Την κατηγορηματική αντίθεσή της με το προσχέδιο νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση εξέφρασε η Σύγκλητος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητώντας να μην κατατεθεί για μια σειρά από λόγους.
Την κατηγορηματική αντίθεσή της με το προσχέδιο νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση εξέφρασε η Σύγκλητος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητώντας να μην κατατεθεί για μια σειρά από λόγους.
Οι λόγοι, σύμφωνα με το ΑΠΘ, είναι οι εξής:
«1. Στερείται ακαδημαϊκού οράματος και εξαντλείται σε σειρά αποσπασματικών ρυθμίσεων που στην πλειοψηφία τους αποτελούν άκριτη αντιγραφή από διεθνή μοντέλα ιδιωτικών κατά βάση ιδρυμάτων, που θα οδηγήσουν στη χειραγώγηση και την κηδεμόνευση των ΑΕΙ.
2. Απομακρύνει τα Πανεπιστήμια από τα ιδανικά της Παιδείας και υποβαθμίζει τις σπουδές καθώς συγχέει την εκπαίδευση με την κατάρτιση και εισάγει ταχύρρυθμα, αμφίβολης ποιότητας και επαγγελματικής επάρκειας προγράμματα σπουδών.
3. Στερείται κατευθύνσεων για τη βασική και την εφαρμοσμένη έρευνα καθώς και εγγυήσεων για τη δημόσια χρηματοδότησή της.
4. Καταργεί την αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων, εγείροντας σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Συγκεκριμένα στο προτεινόμενο συμβούλιο μετέχουν πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος, που δεν ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα και δεν έχουν σχέση εκπροσώπησης και λογοδοσίας με τις ακαδημαϊκές μονάδες. Ως εκ τούτου τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται σε αδυναμία να διαμορφώνουν την ακαδημαϊκή γνώμη, βούληση και λειτουργία.
5. Περιορίζει την εσωτερική δημοκρατία στα πανεπιστήμια και ακυρώνει τη συμμετοχή των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας στην εκλογή των πανεπιστημιακών αρχών και στη λήψη των αποφάσεων.
6. Δημιουργεί ένα αυταρχικό, συγκεντρωτικό και ολοκληρωτικό μοντέλο διοίκησης, μεταφέροντας σε ένα ολιγομελές όργανο, το Συμβούλιο, αρμοδιότητες από αιρετά συλλογικά όργανα (Σύγκλητος, Πρυτανικό Συμβούλιο) χωρίς κανένα θεσμικό αντίβαρο. Το ίδιο Συμβούλιο επιλέγει τον Πρύτανη και τους Κοσμήτορες.
7. Καθιστά τη διοίκηση των πανεπιστημίων αναποτελεσματική. Η δυαρχία (Πρόεδρος- Πρύτανης) και η απουσία δημοκρατικής νομιμοποίησης των πανεπιστημιακών αρχών καθιστούν προβληματική τη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων σε μια απαιτητική κοινότητα όπως η ακαδημαϊκή.
8. Η συρρίκνωση της εσωτερικής δημοκρατίας ενισχύει την αδιαφάνεια και ενθαρρύνει τη συναλλαγή με εξωπανεπιστημιακά κέντρα συμφερόντων.
9. Προβλέπει μια εξαιρετικά επισφαλή εκχώρηση κρίσιμων αρμοδιοτήτων και υποδομών για την έρευνα, καθώς και πανεπιστημιακής περιουσίας σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Η Σύγκλητος του ΑΠΘ. καλεί την πανεπιστημιακή κοινότητα και την κοινωνία σε εγρήγορση και κινητοποίηση με όλα τα θεμιτά μέσα για την υπεράσπιση του αγαθού της Παιδείας.