Μεγαλοφυΐα και ψυχασθένεια, δύο αιώνιοι σύμμαχοι

Η υπόνοια ότι η ψυχασθένεια συνδέεται άρρηκτα με την ιδιοφυία δεν είναι καινούργια –μια νέα έρευνα, όμως, έρχεται να στοιχειοθετήσει την οξύμωρη αυτή συσχέτιση την οποία υποψιαζόταν ακόμη και ο Αριστοτέλης, ο οποίος είχε γράψει ότι δεν υπάρχει ιδιοφυία χωρίς τρέλα.

Τα τελευταία χρόνια, ψυχαναλυτές, ψυχίατροι και ψυχολόγοι έχουν επανειλημμένα εκφράσει την υποψία τους είναι ότι η ευφυΐα και η παραφροσύνη σχετίζονται με εκφυλιστικά νευρολογικά νοσήματα. Το πρόβλημα είναι ότι τόσο η ευφυΐα όσο και οι σοβαρές διανοητικές διαταραχές συναντώνται σπάνια, γεγονός που δεν βοηθά στην μελέτη της συσχέτισής τους.

Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του King's College London σε συνεργασία με το Karolinska Institute της Στοκχόλμης με τη συμμετοχή 700.000 ενηλίκων, αυτοί που είχαν τις καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη).

Η συσχέτιση αυτή ήταν ισχυρότερη στα άτομα που σπούδαζαν μουσική ή λογοτεχνία –δύο τομείς στους οποίους η μεγαλοφυΐα και η ψυχασθένεια έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι βαδίζουν χέρι-χέρι.

Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας, την οποία επέβλεψε ο αναπληρωτής καθηγητής Τζέιμς ΜακΚέιμπ, όσοι πάσχουν από μανία συνήθως είναι ετοιμόλογοι και δημιουργικοί, ενώ πολλές φορές «χρησιμοποιούν πλούσιο λεξιλόγιο και έχουν εξαιρετική μνήμη».

Έχει παρατηρηθεί ότι συνήθως «ανταποκρίνονται με υπερβολικό συναίσθημα στα εξωτερικά ερεθίσματα», γεγονός ευνοεί τις επιδόσεις τους στις τέχνες και τα γράμματα. Όταν διανύουν φάσεις μανίας, τα άτομα αυτά χαρακτηρίζονται από εξαιρετική αντοχή και ακούραστη όρεξη, ενώ διατηρούν για μεγάλα διαστήματα τη συγκέντρωσή τους».

Ο Έντγκαρ Πόε, Αμερικανός συγγραφέας του 19ου αιώνα που θεωρούνταν ότι πάσχει από διπολική διαταραχή, είχε γράψει κάποτε ότι «οι άνθρωποι με αποκαλούν παράφρονα, αλλά ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι η παραφροσύνη είναι η ευγενέστερη έκφραση της ευφυΐας;».

Πηγή: The Independent