Η άρνηση υποβολής σε εξέταση DNA προκειμένου να διαπιστωθεί η πατρότητα ή μη παιδιού αυτόματα τεκμαίρει την πατρότητα του ανήλικου, αποφάνθηκε ο Αρειος Πάγος, κρίνοντας συνταγματική τη σχετική νομοθετική πρόβλεψη.
Με την απόφασή του, το ανώτατο δικαστήριο δικαίωσε μητέρα, που ζητούσε από πρώην σύντροφό της να αναγνωρίσει το παιδί της.
Η άρνηση υποβολής σε εξέταση DNA προκειμένου να διαπιστωθεί η πατρότητα ή μη παιδιού αυτόματα τεκμαίρει την πατρότητα του ανήλικου, αποφάνθηκε ο Αρειος Πάγος, κρίνοντας συνταγματική τη σχετική νομοθετική πρόβλεψη.
Με την απόφασή του, το ανώτατο δικαστήριο δικαίωσε μητέρα, που ζητούσε από πρώην σύντροφό της να αναγνωρίσει το παιδί της.
Η άρνηση αναγνώρισης του παιδιού από την πλευρά του φερόμενου ως πατέρα οδήγησε την υπόθεση στα δικαστήρια. Με πρωτοδικαστική απόφαση διατάχθηκε η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο του "υβριδισμού DNA" και ορίστηκε για το σκοπό αυτό πραγματογνώμων μοριακή βιολόγος.
Η τελευταία, το πρώτο εξάμηνο του 2008, κάλεσε το φερόμενο πατέρα σε συγκεκριμένη ημερομηνία για αιμοληψία, αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε. Η πρόσκληση επαναλήφθηκε για δεύτερη φορά, χωρίς όμως και πάλι να υπάρχει ανταπόκριση.
Στην αρεοπαγιτική απόφαση (908/2011) υπογραμμίζεται ότι η μη προσέλευση του φερόμενου ως πατέρα στην πραγματογνώμονα μοριακή βιολόγο "παρά την εμπρόθεσμη κλήτευσή του, ισοδυναμεί με αδικαιολόγητη άρνηση, με συνέπεια να λογίζεται ότι έχουν αποδειχθεί οι ισχυρισμοί της μητέρας, όχι για την πατρότητα, αλλά για την ύπαρξη στο αίμα του, στοιχείων, τα οποία καθιστούν, κατά την επιστήμη, πιθανή ή σφόδρα πιθανή την πατρότητά του".
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