Ο Ζακ Iγκλσντεν στέλνει εδώ και ένα χρόνο δεκάδες επιστολές κάθε εβδομάδα σε εταιρείες ζητώντας δουλειά. Μέχρι τώρα, δεν του έχει απαντήσει κανείς.
Ο Iγκλσντεν είναι 20 ετών, κατάγεται από το Σάουθεντ του Λονδίνου και δεν ήθελε να πάει στο πανεπιστήμιο για να μη φορτωθεί με χρέη. Aλλωστε, τίποτα δεν θα του εξασφάλιζε στην περίπτωση αυτή ότι θα έβρισκε δουλειά. Η φιλοδοξία του δεν είναι μεγάλη: θέλει να δουλέψει ως υπάλληλος σε κατάστημα. Το μεγάλο του πρόβλημα όμως είναι η έλλειψη εμπειρίας.
«Είναι πολύ απογοητευτικό», λέει στους «Νιου Γιορκ Τάιμς». «Αν είσαι τυχερός, παίρνεις μια απάντηση, στις περισσότερες περιπτώσεις όμως σε αγνοούν εντελώς».
Οι άνεργοι Βρετανοί ως 24 ετών ξεπέρασαν στο τρίμηνο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου το ένα εκατομμύριο. Πρόκειται για το υψηλότερο επίπεδο από το 1992.
Το 20,6% των νεαρών Βρετανών που δεν ακολουθούν σπουδές πλήρους απασχόλησης είναι χωρίς δουλειά. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στους νέους. Το ποσοστό της ανεργίας είναι σήμερα 8,3%, το υψηλότερο εδώ και μια 15ετία.
Η βρετανική κυβέρνηση αποδίδει την κατάσταση στην αγορά εργασίας εν μέρει στην κρίση χρέους της ευρωζώνης, αλλά το Εργατικό Κόμμα προειδοποιεί την Ντάουνιγκ Στριτ να σταματήσει να ρίχνει τις ευθύνες αλλού και να περιορίσει τις περικοπές δαπανών, «που πονάνε, χωρίς να φέρνουν αποτελέσματα».
Ακόμη και η Συνομοσπονδία Βρετανικής Βιομηχανίας, που συντάσσεται συνήθως με τις θέσεις των Συντηρητικών, ζήτησε να αναληφθεί επείγουσα δράση ώστε οι Βρετανοί, και ιδιαίτερα οι νέοι, να ξαναρχίσουν να δουλεύουν.
«Μια ολόκληρη γενιά κινδυνεύει να σημαδευτεί από τις ολέθριες συνέπειες της μακροχρόνιας ανεργίας», δήλωσε ο Τζον Κρίντλαντ, διευθυντής της Συνομοσπονδίας.
Οπως επισημαίνουν οικονομολόγοι, η αύξηση της ανεργίας μεταξύ των νέων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια ανεργία και να δυσκολέψει την ένταξη της επόμενης γενιάς στην αγορά εργασίας. Αυτό δεν θα πλήξει μόνο την οικονομική ανάπτυξη: μπορεί να οδηγήσει και σε αύξηση της εγκληματικότητας.
Ερευνα του Κέντρου Οικονομικών Επιδόσεων δείχνει ότι η μείωση της ανεργίας των νέων κατά μία ποσοστιαία μονάδα θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξοικονόμηση 2 εκατομμυρίων λιρών μέσα από τη μείωση της εγκληματικότητας των νέων.
«Οταν κάποιος μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου οι άνθρωποι δεν εργάζονται, στερείται των αναγκαίων προτύπων και έχει λιγότερες πιθανότητες να δουλέψει και ο ίδιος», επισημαίνει ο Τομ Τζάκσον, διευθυντής του ιδρύματος Spear που συμβάλλει στην εκπαίδευση των ανέργων νέων.
Πολλοί στο Λονδίνο φοβούνται ότι η δυσαρέσκεια από την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης μπορεί να οδηγήσει σε ταραχές σαν κι εκείνες που σημειώθηκαν πρόσφατα σε πολλές πόλεις.
Πηγή: New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