Τις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα εν όψει τις κρίσιμης αποψινής ψηφοφορίας στον κοινοβούλιο για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση καλύπτουν πολλά διεθνή ΜΜΕ, επιχειρώντας εκτιμήσεις για το τι επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα για τον πρωθυπουργό.
Τις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα εν όψει τις κρίσιμης αποψινής ψηφοφορίας στον κοινοβούλιο για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση καλύπτουν πολλά διεθνή ΜΜΕ, επιχειρώντας εκτιμήσεις για το τι επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα για τον πρωθυπουργό.
«Ακόμα κι αν η σοσιαλιστική του κυβέρνηση επιβιώσει μετά τη νυχτερινή κοινοβουλευτική ψηφοφορία, οι μέρες του Παπανδρέου ως πρωθυπουργού μοιάζουν μετρημένες, εν μέσω εκκλήσεων για παραίτησή του από την αντιπολίτευση και συμφωνίας με το υπουργικό του συμβούλιο η οποία προβλέπει, αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, την παραίτησή του μετά τη διαπραγμάτευση συνασπισμού με τους συντηρητικούς του αντιπάλους», μεταδίδει το Reuters.
Βραχύβια παραμονή του κ. Παπανδρέου στον πρωθυπουργικό θώκο διαβλέπει και ο ανταποκριτής του BBC στην Αθήνα. Όπως επισημαίνει, υπάρχει περίπτωση να καταφέρει να αποσπάσει την κρίσιμη ψήφο εμπιστοσύνης από το ελληνικό κοινοβούλιο απόψε, αλλά «πολλοί εκτιμούν ότι ακόμα και τότε θα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας, πιθανώς για να έχει μια αξιοπρεπή αποχώρηση. Αλλά με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητεί τη παραίτησή του, οποιοσδήποτε νέος συνασπισμός μάλλον θα πρέπει να έχει άλλο ηγέτη στην κορυφή».
Το βρετανικό δίκτυο φιλοξενεί επίσης δημοσίευμα με τίτλο «Πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ;» καθώς «τα πρόσφατα προβλήματα της Ελλάδας έχουν φέρει στο προσκήνιο αυτό που μέχρι στιγμής ήταν αδιανόητο: την πιθανότητα να απορρίψει ο ελληνικός λαός το ευρώ».
Οι Financial Times επικεντρώνονται στη θετική υποδοχή που είχε από τις αγορές η διαφαινόμενη εγκατάλειψη της ιδέας για διενέργεια δημοψηφίσματος, σε δημοσίευμα με τίτλο «Η όρεξη για ρίσκο επιστρέφει καθώς η Αθήνα εγκαταλείπει το δημοψήφισμα για τη διάσωση».
Η ελληνική κρίση είναι το πρωτοσέλιδο θέμα της έκδοσης αυτής της εβδομάδας του Economist. Το εξώφυλλο δείχνει τη λέξη GREECE με τα Ε -ως σύμβολα του ευρώ- να καταρρέουν στον Παρθενώνα». Ο τίτλος του σχετικού κύριου άρθρου του περιοδικού είναι «Οι συμφορές της Ελλάδας: Οι αγορές δεν είναι ο μόνος κίνδυνος για το ευρώ, μπορεί να είναι οι ψηφοφόροι».
«Η κυβέρνηση πρέπει να καταβάλει μικρότερη προσπάθεια για την αύξηση των φόρων, που καταστρέφει την ανάπτυξη, και, αντ’αυτού, να πραγματοποιήσει δομικές μεταρρυθμίσεις που προωθούν την ανάπτυξη. Θα πρέπει να αρχίσει να αντιμετωπίζει τα συνδικάτα του δημοσίου και να επιβάλει μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν καλά-καλά εφαρμοστεί. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου συστηματικά ακολουθούσε τον εύκολο δρόμο…. Καθ’όλη τη διάρκεια αυτής της κρίσης, οι πιστωτές –κυρίως η Γερμανία – ανησυχούσαν μήπως είναι πολύ επιεικείς με τα αδύναμα μέλη της ευρωζώνης, κάνοντας τα έτσι να καθυστερούν τις μεταρρυθμίσεις. Ο κ. Παπανδρέου τους έδειξε ότι πρέπει επίσης να ανησυχούν μήπως είναι πολύ αυστηροί», καταλήγει το άρθρο.
Η Süddeutsche Zeitung εκτιμά πως στην Αθήνα πάτησαν «Φρένο κινδύνου»: «Ανεξάρτητα με το ποια θα είναι η κατάληξη θα ήταν λάθος να ρίξουμε όλο το βάρος της ευθύνης για το χάος που επικρατεί στην αναγγελία Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Θα πρέπει μάλλον να θυμηθούμε την απελπισμένη έκκληση Ευρωπαίων ηγετών προς την αξιωματική αντιπολίτευση υπό τον Σαμαρά για να στηρίξει τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Έκαναν έκκληση, τον πίεσαν, επιχειρηματολόγησαν. Όλα πήγαν άδικα.»
Η Die Welt υποστηρίζει ότι ακόμη και αν τελικά υπάρξει συναίνεση ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα η προκήρυξη εκλογών είναι καταστροφική: «Οι εκλογές θα επιδράσουν όπως ακριβώς και το δημοψήφισμα. Θα προκαλέσουν νέες αβεβαιότητες. Ακόμη και αν τα δύο κόμματα ψηφίσουν το ευρωπακέτο, ο προεκλογικός αγώνας δεν είναι εποχή που εφαρμόζονται μεταρρυθμίσεις.»
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung χαιρετίζει το σπάσιμο του ταμπού για εθελοντική ή υποχρεωτική έξοδο μιας χώρας από την ευρωζώνη και υπογραμμίζει: «Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στην Αθήνα, ανεξάρτητα από το αν το σπάσιμο του ταμπού χρησιμοποιείται περισσότερο για εκφοβισμό ή γίνεται όντως αποδεκτό, το ζητούμενο τώρα είναι: να μην διευρυνθεί και άλλο η ευρωζώνη, να μην διευρυνθούν οι θεσμοί και οι αρμοδιότητες της ΕΕ, (…)διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να διολισθήσουμε χωρίς επιστροφή στα χειρότερα…».