Τον κώδωνα του κινδύνου για τους καρχαρίες του Ατλαντικού Ωκεανού κρούουν οικολογικές οργανώσεις προειδοποιώντας ότι ούτε το 1% των ειδών δεν προστατεύονται από πρωτοβουλίες διατήρησης, ενώ τα περισσότερα από τα υπόλοιπα είδη οδεύουν προς αφανισμό.
Τον κώδωνα του κινδύνου για τους καρχαρίες του Ατλαντικού Ωκεανού κρούουν οικολογικές οργανώσεις προειδοποιώντας ότι ούτε το 1% των ειδών δεν προστατεύονται από πρωτοβουλίες διατήρησης, ενώ τα περισσότερα από τα υπόλοιπα είδη οδεύουν προς αφανισμό. Από το βήμα διάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη, η ΜΚΟ Oceana απηύθυνε έκκληση στη Διεθνή Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) να λάβει δραστικότερα μέτρα για την προστασία των κατεξοχήν ευάλωτων ειδών από τα δίχτυα των αλιέων.
Οι μισές από τις σχεδόν 50 χώρες που ψαρεύουν στον Ατλαντικό, δεν ανέφεραν την παρουσία καρχαρία στα δίχτυα των στόλων τους το 2009, κάτι που η οργάνωση ερμηνεύει ως ένδειξη ότι δεν δίνουν τη δέουσα προσοχή στις επιπτώσεις των αλιευτικών τους δραστηριοτήτων για τα απειλούμενα είδη καρχαρία. Σύμφωνα με την Oceana, τα περισσότερα είδη που απαντώνται στον Ατλαντικό Ωκεανό είναι ευάλωτα στην υπεραλίευση, εξαιτίας και των πολύ χαμηλών ρυθμών αναπαραγωγής τους.
«Η προστασία των βασικότερων θηρευτών του ωκεανού δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα», τονίζει η αρμόδια διευθύντρια της Oceana Ελίζαμπεθ Γκρίφιν Ουίλσον. «Οι αλιευτικές χώρες του Ατλαντικού δεν μπορούν πλέον να αγνοούν το γεγονός ότι πληθυσμοί καρχαρία εξοντώνονται λόγω της αλιείας».
Αξιωματούχοι από δεκάδες αλιευτικές χώρες συναντώνται στην Τουρκία με θέμα την προστασία του κυανόπτερου τόνου, του ξιφία και άλλων μεγάλων ψαριών. Σύμφωνα ωστόσο με την Oceana, οι προσπάθειές τους αφορούν ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό απειλούμενων ψαριών. Όπως λέει η η Ουίλσον, όλα αυτά «είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αφού υπάρχουν τόσα είδη καρχαρία, τα οποία εξακολουθούν να αλιεύονται και να θανατώνονται».
Η Oceana και άλλες οικολογικές οργανώσεις αξιώνουν, σε πρώτη φάση, την απαγόρευση της αλίευσης λάμνας και λείου καρχαρία - δύο ειδών που κινδυνεύουν άμεσα με αφανισμό- καθώς και την επιβολή ορίων στην αλίευση άλλων ειδών, όπως ο ρυγχοκαρχαρίας. «Έφθασε η ώρα να σταματήσουμε να βάζουμε τα βραχυπρόθεσμα οικονομικά συμφέροντα μπροστά από τη μακροπρόθεσμη υγεία των ωκεανών μας», λέει χαρακτηριστικά η Ουίλσον.
Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε απαγόρευση αλίευσης του καρχαρία λάμνα στον Ατλαντικό και στη Μεσόγειο. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται όμως, πρόκειται για έναν αγώνα ενάντια στο χρόνο. Αρκεί να αναφερθεί ότι, κατά τους υπολογισμούς της ICCAT, για την αποκατάσταση ενός απειλούμενου πληθυσμού χρειάζονται έως και 34 χρόνια.