Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα Αμερικανών επιστημόνων, τα γιγάντια ερπετά «ήρθαν στο προσκήνιο» και κατόρθωσαν να παραμείνουν το κυρίαρχο είδος του πλανήτη χάρη σε διαδοχικές τεράστιες εκρήξεις ηφαιστείων.
Αυτό στο οποίο έχουν καταλήξει οι επιστήμονες είναι ότι αιτία αφανισμού των δεινοσαύρων πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια ήταν η πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος (αστεροειδή ή κομήτη) στη Γη. Αυτό που παρέμενε άγνωστο μέχρι σήμερα ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν στη Γη, καταφέρνοντας μάλιστα να κυριαρχήσουν για σχεδόν 160 εκατομμύρια χρόνια.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα Αμερικανών επιστημόνων, τα γιγάντια ερπετά «ήρθαν στο προσκήνιο» και κατόρθωσαν να παραμείνουν το κυρίαρχο είδος του πλανήτη χάρη σε διαδοχικές τεράστιες εκρήξεις ηφαιστείων.
Σύμφωνα με μελέτη της παλαιοντολόγου και καθηγήτριας γεωλογικών επιστημών, Τζέσικα Γουαϊτσάιντ, από το Πανεπιστήμιο Μπράουν –η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ– τρομερές ηφαιστειακές εκρήξεις προκάλεσαν μεταβολή του κλίματος, οι οποίες οδήγησαν σε αφανισμό όλων των βασικών «ανταγωνιστών» των δεινοσαύρων.
Οι ερευνητές ανέλυσαν διάφορα στοιχεία, όπως ίχνη φυτών και ξύλου που βρέθηκαν ενσωματωμένα σε ηφαιστειακά απολιθώματα, τα οποία χρονολογούνται από τη μαζική εξαφάνιση των ειδών στο τέλος της εποχής του Τριαδικού, όταν εξαφανίστηκαν τα μισά τετράποδα της ξηράς, τα μισά φυτά και το ένα πέμπτο των ειδών της θάλασσας.
Συγκρίνοντας τις αυξομειώσεις δύο διαφορετικών ισοτόπων (μορφών) του άνθρακα, που συνέβησαν στη διάρκεια των ηφαιστειακών εκρήξεων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι εκείνη την εποχή στη Γη είχε διαταραχθεί σημαντικά ο λεγόμενος «κύκλος του άνθρακα» με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν στα ύψη το διοξείδιο του άνθρακα και τα σωματίδια του αέρα.
Η μεταβολή αυτή οδήγησε σε ένα «φαινόμενο του θερμοκηπίου» τεράστιας κλίμακας και σε σημαντική άνοδο της θερμοκρασίας, με αποτέλεσμα να αφανιστεί μεγάλο μέρος της χλωρίδας και της πανίδας του πλανήτη μας, δημιουργώντας τις «φιλόξενες» προϋποθέσεις για τους δεινόσαυρους.
Παρότι δεν είναι γνωστός ακόμη ο ακριβής μηχανισμός αφανισμού των ειδών ούτε το μυστικό της επιβίωσης των δεινοσαύρων, φαίνεται σημαντικό ρόλο έπαιξε το ότι εξαφανίστηκαν οι βασικοί ανταγωνιστές των δεινοσαύρων, οι οποίοι έμοιαζαν με κροκόδειλους (crurotarsans) και εκτιμάται ότι έδιναν τρομερές και φονικές μάχες με τους δεινόσαυρους στη διάρκεια της Τριαδικής περιόδου.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι οι ηφαιστειακές εκρήξεις που πραγματοποιήθηκαν πριν 200 εκατ. χρόνια (την εποχή που η Β. Αμερική απομακρυνόταν από την Αφρική με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ο Ατλαντικός ανάμεσά τους) οδήγησαν στη διάχυση τεραστίων ποσοτήτων λάβας πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη μας, σε μια έκταση που καλύπτει από 9 έως 11 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περίπου, «επιφάνεια πολύ μεγάλη», σύμφωνα με την κ. Γουαϊτσάιντ.
Πηγή: ΑΠΕ