«Κρυφή ερωμένη»
Η διπλή ζωή του Μουσολίνι
Η ταινία με μια ματιά: O Μάρκο Μπελόκιο ξετυλίγει την πραγματική ιστορία της κρυφής ερωμένης του Μουσολίνι, Ίντα Ντάλσερ και του γιου της, Αλμπίνο. Στα πρώτα χρόνια της πολιτικής σταδιοδρομίας του, όταν ο νεαρός Μουσολίνι ήταν ένθερμος σοσιαλιστής, η Ίντα Ντάλσερ τον ερωτεύτηκε αλλά και χρηματοδότησε τα πρώτα φιλόδοξα σχέδιά του για την έκδοση μιας εφημερίδας.
«Κρυφή ερωμένη»
Η διπλή ζωή του Μουσολίνι
Η ταινία με μια ματιά: O Μάρκο Μπελόκιο ξετυλίγει την πραγματική ιστορία της κρυφής ερωμένης του Μουσολίνι, Ίντα Ντάλσερ και του γιου της, Αλμπίνο. Στα πρώτα χρόνια της πολιτικής σταδιοδρομίας του, όταν ο νεαρός Μουσολίνι ήταν ένθερμος σοσιαλιστής, η Ίντα Ντάλσερ τον ερωτεύτηκε αλλά και χρηματοδότησε τα πρώτα φιλόδοξα σχέδιά του για την έκδοση μιας εφημερίδας. Η παθιασμένη σχέση τους κλονίστηκε όταν εκείνη ανακάλυψε πως ο αγαπημένος της διατηρούσε παράλληλα μια δεύτερη οικογένεια με την Ρακέλε. Η περήφανη Ίντα διεκδίκησε με πείσμα από τον Μουσολίνι να αναγνωρίσει το γιο τους και το γάμο τους και κατέληξε φυλακισμένη σε ψυχιατρική κλινική.
Το συγκλονιστικό φιλμ του Μάρκο Μπελόκιο με αφορμή μια άγνωστη πτυχή της ζωής του Μουσολίνι, ξετυλίγει τις πολιτικές παλινωδίες του περιβόητου δικτάτορα αλλά και την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία. Μένοντας μακριά από τις συμβάσεις μιας τυπικής βιογραφικής ταινίας, ο σκηνοθέτης επέλεξε μια ποιητική κινηματογραφική διήγηση, διανθισμένη με λεπτή ειρωνεία.
Στην πλοκή παρεμβάλλονται ασπρόμαυρα επίκαιρα της εποχής που "συνομιλούν" με τον θεατή. Στο πρώτο μέρος της ταινίας, στα ιστορικά αυτά ιντερμέδια, βασικός πρωταγωνιστής αναδεικνύεται ο όχλος, ο οποίος ενθουσιάζεται, οργίζεται και παρασύρεται. Ο Μπελόκιο οργανώνει τις εικόνες αλλά και το σενάριο μέσα από αντιθετικά φλας μπακ ώστε να τονίσει ακόμη περισσότερο τα πολιτικά άλματα του Μουσολίνι. Στις αρχικές σκηνές γνωρίζουμε τον επαναστάτη, τον φλογερό εραστή, τον ανήσυχο δημοσιογράφο Μουσολίνι, μέσα από τα μάτια μιας ερωτευμένης γυναίκας. Ο θεατής δεν μένει ασυγκίνητος σε αυτό το παιχνίδι της γοητείας, των υποσχέσεων και των υψηλών προσδοκιών.
Μόνο που αυτή η σχεδόν εξιδανικευμένη εικόνα ξεθωριάζει σταδιακά όσο ο Μουσολίνι ανεβαίνει στην εξουσία και τη θέση του παίρνει μια γελοία καρικατούρα: αναδεικνύεται πλέον ο πραγματικός Μουσολίνι, όπως τον έχει απαθανατίσει ο φακός της Ιστορίας, με τις σπασμωδικές κινήσεις, τις μεγαλόστομες διακηρύξεις και τον ανεξέλεγκτο ναρκισσισμό. Η σταδιακή μετάλλαξή του έχει δοθεί μέσα από χαρακτηριστικές χιουμοριστικές λεπτομέρειες: για παράδειγμα, οι ιδέες παραληρηματικού μεγαλείου του μελλοντικού δικτάτορα παρουσιάζονται μέσα από τις φαντασιώσεις του νεαρού Μουσολίνι, με αφορμή μια χριστιανική ταινία που είχε προβληθεί για να διασκεδάσει τους τραυματισμένους στρατιώτες του ΑΆ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Μπελόκιο χρησιμοποιεί συχνά το τέχνασμα του «κινηματογράφου μέσα στον κινηματογράφο»: οι ήρωές του καταφεύγουν στη μεγάλη οθόνη για να δουν τις δραματικές εξελίξεις στην Ιταλία αλλά και την αντανάκλαση των προσωπικών τους αδιεξόδων, ενώ ανάλογα με τις απαιτήσεις της πλοκής ο κινηματογράφος μετατρέπεται σε αρένα πολιτικών συγκρούσεων. Από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της ταινίας, είναι όταν η Ίντα βρίσκεται έγκλειστη στο ψυχιατρείο και παρακολουθεί μια κωμωδία του Σαρλώ, με πρωταγωνιστή ένα μικρό αγόρι που της θυμίζει το γιο της.
