Αμερικανοί ερευνητές κατόρθωσαν να ταυτοποιήσουν το πρώτο νέο είδος πτηνού στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Το πρόβλημα; Ότι το μικροσκοπικό θαλασσοπούλι, το οποίο εντοπίστηκε στις βορειοδυτικές νήσους της Χαβάης, είναι πολύ πιθανό να αφανίστηκε από την τελευταία φορά που κάποιος το είδε...
Αμερικανοί ερευνητές κατόρθωσαν να ταυτοποιήσουν το πρώτο νέο είδος πτηνού στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Το πρόβλημα; Ότι το μικροσκοπικό θαλασσοπούλι, το οποίο εντοπίστηκε στις βορειοδυτικές νήσους της Χαβάης, είναι πολύ πιθανό να αφανίστηκε από την τελευταία φορά που κάποιος το είδε...
Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν στη Ουάσινγκτον ταυτοποίησαν το πτηνό από ένα δείγμα, που βρέθηκε το 1963 στην ατόλλη Μίντγουεϊ, και το ονόμασαν «μύχο του Μπράιαν» προς τιμήν του διευθυντή του Μουσείου Φυσικής και Πολιτιστικής Ιστορίας της Χαβάης. Παρότι εξαρχής υπέθεταν ότι πρόκειται για νέο είδος, πρόσφατη ανάλυση του γενετικού του υλικού το επιβεβαίωσε.
Πρόκειται για το πρώτο νέο είδος πτηνού που ταυτοποιείται στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1974. Είναι το μικρότερο από τα περίπου 21 είδη μύχων που απαντώνται στη χώρα, ενώ σύμφωνα με τον επικεφαλής της ομάδας, η οποία συνέταξε τη σχετική μελέτη, η μακριά μαύρη ουρά του το ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. «Οι περισσότεροι απ' όσους το βλέπουν λένε ότι όλα μοιάζουν μεταξύ τους», λέει ο Ρομπ Φλάισερ. «Για κάποιον όμως που είναι εκπαιδευμένος να παρατηρεί τέτοιες διαφορές, είναι εντυπωσιακές».
Αφανίστηκε;
Οι ερευνητές παραδέχονται ότι γνωρίζουν ελάχιστα για αυτό το νέο είδος πτηνού. Έχουν στη διάθεσή τους μόνο το δείγμα που τους βοήθησε στην ταυτοποίηση, ενώ τη δεκαετία του 1990 συνάδελφοί τους κατόρθωσαν να αιχμαλωτίσουν για λίγο και να φωτογραφίσουν ένα ζωντανό μύχο. Στην ατόλλη Μίντγουεϊ και σε άλλες νήσους στο δυτικό άκρο της Χαβάης έχουν πραγματοποιηθεί τόσο εκτεταμένες έρευνες για το συγκεκριμένο είδος που θεωρείται απίθανη η ύπαρξη πληθυσμού του. Έτσι, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αφανίστηκε ή, στην καλύτερη περίπτωση, ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο.
Ο Φλάισερ δεν χάνει την ελπίδα του: «τα θαλασσοπούλια έχουν τη συνήθεια να κρύβονται, ενώ μπορούν να περάσουν μεγάλα χρονικά διαστήματα στη θάλασσα». Εκτιμά ότι το νέο αυτό είδος θα μπορούσε να υπάρχει και να αναπαράγεται στην Ιαπωνία ή σε κάποια άλλη τοποθεσία στον Ειρηνικό, αν και όπως λέει, είναι κρίμα «να μην μπορούμε καν να βρούμε το πτηνό για να διαχειριστούμε τους πληθυσμούς του».