Κομήτες από τη Ζώνη του Kuiper - μια περιοχή στα όρια του Ηλιακού Συστήματός μας, αποτελούμενη από σώματα που προέκυψαν κατά τη δημιουργία του- ενδέχεται να «βοήθησαν» τους αστεροειδείς να φέρουν νερό στη Γη, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ικανότητα του πλανήτη μας να φιλοξενήσει ζωή.
Κομήτες από τη Ζώνη του Kuiper - μια περιοχή στα όρια του Ηλιακού Συστήματός μας, αποτελούμενη από σώματα που προέκυψαν κατά τη δημιουργία του- ενδέχεται να «βοήθησαν» τους αστεροειδείς να φέρουν νερό στη Γη, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ικανότητα του πλανήτη μας να φιλοξενήσει ζωή.
Η αμφιλεγόμενη θεωρία επανέρχεται στο προσκήνιο μετά από τον εντοπισμό, στον κομήτη Hartley 2, νερού που μοιάζει χημικά με αυτό των γήινων ωκεανών.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και το γερμανικό Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ γράφουν γράφουν στην επιθεώρηση Nature ότι με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Herschel, μέτρησαν το δευτέριο - ένα σπάνιο τύπο υδρογόνου - στα ύδατα του κομήτη. Διαπίστωσαν ότι περιείχε τη μισή ποσότητα σε σχέση με αυτήν που απαντάται συνήθως στους κομήτες, κάτι που τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι πολύ από το νερό των ωκεανών ενδέχεται να προήλθε από συγκρούσεις κομητών.
«Η δεξαμενή υλικού που η σύνθεσή του είναι παρόμοια με αυτήν των ωκεανών της Γης, είναι πολύ μεγαλύτερη απ' όσο πιστεύαμε και περιέχει κομητικό υλικό, το οποίο δεν είχαμε έως σήμερα ταυτοποιήσει», λέει ο Τεντ Μπέρτζιν από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. «Πρέπει πραγματικά να σκεφτούμε πολύ για να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τι εισέρχεται στο Ηλιακό μας Σύστημα πριν αποκλείσουμε τους κομήτες ως πηγή του νερού στη Γη».
Είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες ανακοινώνουν ότι το νερό κομήτη ταυτίζεται χημικά με αυτό στη Γη. Και παρότι η ανακάλυψη ενισχύει την άποψη ότι οι κομήτες ήταν αυτοί που γέμισαν τους ωκεανούς της Γης με νερό, όταν ο πλανήτης ψυχράνθηκε τόσο ώστε να υποστηρίξει την ύπαρξη νερού στην επιφάνειά του, θα πρέπει να σημειωθεί ότι βασίζεται σε υπολογιστικά μοντέλα και όχι σε εργαστηριακές αναλύσεις υλικού από τον Hartley 2.
Σύμφωνα πάντως με τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Πολ Χάρτο, είναι πιθανό να υπάρχουν και άλλοι κομήτες, το νερό των οποίων έχει την ίδια χημική σύνθεση. «Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με αριθμούς, όμως θεωρητικά, όλο το νερό της Γης ενδέχεται να προέρχεται από τους κομήτες», λέει ο Χάρτο. «Είναι όμως εξίσου πιθανό μεγάλο ποσοστό - ίσως το μεγαλύτερο- του νερού στη Γη να προήλθε από αστεροειδείς».
Για πολλούς συναδέλφους του, αυτό που προέχει τώρα είναι η προσαρμογή των υπολογιστικών μοντέλων στα νέα δεδομένα και η διενέργεια περισσότερων μελετών, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν και άλλα αντικείμενα στη Ζώνη του Kuiper μοιάζουν με το Hartley 2. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Τζέιμς Γκρίνγουντ από το Πανεπιστήμιο Ουέσλιαν, η ανακάλυψη «ανοίγει για εμάς το κουτί της Πανδώρας».