Η εικόνα του νεαρού Μουσολίνι, στοιχειώνει τις αναμνήσεις της Ίντα, ενώ έχει μεταφερθεί αυτούσια στον ενήλικο γιο του, Αλμπίνο. Ο Μπελόκιο χρησιμοποίησε τον ίδιο εξαιρετικό ηθοποιό και για τους δύο ρόλους, τον Φίλιπο Τίμι. Στην περίπτωση του Αλμπίνο , η ωμή βία του φασισμού και της Εκκλησίας τον έχουν μετατρέψει σε ζωντανό σύμβολο της παράνοιας και της ηθικής κατάπτωσης του δικτάτορα. Η Τζιοβάνα Μετζοτζόρνο ερμηνεύει με σπάνια ευαισθησία την παράφορη Ίντα Ντάλσερ.
Ο Μπελόκιο κατόρθωσε να αποτυπώσει με πρωτότυπη σκηνοθεσία την άνοδο του Μουσολίνι, τη βία και την υποκριτική σχέση του δικτατορικού καθεστώτος με την Εκκλησία αλλά και την «αμαρτωλή» έλξη των Φουτουριστών με τις θεωρίες του Φασισμού, μέσα από το προσωπικό δράμα μιας γενναίας γυναίκας. Η ταινία του ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 2009. Πρωταγωνιστούν οι Τζιοβάνα Μετζοτζόρνο, Φίλιππο Τίμι και Κοράντο Ινβερνίτζι.
Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από την Οdeon.
«Ο άνθρωπος-ελέφαντας»
Το τέρας που κρύβεται μέσα μας
H ταινία με μια ματιά: Στο Βικτοριανό Λονδίνο ο διακεκριμένος χειρούργος Φρέντι Τριβς ανακαλύπτει σε ένα τσίρκο τον Τζον Μέρικ, έναν νεαρό που γεννήθηκε με παραμορφωμένο πρόσωπο και σώμα. Ο «άνθρωπος-ελέφαντας», ο οποίος έχει υποστεί ακραία κακοποίηση και εκμετάλλευση, αποτελεί για τον γιατρό ένα νέο συναρπαστικό πεδίο για την επιστημονική έρευνα. Ο Τζον Μέρικ, υπό την προστασία του Τριβς γνωρίζει την καλοσύνη και την αγάπη, αλλά η πρωτοφανής δημοσιότητα που συνοδεύει την παραμονή του στο νοσοκομείο του Λονδίνου, θέτει και πάλι σε κίνδυνο την επιβίωσή του.
Επανέκδοση του ασπρόμαυρου δράματος του 1981 που καθιέρωσε τον Ντέιβιντ Λιντς ως έναν από τους πιο τολμηρούς, εικονοκλάστες δημιουργούς. Οι σουρεαλιστικές καταβολές και η ξεχωριστή ιδιοφυία του ανερχόμενου τότε σκηνοθέτη, είχαν διαφανεί στο προηγούμενο έργο του, το «Eraserhead». Χάρη σε εκείνο το φιλμ, ο παραγωγός Μελ Μπρουκς εμπιστεύτηκε στον Λιντς τη σκηνοθεσία του «Ανθρώπου-ελέφαντα», μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που μεταφέρθηκε με επιτυχία και στο θέατρο από τον Μπέρναρντ Πόμερανς (Βραβείο Tony 1979).
