Κόσμος
Τετάρτη, 28 Δεκεμβρίου 2011 12:44

Από ένα θηλυκό ρινόκερο της Σουμάτρας κρέμεται η επιβίωση του είδους

Επί ενάμιση χρόνο οι αρμόδιες αρχές της Μαλαισίας πάσχιζαν να αιχμαλωτίσουν ένα θηλυκό ρινόκερο της Σουμάτρας, ηλικίας περίπου 10 έως 12 ετών.

Επί ενάμιση χρόνο οι αρμόδιες αρχές της Μαλαισίας πάσχιζαν να αιχμαλωτίσουν ένα θηλυκό ρινόκερο της Σουμάτρας, ηλικίας περίπου 10 έως 12 ετών. Πριν από λίγες ημέρες τα κατάφεραν. Έκτοτε η Πουντούνγκ, όπως την ονόμασαν, φιλοξενείται σε καταφύγιο άγριων ζώων στη νήσο Βόρνεο, όπου οι φύλακες ελπίζουν να φέρει εις πέρας την αποστολή που της ανατέθηκε εν αγνοία της: να σώσει το είδος της από τον αφανισμό.

«Όλοι εμείς στο καταφύγιο Σάμπαχ ανακουφιστήκαμε όταν μάθαμε ότι μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο αιχμαλωτίστηκε αυτός ο ρινόκερος», λέει ο διευθυντής της Συμμαχίας Ρινόκερων του Σάμπαχ Τζουνάιντι Πέιν. «Αυτή είναι πραγματικά η τελευταία ευκαιρία να σωθεί αυτό το είδος, ένα από τα αρχαιότερα είδη θηλαστικών», προσθέτει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Άγριας Φύσης του Σάμπαχ Λορέντιους Άμπου.

Η Πουντούνγκ είχε... μπει στο στόχαστρο των αρχών εδώ και δυο χρόνια προκειμένου να ζευγαρώσει με τον Ταμ, έναν αρσενικό ρινόκερο ηλικίας περίπου 20 ετών, ο οποίος διασώθηκε από φυτεία φοινικέλαιου το καλοκαίρι του 2008. «Πρόκειται για την ιδανική ηλικία ζευγαρώματος. Η Πουντούνγκ και ο Ταμ φιλοξενούνται σε όμορους χώρους», εξηγεί ο Πέιν που δηλώνει συγκρατημένα αισιόδοξος ότι το συνοικέσιο θα έχει αίσια κατάληξη. «Μπορούν να δουν ο ένας τον άλλο και υπάρχει μια κάποια επικοινωνία.»

Οι ρινόκεροι της Σουμάτρας, που βρίσκονται στο χείλος του αφανισμού, είναι ένα πολύ μοναχικό είδος. Κάποιοι ζουν σε περιοχές, όπου θεωρείται απίθανο να συναντήσουν άλλο μέλος του είδους τους για να ζευγαρώσουν. Όπως εξηγεί ο Πέιν, η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωσή τους είναι ότι «είναι τόσο λίγοι και δεν ζευγαρώνουν έξω στη Φύση». Έτσι σχεδόν αμέσως μόλις εντόπισαν την Πουντόνγκ, οι αρχές κινητοποιήθηκαν ώστε να μεταφερθεί με ελικόπτερο στο ίδιο καταφύγιο με τον Ταμ.

Το πρόγραμμα αναπαραγωγής θεωρείται υψίστης σημασίας, αφού υπολογίζεται ότι στο Βόρνεο υπάρχουν σήμερα μόλις 30 έως 50 εκπρόσωποι του εγχώριου υπο-είδους του ρινόκερου της Σουμάτρας, που διακρίνεται από τους υπόλοιπους καθώς είναι μικρότερος και το κρανίο του έχει ιδιαίτερο σχήμα. Όπως και πολλά άλλα είδη, ο ρινόκερος αυτός ήταν περιζήτητος από τους λαθροθήρες επειδή όργανά του χρησιμοποιούνταν ως συστατικά σε παραδοσιακά ασιατικά φάρμακα. Η αποψίλωση των δασών και η εκμετάλλευση τεράστιων εκτάσεων για την καλλιέργεια βιοκαυσίμων είχαν επίσης ως αποτέλεσμα τη δραματική συρρίκνωση των οικοτόπων του.