Για μερικούς μήνες στα μέσα της δεκαετίας του ’60, ο πρόεδρος Τζόνσον και οι επιτελείς του μελετούσαν μυστικά το ενδεχόμενο να βομβαρδίσουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Κίνας, ενδεχομένως με σοβιετική βοήθεια, αντί να επιτρέψουν στον Μάο να αποκτήσει τη βόμβα. Τελικά αποφάσισαν ότι το κόστος ενός νέου πολέμου στην Ασία ήταν πολύ μεγάλο και κατέληξαν στην ανάσχεση: να ζήσουν δηλαδή με ένα απειλητικό καθεστώς, προσπαθώντας να αποτρέψουν τις πιο επικίνδυνες κινήσεις του.
Η απόφαση αποδείχθηκε σωστή: πέντε δεκαετίες αργότερα, περισσότεροι Αμερικανοί ανησυχούν για το χρέος της χώρας τους προς την Κίνα, παρά για το οπλοστάσιο της τελευταίας. Προς το παρόν τουλάχιστον, η Κίνα αποτελεί ένα σχετικά αντιμετωπίσιμο στρατιωτικό ανταγωνιστή.
Μια εκδοχή αυτής της συζήτησης έρχεται και πάλι σήμερα στο προσκήνιο, αυτή τη φορά με αφορμή το Ιράν. Γνωστοί πολιτικοί όπως ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι υποστηρίζουν με θέρμη πως αυτό που επιτεύχθηκε στον Ψυχρό Πόλεμο θα επιτευχθεί και με τους μουλάδες.
Σε μια ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα, ο Μπρεζίνσκι είπε ότι τόσο μια ιρανική βόμβα, όσο και μια επίθεση εναντίον του Ιράν θα αποτελέσει καταστροφή. Κατά την άποψή του, η ανάσχεση μπορεί να φέρει αποτελέσματα, γιατί τίποτα στην ιστορία του Ιράν δεν δείχνει ότι η χώρα αυτή θέλει να αυτοκτονήσει.
Σε άρθρο τους όμως στο Foreign Affairs, ο Τζέιμς Λίντσεϊ και ο Ρέι Τακέι υποστηρίζουν ότι η περίπτωση του Ιράν διαφέρει από αντίστοιχες περιπτώσεις του Ψυχρού Πολέμου και καλούν τον πρόεδρο Ομπάμα να χαράξει τρεις «κόκκινες γραμμές» για τους Ιρανούς. «Οχι» στην κήρυξη συμβατικού πολέμου εναντίον μιας άλλης χώρας. «Οχι» στη μεταφορά πυρηνικών όπλων, υλικών ή τεχνολογιών. «Οχι» στην υποστήριξη τρομοκρατών. Κατά την άποψή τους, σε αντίθετη περίπτωση η Ουάσινγκτον θα πρέπει να απαντήσει με όλα τα δυνατά όπλα, ακόμη και τα πυρηνικά.
Υπάρχει βέβαια ένα αντεπιχείρημα: γιατί το Ιράν θα πιστέψει αυτή την απειλή, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν υπαναχωρήσει από τη δέσμευσή τους ότι δεν θα δεχθούν ένα πυρηνικό Ιράν;
Στην πραγματικότητα, γράφουν οι Νew York Times, η αμερικανική κυβέρνηση ακολουθεί εδώ και καιρό τον δρόμο της ανάσχεσης, παρόλο που υποστηρίζει ότι η αύξηση της στρατιωτικής της δύναμης στον Κόλπο έχει στόχο την αποτροπή μιας συμβατικής επίθεσης του Ιράν. Αν βέβαια η πυρηνική απειλή του Ιράν υλοποιηθεί, η αμερικανική πυρηνική «ομπρέλα» θα επεκταθεί.
Υπάρχει ένα ακόμη πρόβλημα, το οποίο επισήμανε ο Μπρεντ Σκόουκροφτ, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των προέδρων Φορντ και πατέρα Μπους. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε σχέση με την απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν, τόνισε, είναι ότι το ίδιο θα αποπειραθούν να κάνουν στη συνέχεια χώρες, όπως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος. Και το πρόβλημα μπορεί να επεκταθεί στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.
Πηγή: The New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