημοσιογράφους στην Αμερική, έπαιρνε συνέντευξη από τον σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασαντ την ώρα που ανακοινώθηκε η δολοφονία και βεβαιώνει ότι το σοκ που υπέστη ο συνομιλητής του ήταν γνήσιο.
Κάποια στιγμή το περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ» έγραψε ότι οι πραγματικοί δράστες ήταν η Χεζμπολάχ, το Ιράν και η Συρία μαζί. Οπως γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στην «Ιντιπέντεντ», κανείς στο Λίβανο δεν πίστεψε αυτή την εκδοχή. Την πίστεψαν αντίθετα όλοι έξω από το Λίβανο.
Η υπόθεση αυτή φέρνει στο νου το Λόκερμπι. Οταν το αεροπλάνο της Pan Am συνετρίβη, όλοι επέρριψαν αρχικά την ευθύνη στους Ιρανούς, που υποστηρίχθηκαν από τη Συρία. Στη συνέχεια όμως τα πυρά στράφηκαν εναντίον της Λιβύης. Κι έτσι είχαμε το έπος του κ. Μεγκράχι, ο οποίος μπορεί σε ένα-δυο χρόνια, όταν οι λίβυοι αντάρτες κτυπήσουν την πόρτα του, να πει περισσότερα γι' αυτή την ιστορία.
Αυτό που άλλαξε ενδιαμέσως στην υπόθεση του Λόκερμπι ήταν ότι η Δύση χρειαζόταν τον συριακό στρατό για να υπερασπιστεί τη Σαουδική Αραβία από το Ιράκ μετά την εισβολή του Σαντάμ στο Κουβέιτ, το 1990. Οι Σύροι έγιναν έτσι τα «καλά παιδιά» και οι Λίβυοι τα «κακά παιδιά», κι όλα πήγαν καλά, μέχρι την ημέρα που ο Καντάφι φίλησε τον Μπλερ, ο Μπλερ φίλησε τον Καντάφι, και οι ευθύνες της Τρίπολης ξεχάστηκαν. Ισως τώρα που ο Καντάφι έπεσε σε δυσμένεια και εκδόθηκε διεθνές ένταλμα εναντίον του να κατηγορηθεί εκ νέου η λιβυκή ηγεσία για το Λόκερμπι.
Τελικά σκότωσε η Χεζμπολάχ τον Χαρίρι; Ο Ρόμπερτ Φισκ βρισκόταν μόλις 400 μέτρα από το σημείο όπου εξερράγη η βόμβα, στις 14 Φεβρουαρίου 2005. Ηταν αρκετά τυχερός για να ζήσει και αρκετά άτυχος για να δει τον Χαρίρι να καίγεται. Η άποψή του είναι ότι ο πρωθυπουργός του Λιβάνου δολοφονήθηκε από τον μηχανισμό ασφαλείας του συριακού Μπάαθ, ίσως χωρίς να το γνωρίζει ο Ασαντ. Οπως δολοφονήθηκαν ο Πιερ Τζεμαγιέλ και ο δημοσιογράφος και ιστορικός Σαμίρ Κάσιρ.
Για την Ουάσινγκτον, είναι βολικό όμως να κατηγορηθεί η Χεζμπολάχ, σε μια στιγμή που το Ισραήλ φοβάται ένα νέο πόλεμο με την οργάνωση αυτή. Είναι βολικό επίσης να υποκινηθεί μια αντιπαράθεση ανάμεσα στους Σουνίτες του Χαρίρι και τους Σιίτες της Χεζμπολάχ, σε μια στιγμή που οι Αλεβίτες Σιίτες του Ασαντ πολεμούν με τους Σουνίτες στη Συρία...
Πηγή: The Independent, ΑΠΕ-ΜΠΕ