Ο παραμορφωμένος Τζον Μέρικ λειτουργεί ως καθρέφτης της κοινωνικής παθογένειας, της απάνθρωπης εκμετάλλευσης και της υποκρισίας. Ακόμη και στις ευτυχισμένες σκηνές της ζωής του, όταν έχει βρει καταφύγιο στο Νοσοκομείο του Λονδίνου, η αιωρούμενη αίσθηση ότι κάποιοι επισκέπτες αποβλέπουν στην ικανοποίηση της προσωπικής τους περιέργειας και στην αναζήτηση δημοσιότητας, αμαυρώνει τη βιτρίνα της χριστιανικής φιλανθρωπίας. Με φόντο το βιομηχανικό Λονδίνο του 19ου αιώνα, το δράμα του «Ανθρώπου-Ελέφαντα» δοκιμάζει την αισιοδοξία μιας ολόκληρης κοινωνίας ότι όλα μπορούν να εξηγηθούν με γνώμονα την επιστήμη και την τεχνολογική εξέλιξη: «φοβούνται αυτό που δεν μπορούν να εξηγήσουν» , παρατηρεί ο Τζον Μέρικ. Από το σενάριο δεν λείπουν τα μελοδραματικά στοιχεία, με κλασικό παράδειγμα την απαγωγή του «Ανθρώπου-ελέφαντα» από τον βασανιστή του, Μπάιτς. Ωστόσο η λιτή, συγκλονιστική ερμηνεία του Τζον Χαρτ σε έναν από τους πιο απαιτητικούς ρόλους του, τα σουρεαλιστικά γκρο πλαν του Ντέιβιντ Λιντς και ο ¶ντονι Χόπκινς στις καλύτερες στιγμές του, συνθέτουν μια από τις σημαντικότερες ταινίες της δεκαετίας του Ά80 που ήταν υποψήφια για οκτώ Όσκαρ και απέσπασε πολλές διακρίσεις (Βραβείο Bafta,Σεζάρ, Βραβείο της Ένωσης Γάλλων Κριτικών κ.α.)
Αυτός ο κινηματογραφικός ύμνος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και καλοσύνη, ολοκληρώνεται με την συγκινητική επιθανάτια εμπειρία του Τζον Μέρικ. Το τελευταίο πλάνο με την επιβλητική φιγούρα της μητέρας του «ανθρώπου-ελέφαντα» αντανακλά το ενδιαφέρον του Λιντς για τις ανατολικές θρησκείες. ¶λλωστε το όνειρο και το μεταφυσικό στοιχείο αποτελούν το σήμα κατατεθέν του. Πρωταγωνιστούν οι ¶ντονι Χόπκινς, Τζον Χαρτ, Αν Μπάνκροφτ, Γουέντι Χίλερ, Φρέντι Τζόουνς, Χάνα Γκόρντον.
Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από τη New Star
«Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες»
Ο Φρέντι Κρούγκερ τρομοκρατεί μια νέα γενιά εφήβων
Η ταινία με μια ματιά: Η εσωστρεφής Νάνσι, η Κρις, ο Κουέντιν και ο Ντιν είναι γείτονες στην οδό Ελμ. Τις νύχτες βασανίζονται από τον ίδιο εφιάλτη: ένας παραμορφωμένος άντρας, που φοράει ένα γάντι κηπουρού με λεπίδες, τους καταδιώκει συνεχώς για να τους σκοτώσει. Όταν ένα μέλος της παρέας βρίσκει τραγικό θάνατο, σταδιακά οι υπόλοιποι συνειδητοποιούν ότι οι επιθέσεις που δέχονται στον ύπνο τους από τον μυστηριώδη Φρέντι Κρούγκερ, μπορεί να έχουν μοιραίες συνέπειες στην πραγματική τους ζωή. Όμως η αϋπνία δεν αποτελεί λύση για την τρομακτική απειλή που τους πλησιάζει.
Η νοσταλγία για τη δεκαετία του Ά80 συνεχίζεται, αυτή τη φορά στη μεγάλη οθόνη. Μετά το θάνατο του Μάικλ Τζάκσον, και τις φιλότιμες προσπάθειες των σχεδιαστών μόδας, σειρά έχει το Χόλιντουντ που ξαναζωντανεύει τον Φρέντι Κρούγκερ. «Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες» επιστρέφει στους κινηματογράφους για να τρομοκρατήσει μια νέα γενιά εφήβων. Η εμπορική επιτυχία της αρχικής δημιουργίας του Γουές Κρέιβεν «Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες» (1984) αποτέλεσε την αφετηρία μιας σειράς ταινιών τρόμου και τηλεοπτικών σίριαλ με πρωταγωνιστή το εφιαλτικό φάντασμα με τις λεπίδες.
