Οι επιλογές που συνδιαμόρφωσε η κυβέρνηση με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. δεν αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα, υπογράμμισε για τα μέτρα ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας πως δεν αφορούν μόνο την επόμενη τριετία, αλλά βυθίζουν τη χώρα σε ένα «σκοτεινό τούνελ» που θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Οι επιλογές που συνδιαμόρφωσε η κυβέρνηση με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. δεν αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα, υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, για τα μέτρα που συνοδεύουν το πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα.
Παράλληλα, επεσήμανε πως οι «εγκληματικές αυτές επιλογές» δεν αφορούν την επόμενη τριετία, αλλά βυθίζουν τη χώρα σε ένα «σκοτεινό τούνελ» που θα διαρκέσει τουλάχιστον για τις δύο επόμενες δεκαετίες.
Καταλήγοντας, ο κ. Τσίπρας επανέλαβε την πρότασή του για προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, ώστε μέσα από ένα δημοψήφισμα, ο λαός να επιλέξει ο ίδιος το δρόμο για το μέλλον του.
Ακολουθεί η δήλωση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ:
«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προχωρά πανικόβλητη και δίχως καμία δημοκρατική νομιμοποίηση στην άνευ όρων παράδοση της ελληνικής κοινωνίας στις άγριες διαθέσεις του κεφαλαίου και των αγορών.
Παρουσιάζει ως μονόδρομο τη βύθιση της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την κατάρρευση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την απαξίωση του υλικού και ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού της χώρας.
Αυτές οι εγκληματικές επιλογές δεν αφορούν την επόμενη τριετία. Μας βυθίζουν σε ένα τούνελ σκοτεινό, που θα διαρκέσει τουλάχιστον για τις δύο επόμενες δεκαετίες. Γιατί αν, τελικώς, δεχτούμε αυτό το δρόμο, θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώστε να αποκατασταθούν ακόμα και οι ελάχιστες, αλλά υπαρκτές σήμερα, παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Αυτές οι επιλογές που η κυβέρνηση συνδιαμόρφωσε με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. , σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα.
Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος. Είναι ο δρόμος της αναθέρμανσης της οικονομίας, της παραγωγικής της ανασυγκρότησης, με μια ριζικά αντίστροφη αναδιανομή του εισοδήματος, ώστε το δημοσιονομικό έλλειμμα να καλυφθεί από πόρους που θα προέρχονται από τους έχοντες και κατέχοντες και όχι από τους χαμηλόμισθους και από τα φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Με φορολογική δικαιοσύνη, με αύξηση της επιβάρυνσης των τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών που φοροαπαλλάσονται προκλητικά, με δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών.
Με στρατηγική διεθνοποίησης του ελληνικού προβλήματος χρέους, ώστε να βρεθούν διαδικασίες ρύθμισης του ύψους και των όρων του, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Με συμμαχίες με τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και με τις κοινωνικές δυνάμεις όλης της Ευρώπης που αγωνίζονται για μια Ευρώπη των λαών και όχι των αγορών.
Αυτό το δρόμο καλούμε τον ελληνικό λαό να επιλέξει, μέσα από τη μόνη δημοκρατική διέξοδο για το τόπο: Από τη προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, ώστε μέσα από ένα δημοψήφισμα, ο λαός να επιλέξει ο ίδιος το δρόμο για το μέλλον του.