Χρήσιμη, συλλογή χρόνιων εκκρεμοτήτων, που αφορούν το αστικό περιβάλλον της πρωτεύουσας χαρακτηρίζει ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Περιβαλλοντικής Πολιτικής της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, τις εξαγγελίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για το Πρόγραμμα «Αθήνα-Αττική 2014».
Χρήσιμη, συλλογή χρόνιων εκκρεμοτήτων, που αφορούν το αστικό περιβάλλον της πρωτεύουσας χαρακτηρίζει ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Περιβαλλοντικής Πολιτικής της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, τις εξαγγελίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για το Πρόγραμμα «Αθήνα-Αττική 2014».
Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, «πολλές από τις ιδέες οι οποίες παρουσιάστηκαν έχουν συζητηθεί ξανά στο παρελθόν και αρκετά από τα σημεία του Προγράμματος είναι προς τη σωστή κατεύθυνση».
Κάνει, ωστόσο, λόγο για «μια θεωρητική έκθεση ιδεών», από την οποία, όπως υποστηρίζει, «απουσιάζουν ορισμένα βασικά στοιχεία, όπως ο τρόπος χρηματοδότησης των έργων, το μεσοπρόθεσμο χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους, ο βαθμός συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα και ο τρόπος συντήρησής τους, ώστε να καταστούν πραγματικά αποδοτικά για το περιβάλλον και τους πολίτες της Αττικής σε βάθος χρόνου».
Ενδεικτικά αναφέρει ότι «από το Πρόγραμμα απουσιάζουν δραστικές παρεμβάσεις στα επιβαρυμένα δυτικά προάστια της Αθήνας, όπως- για παράδειγμα- η αξιοποίηση και επαναπόδοση στις τοπικές κοινωνίες ανενεργών στρατοπέδων (όπως τα ΚΕΒΟΠ-ΚΕΔΒ και 301 Εργοστάσιο Βάσεως)», καθώς και ότι «δεν γίνεται καμία ιδιαίτερη αναφορά στην ανάπλαση και αξιοποίηση ρεμάτων και ποταμών της Αττικής, που μπορούν να αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού της περιβάλλοντος (όπως της Πικροδάφνης, της Πύρνας και του Κηφισού)».
Όπως εκτιμά ο κ. Μητσοτάκης, «η υλοποίηση ενός τόσο φιλόδοξου σχεδίου μεγάλης κλίμακας για την περιβαλλοντική αναβάθμιση της Αττικής- που όλοι αναγνωρίζουμε την αδιαμφισβήτητη αναγκαιότητά του- τίθεται εν αμφιβόλω όταν, μέχρι σήμερα, σε πρακτικό επίπεδο, η κυβέρνηση δείχνει μία ακατανόητη ακινησία και ατολμία σε πρωτοβουλίες μικρότερης κλίμακας, όπως η ανάπλαση και αξιοποίηση του Ελληνικού, του πιο ώριμου έργου πνοής για την πρωτεύουσα που συνεχίζει, δυστυχώς, να παραμένει στα χαρτιά».
Καταλήγοντας δε υπογραμμίζει πως «η βελτίωση της ποιότητας ζωής στην Αττική είναι μια εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση για να περιορίζεται σε θεωρητικές προσεγγίσεις και εκθέσεις ιδεών. Τολμηρά και πρωτότυπα βήματα που θα αλλάξουν την εικόνα της πόλης θα μας βρουν αρωγούς. Διευθετήσεις και χιλιοειπωμένες υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα θα μας βρουν απέναντι».