Στην εκδοχή του Σάμιουελ Μπάγιερ, ο Τζάκι Ερλ Χέιλ υποδύεται με αξιώσεις τον Φρέντι Κρούγκερ, έναν ρόλο που είχε σημαδέψει με την εκπληκτική ερμηνεία του ο Ρόμπερτ Ίνγκλουντ. Λόγω σεναρίου η διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ του αυθεντικού Κρούγκερ μοιάζει κάπως ξεθωριασμένη, ωστόσο το ψυχολογικό υπόβαθρο της ιστορίας εξακολουθεί να παρουσιάζει ενδιαφέρον. Στη νέα του εμφάνιση ο Φρέντι Κρούγκερ δεν είναι παρά η τρομακτική ενσάρκωση ενός απωθημένου τραύματος. Όσο τα υποψήφια θύματά του καλύπτουν την εμπειρία της κακοποίησης με την άρνηση, προσπαθώντας να ξεχάσουν, τόσο ο Κρούγκερ δυναμώνει περνώντας στο χώρο του ονείρου, όπου βασιλεύει το υποσυνείδητο. Για να σπάσουν τα δεσμά του τρόμου οι ήρωες πρέπει να τραβήξουν τον Κρούγκερ στον πραγματικό κόσμο, στο συνειδητό. Ποιος είπε όμως ότι είναι εύκολο να νικήσει κανείς μια επώδυνη ανάμνηση, ακόμη κι όταν αναμετριέται μαζί της στο φως της λογικής; Πρωταγωνιστούν οι Τζάκι Ερλ Χέιλι, Ρούνεϊ Μάρα, Κάιλ Γκάλνερ, Κέλαν Λουτζ, Τόμας Ντέκερ.
H ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από τη Village Films.
«Τα ομορφόπαιδα»
Έφηβοι της διπλανής πόρτας
Η ταινία με μια ματιά: Ο δεκατετράχρονος Εβρέ, ζει μαζί με την υπερπροστατευτική και αδιάκριτη μητέρα του, καθώς ο πατέρας του το έχει «σκάσει» από το οικογενειακή εστία εδώ και καιρό. Περνάει τον καιρό του προσπαθώντας να διαχειριστεί όπως μπορεί τις εφηβικές ορμόνες του, τους μέτριους βαθμούς του και τη γενικότερη γκαντεμιά του. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, η ωραία και απρόσιτη Ορόρ αποφασίζει να τον χρίσει κρυφό αμόρε της, με ευτράπελα αποτελέσματα.
Η νεανική κωμωδία του δημοφιλούς κομίστα Ριάντ Σατούφ, αποτέλεσε ένα αξιοπρόσεκτο κινηματογραφικό ντεμπούτο. Η ταινία προσέλκυσε στις κινηματογραφικές αίθουσες της Γαλλίας 1.500.000 θεατές, χάρη στο ανεπιτήδευτο χιούμορ και τις αυθεντικές ερμηνείες των νεαρών πρωταγωνιστών της.
Μπορεί στις αμερικάνικες «κολεγιακές» ταινίες οι ήρωες να χωρίζονται στους πλούσιους, «μικρομέγαλους» αστέρες του σχολείου και τους συμπαθητικούς «nerds» (σπασίκλες), αλλά ο Ριάντ Σατούφ ακολούθησε διαφορετικό μονοπάτι: θέλησε να αναδείξει τη χαριτωμένη πλευρά της πιο άχαρης ηλικίας, δίνοντας έμφαση στην περιέργεια και τον ενθουσιασμό της «πρώτης φοράς» που σφραγίζει την εφηβεία: το πρώτο ραντεβού, το πρώτο φιλί, το πρώτο «επίσημο» πάρτι κ.τ.λ. Εξάλλου οι ήρωες της ταινίας έχουν σπυράκια, άπλυτα πόδια, λένε ψέματα, έχουν γονείς εξίσου ανώριμους με αυτούς, στις φλέβες τους τρέχει και λίγο αραβικό αίμα και γενικότερα απέχουν από την ιλουστρασιόν αίσθηση της καθιερωμένης «έφηβης σταχτοπούτας» που συναντάμε στο Χόλιγουντ.
Παρότι δεν υπάρχει κάποια συναρπαστική πλοκή, ο Γάλλος σκηνοθέτης κατόρθωσε να διασκεδάσει το κοινό, εισχωρώντας στο απόρθητο φρούριο ενός τυπικού εφηβικού δωματίου. Η προϊστορία του στα κόμικς, οπωσδήποτε διατήρησε την καλώς εννοούμενη παιδικότητά του που βγαίνει στην ταινία με τον πιο απροσδόκητο, αστείο τρόπο. Πρωταγωνιστούν οι Βίνσεντ Λακόστ, ¶ντονι Σονίγκο, Αλίς Τρεμολιέρ. Σε μικρούς ρόλους εμφανίζονται η Εμανουέλ Ντεβός ως δασκάλα, η Ιρέν Ζακόμπ ως σέξι μαμά, η Βαλέρια Γκολίνο ως πρωταγωνίστρια σε πορνό (ο ίδιος ο Σατούφ κάνει τον πρωταγωνιστή) και η σκηνοθέτις του «Περσέπολις» Μαρζάν Σατραπί ως πωλήτρια σε κατάστημα δίσκων.
Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από τη Nutopia
«Robin Hood»
Όταν οι αμνοί γίνονται λιοντάρια
H ταινία με μια ματιά: Ένας τυχοδιώκτης τοξότης, μετά το θάνατο του Βασιλιά Ριχάρδου, επιστρέφει στην Αγγλία με πλαστή ταυτότητα. Προσπαθώντας να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία ενός νεκρού στρατιώτη, επισκέπτεται το Νότινχαμ, μια πόλη βυθισμένη στη διαφθορά. Εκεί ανακαλύπτει ότι πρέπει να συνεχίσει να κρύβει το πραγματικό του όνομα για να σώσει τους κατοίκους και τον οίκο των Λόξλεϊ. Στο μεταξύ Γάλλοι κατάσκοποι ενισχύουν τις εμφύλιες συγκρούσεις, ενώ η αυταρχική διακυβέρνηση του νέου Βασιλιά Ιωάννη, έχει καταστροφικά αποτελέσματα.
Η ιστορική περιπέτεια του Ρίντλεϊ Σκοτ προβλήθηκε στην έναρξη του φετινού Φεστιβάλ των Καννών. Ο σκηνοθέτης επέλεξε το δρόμο του ρεαλισμού και της προσεκτικής απομυθοποίησης των προσώπων στη χιλιοειπωμένη ιστορία του Ρομπέν των Δασών. Το σενάριο σταματάει εκεί που αρχίζει ο μύθος, ενώ ο αρχετυπικός λαϊκός ήρωας εμφανίζεται περισσότερο πολιτικοποιημένος. Δεν είναι απλώς ο άσος της πολεμικής τέχνης αλλά ο γιος ενός τολμηρού πολιτικού φιλοσόφου, ο οποίος συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση, παλεύοντας για το περιορισμό της βασιλικής αυθαιρεσίας μέσω των νόμων.
Στο έργο, ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος χάνει κάτι από τη λάμψη του, όταν βρίσκεται στα χείλη των απλών ανθρώπων, καθώς η βασιλεία του άφησε πίσω την κληρονομιά ενός τεράστιου χρέους. Η διάδοχη εξουσία προσπαθεί να καλύψει τα ελλείμματα του κράτους λεηλατώντας τα λαϊκά στρώματα, μια τακτική που οδηγεί την Αγγλία στο χείλος της καταστροφής. Σε αντίθεση με παλαιότερες ταινίες του, ο Ρίντλεϊ Σκοτ περιορίζει κάπως τις σκηνές δράσης, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στις πολιτικές ίντριγκες του παλατιού, στις συνομωσίες και το ιστορικό-κοινωνικό πλαίσιο της εποχής. Η ταινία αναφέρεται στην περίοδο από το θάνατο του Ριχάρδου Α’ το 1199 μέχρι και τη διακήρυξη της Magna Carta το 1215, όταν οι ευγενείς αιτήθηκαν τη δέσμευση της βασιλικής εξουσίας με ένα νομικό πλαίσιο.
Ο Ράσελ Κρόου στον πρωταγωνιστικό ρόλο δεν διαφοροποιείται και πολύ από την ερμηνεία που έδωσε στον «Μονομάχο», συνεργαζόμενος για πέμπτη φορά με τον Ρίντλεϊ Σκοτ. Η Κέιτ Μπλάνσετ ενσαρκώνει με επιτυχία τη λαίδη Μάριον μακριά από τις συμβάσεις του θρύλου. Στην ταινία υποδύεται μια πρόωρα μαραμένη γυναίκα, η οποία δεν βίωσε τις χαρές του έρωτα επειδή ο σύντροφός της έλειπε για δέκα χρόνια στα πεδία της μάχης.
Ο Ρομπέν των Δασών, μετά από πολυάριθμες κινηματογραφικές εκδοχές (πάνω από τριάντα) «αφουγκράζεται» τη σύγχρονη οικονομική κρίση, κλείνοντας το μάτι στο θεατή. Πρωταγωνιστούν οι Ράσελ Κρόου, Κέιτ Μπλάνσετ, Ούλιαμ Χερτ, Μαρκ Στρονγκ, Όσκαρ Ισαάκ, Μαξ Φον Σίντοφ.
Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από την UIP.