Ακόμη και εάν οι θερμοκρασίες στη Γη ανέβαιναν τόσο ώστε να λιώσει το σύνολο των παγετώνων στους πόλους, ο πάγος θα μπορούσε να αποκατασταθεί, εάν ο πλανήτης ψυχρανθεί και πάλι, υποστηρίζουν ερευνητές από το Νέο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
Ακόμη και εάν οι θερμοκρασίες στη Γη ανέβαιναν τόσο ώστε να λιώσει το σύνολο των παγετώνων στους πόλους, ο πάγος θα μπορούσε να αποκατασταθεί, εάν ο πλανήτης ψυχρανθεί και πάλι, υποστηρίζουν ερευνητές από το Νέο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δύο υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα που αντικατοπτρίζουν τους ρυθμούς συρρίκνωσης των πάγων υπό τις τρέχουσες καιρικές συνθήκες. Για τις ανάγκες της μελέτης τους, αύξησαν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κατά 1% κάθε χρόνο, αρχίζοντας από τα 355 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm). Το αποτέλεσμα ήταν μια Γη χωρίς πάγο κατά τη διάρκεια του χειμώνα σε περίπου 230 χρόνια, όταν το διοξείδιο του άνθρακα θα ανέρχεται, σύμφωνα με το μοντέλο τους, στα 3.100 ppm.
Έπειτα οι ερευνητές αντέστρεψαν τη διαδικασία, μειώνοντας το διοξείδιο του άνθρακα κατά 1% κάθε χρόνο. Το αποτέλεσμα; Μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας και επιστροφή των θαλάσσιων πάγων.
«Περιμέναμε ότι ο θαλάσσιος πάγος θα εξαφανιζόταν εντελώς το χειμώνα εάν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα τετραπλασιάζονταν, όμως χρειάστηκε να τα οκταπλασιάσουμε», παραδέχεται η καθηγήτρια Ατμοσφαιρικών Επιστημών Σεσίλια Μπλιτς που ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας. «Όλο αυτό το διοξείδιο του άνθρακα έκανε τον πλανήτη πολύ, πολύ θερμό: περίπου 6 βαθμούς Κελσίου θερμότερο σε σχέση με σήμερα.»
Η μελέτη τους είναι η τελευταία που υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει «σημείο αιχμής» στην εξαφάνιση των παγετώνων, δηλαδή μια συγκεκριμένη θερμοκρασία που αν ξεπεραστεί, θα καταστεί αδύνατη η ανάκτηση των πάγων. Και οι ίδιοι ωστόσο τονίζουν ότι η αναπαραγωγή του μοντέλου μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα σε πραγματικές συνθήκες θα απαιτούσε τεράστια προσπάθεια: όχι μόνο την επιβολή ορίων στην καύση ορυκτών καυσίμων, αλλά ακόμη και την άντληση CO2 από την ατμόσφαιρα, με φυσικά ή μηχανικά μέσα.
Οι θαλάσσιοι ίπποι βγαίνουν στη στεριά
Ακόμη και εάν η κατάσταση αποδειχθεί αναστρέψιμη, προς το παρόν οι πάγοι συνεχίζουν να λιώνουν, μεταξύ άλλων αναγκάζοντας τα είδη που εξαρτώνται από αυτούς να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Σύμφωνα με το Κέντρο Γεωλογικών Ερευνών των ΗΠΑ, το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική οδηγεί τους θαλάσσιους ίππους στη στεριά, ενώ πολλοί μετακινούνται προς την περιοχή, όπου έχουν δοθεί άδειες για εξόρυξη πετρελαίου.
Οι θαλάσσιοι ίπποι μπορούν να καταδυθούν σε βάθος εκατοντάδων μέτρων για να βρουν τροφή, όμως στους πάγους γεννούν και τρέφουν τα μικρά τους, ενώ εκεί καταφεύγουν για να προστατευθούν από τους εχθρούς τους.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, 10.000-20.000 τέτοια ζώα αναγκάστηκαν να βγουν στη στεριά. «Φέτος βλέπουμε πολύ λιγότερο πάγο σε σχέση με την ποσότητα που συνηθίζεται γι’ αυτήν την εποχή του χρόνου», λέει ο ερευνητής του αμερικανικού κέντρου Τσαντ Τζέι. «Ίσως λοιπόν αυτό να θεωρείται σύντομα το φυσιολογικό».
Την ανησυχία της για την τάση αυτή εκφράζει και η αμερικανική Υπηρεσία Αλιείας και Αγριας Ζωής, προειδοποιώντας ότι εάν οι θαλάσσιοι ίπποι συνεχίσουν να βγαίνουν στη στεριά, το είδος θα καταστεί ευάλωτο. Τον κίνδυνο επιτείνει το γεγονός ότι άλλα είδη, π.χ. η πολική αρκούδα, προηγούνται στη λίστα των ειδών προς διάσωση, καθώς έχουν χαρακτηριστεί απειλούμενα.