Στην τεχνολογία θερμικής απεικόνισης στράφηκαν ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Μπράντφορντ και του Aμπεριστγουιθ, στη Βρετανία, σε μια προσπάθεια να αναπτύξουν την επόμενη γενιά ανιχνευτών ψεύδους: ένα σύστημα που, αναλύοντας το πρόσωπο ενός υπόπτου καθώς απαντά σε ερωτήσεις, θα αποφαίνεται εάν λέει αλήθεια ή ψεύδεται.
Στην τεχνολογία θερμικής απεικόνισης στράφηκαν ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Μπράντφορντ και του Aμπεριστγουιθ, στη Βρετανία, σε μια προσπάθεια να αναπτύξουν την επόμενη γενιά ανιχνευτών ψεύδους: ένα σύστημα που, αναλύοντας το πρόσωπο ενός υπόπτου καθώς απαντά σε ερωτήσεις, θα αποφαίνεται εάν λέει αλήθεια ή ψεύδεται.
Οι επιστήμονες επιστράτευσαν μια απλή βιντεοκάμερα, έναν αισθητήρα θερμικής απεικόνισης και μια σειρά αλγόριθμων. Υπέβαλαν σε «ανάκριση» περίπου 35 εθελοντές και είδαν ότι στα δύο τρίτα των περιπτώσεων, το σύστημα διέκρινε μεταξύ αλήθειας και ψεύδους εντοπίζοντας απότομες μεταβολές στην έκφραση των υποκειμένων. Οι έρευνες βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, όμως τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα χαρακτηρίζονται πολλά υποσχόμενα.
«Όταν κάποιος επινοεί κάτι εκείνη τη στιγμή, η εγκεφαλική δραστηριότητα συνήθως μεταβάλλεται και αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό μέσω της θερμοκάμερας», λέει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Χασάν Ουγκάιλ. Εξηγεί ότι τα ζυγωματικά και κυρίως η περιοχή γύρω από τα μάτια είναι τόσο ευαίσθητα στην άνοδο της θερμοκρασίας που, μέσω της κάμερας, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει ακόμη και κάποια μεμονωμένα αιμοφόρα αγγεία.
Η συμβατική βιντεοκάμερα ακολουθεί καρέ-καρέ τις εκφράσεις του υποκειμένου, οι οποίες αναλύονται μέσω ενός συστήματος αναγνώρισης και κατηγοριοποίησης, το οποίο επινόησαν Αμερικανοί ψυχολόγοι. Στη συνέχεια, τα δεδομένα αυτά διοχετεύονται σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, όπου ένας ειδικός μαθηματικός αλγόριθμος «κρίνει» εάν ο ύποπτος λέει την αλήθεια.
Δοκιμές και σε αεροδρόμιο;
Οι ερευνητές, που συνεργάζονται με το βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών και την Υπηρεσία Εφορίας και Τελωνείων, παραδέχονται ότι έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους. Μέσα στο 2011 όμως, αναμένεται να δοκιμάσουν το σύστημά τους σε βρετανικό αεροδρόμιο, συγκρίνοντας τα αποτελέσματά τους με αυτά πραγματικών ανακρίσεων από αξιωματούχους ασφαλείας.
«Σε πραγματικές συνθήκες, στις οποίες το άγχος είναι μεγαλύτερο, μπορεί να έχουμε υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας», εκτιμά ο καθηγητής Ουγκάιλ, ο οποίος ωστόσο αναγνωρίζει ότι τέτοιου είδους ανιχνευτές δεν μπορούν ποτέ να είναι 100% αξιόπιστοι, καθώς δεν ανιχνεύουν το ίδιο το ψεύδος, αλλά συναισθήματα που συνδέονται με αυτό.