Τα δεινά τους άρχισαν το Φεβρουάριο, με το σεισμό των 6,3 Ρίχτερ που έπληξε το Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας. Τα δύο χρυσόψαρα ήταν... οι μικρότεροι διαπιστωμένοι επιζήσαντες.
Τα δεινά τους άρχισαν το Φεβρουάριο, με το σεισμό των 6,3 Ρίχτερ που έπληξε το Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας. Τα δύο χρυσόψαρα ήταν… οι μικρότεροι διαπιστωμένοι επιζήσαντες.
Η περιπέτειά τους όμως συνεχίστηκε για άλλους 4,5 μήνες. Πέρασαν 134 ημέρες στο ενυδρείο τους χωρίς κανείς να τα ταΐζει ή να τους αλλάζει νερό!
Η ιδιοκτήτριά τους Βίκι Θόρνλεϊ δεν πίστευε στα μάτια της όταν στις αρχές του μήνα επέστρεψε στο γραφείο της, το οποίο βρίσκεται σε μια από τις κατεξοχήν πληγείσες συνοικίες της πόλης, και αντίκρυσε το Σάγκι και τη Δάφνη να κάνουν τις βόλτες τους... όπως πάντα. Πιστεύεται ότι κατόρθωσαν να επιζήσουν χάρη σε βακτήρια και φύκια, ενώ ενδέχεται να είχαν και μία ακόμη πηγή τροφής: άλλα τρία ψάρια, με τα οποία μοιράζονταν το ενυδρείο, είχαν εξαφανιστεί.
«Κρατιόμουν απ’ όπου μπορούσα προσπαθώντας να μείνω ζωντανή», λέει η Θόρνλεϊ ανακαλώντας στη μνήμη της τη στιγμή του σεισμού, στον οποίο 181 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η διευθύντρια του λογιστικού γραφείου Quantum επέστρεψε για να πάρει τα υπάρχοντά της στις 6 Ιουλίου, αφού μέχρι τότε η περιοχή ήταν αποκλεισμένη.
Αρχικά, σίγουρη ότι τα ψάρια θα είχαν πεθάνει, δεν έστρεψε καν το βλέμμα της προς το ενυδρείο, όμως ένα από τα μέλη του συνεργείου που την συνόδευε την ειδοποίησε έκπληκτο ότι «υπάρχουν ψάρια εδώ και είναι ζωντανά!». Το χρώμα τους δεν ήταν βέβαια το ίδιο έντονο, αλλά η Θόρνλεϊ τα μετέφερε αμέσως στο σπίτι της σε ένα κουβά και έχει αναθέσει τη φροντίδα τους στον πεντάχρονο γιο της.
«Πρόκειται σίγουρα για μια απίστευτη ιστορία. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι τα ψάρια θα μπορούσαν να επιβιώσουν μόνα τους για τέσσερις μήνες», λέει ο Πολ Κλάρκσον από το Ενυδρείο του Μοντερέι Μπέι στην Καλιφόρνια. «Τα χρυσόψαρα είναι πολύ σκληραγωγημένα πλάσματα».