Η δίκη που πραγματοποιήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου δεν ήταν πραγματική. Η απόφαση του δικαστή όμως, θα μπορούσε να εντάξει την οικοκτονία -την καταστροφή του περιβάλλοντος- στη λίστα των εγκλημάτων εις βάρος της ειρήνης, όπως αυτά αναγνωρίζονται από τα Ηνωμένα Έθνη και διώκονται ποινικά από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα της επίθεσης.
Η δίκη που πραγματοποιήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου δεν ήταν πραγματική. Η απόφαση του δικαστή όμως, θα μπορούσε να εντάξει την οικοκτονία - την καταστροφή του περιβάλλοντος- στη λίστα των εγκλημάτων εις βάρος της ειρήνης, όπως αυτά αναγνωρίζονται από τα Ηνωμένα Έθνη και διώκονται ποινικά από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα της επίθεσης.
Στο πλαίσιο της παρωδίας δίκης, οι πρόεδροι δύο από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές στον κόσμο κρίθηκαν ένοχοι για καταστροφή οικοσυστημάτων. Τα στελέχη ήταν ηθοποιοί και φυσικά δεν κινδυνεύουν να περάσουν τις πύλες της φυλακής. Η υπόθεση όμως βασιζόταν σε δύο πραγματικές οικολογικές καταστροφές: την πρόσφατη πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού - τη μεγαλύτερη θαλάσσια καταστροφή στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών- και την πετρελαιοφόρο άμμο στην Αλμπέρτα του Καναδά.
Στη δεύτερη περίπτωση, οι φανταστικοί πρόεδροι των δύο εμπλεκόμενων ομίλων - της Global Petroleum Company (GPC) και της Glamis- καταδικάστηκαν για οικοκτονία. Στην πρώτη, το δικαστήριο απάλλαξε τον επικεφαλής της GPC από τις κατηγορίες που συνδέονται με την πετρελαιοκηλίδα, παρότι οι μάρτυρες κατέθεσαν ότι το οικοσύστημα του Κόλπου του Μεξικού μετατράπηκε σε «νεκρή ζώνη», με το θάνατο χιλιάδων πτηνών - κάτι για το οποίο η GPC ανέλαβε την ευθύνη.
Η δοκιμαστική δίκη πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της δικηγόρου Πόλι Χίγκινς, η οποία προτείνει την αναγνώριση νομικών δικαιωμάτων στη Γη έναντι ανθρωπογενών καταστροφών, όπως οι πετρελαιοκηλίδες ή η αποψίλωση των δασών - με τη θέσπιση διεθνούς νομοθεσίας για την οικοκτονία. Ο όρος χρησιμοποιείται για εγκλήματα τέτοιας έκτασης, που η ικανότητα του περιβάλλοντος να τροφοδοτήσει τα ζώα, τα φυτά και τους ανθρώπους περιορίζεται δραστικά.
«Δεν μπορούν οι επιχειρήσεις να έχουν το ελεύθερο να προκαλούν πετρελαιοκηλίδες και να σκοτώνουν, ακόμη και εάν τελικά καθαρίζουν τη ζημιά που προκάλεσαν», είπε μεταξύ άλλων ο Μάικλ Μάνσφιλντ εκ μέρους της εισαγγελίας, ενώ ο συνήγορος υπεράσπισης Κρίστοφερ Πάρκερ αποκάλεσε τους κατηγορουμένους «αποδιοπομπαίους τράγους», λέγοντας ότι η οικοκτονία δεν μπορεί να συγκριθεί με τα εγκλήματα πολέμου.
Το ακροατήριο, κυρίως μέλη οικολογικών οργανώσεων, χειροκρότησαν στο άκουσμα της ετυμηγορίας. Μένει να φανεί εάν και η αρμόδια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών θα εξετάσει, τον Ιανουάριο, με την ίδια θέρμη το αίτημα της Πόλι Χίγκινς, αναγνωρίζοντας την οικοκτονία ως έγκλημα κατά της ειρήνης.